Ijob 21
1 Ijob respondis kaj diris:
Et Job répondit et dit:
2 Aŭskultu mian parolon; Kaj ĝi estu anstataŭ viaj konsoloj.
Écoutez, écoutez mon discours, et cela tiendra lieu de vos consolations.
3 Toleru, ke mi parolu; Kaj kiam mi finos mian paroladon, tiam moku.
Supportez-moi, et moi je parlerai, et après mes paroles, moque-toi!
4 Ĉu kontraŭ homo mi disputas? Kaj kial mi ne estu malpacienca?
Ma plainte s’adresse-t-elle à un homme? Et pourquoi mon esprit ne serait-il pas à bout de patience?
5 Turnu vin al mi, kaj vi eksentos teruron, Kaj vi metos la manon sur la buŝon.
Tournez-vous vers moi, et soyez étonnés, et mettez la main sur la bouche.
6 Kiam mi ekpensas pri tio, min atakas teruro, Kaj tremo kaptas mian korpon.
Quand je m’en souviens, je suis terrifié, et le frisson saisit ma chair:
7 Kial malpiuloj vivas, Atingas maljunecon, akiras grandan havaĵon?
Pourquoi les méchants vivent-ils, deviennent-ils âgés, et croissent-ils même en force?
8 Ilia idaro estas bone aranĝita antaŭ ili, kune kun ili, Kaj ilia devenantaro estas antaŭ iliaj okuloj.
Leur postérité s’établit devant eux, auprès d’eux, et leurs descendants devant leurs yeux.
9 Iliaj domoj estas en paco, sen timo; Kaj la vergo de Dio ne estas sur ili.
Leurs maisons sont en paix, loin de la frayeur, et la verge de Dieu n’est pas sur eux.
10 Ilia bovo naskigas kaj ne estas forpuŝata; Ilia bovino gravediĝas kaj ne abortas.
Leur taureau engendre sans manquer, leur vache vêle et n’avorte pas.
11 Siajn malgrandajn infanojn ili elirigas kiel ŝafaron, Kaj iliaj knaboj saltas.
Ils font sortir leurs jeunes enfants comme un troupeau, et leurs enfants s’ébattent.
12 Ili ĝojkrias sub la sonoj de tamburino kaj harpo, Ili estas gajaj sub la sonoj de fluto.
Ils chantent au son du tambourin et de la harpe, et se réjouissent au son du chalumeau.
Ils passent leurs jours dans le bonheur, et en un moment descendent dans le shéol. (Sheol h7585)
14 Kaj tamen ili diras al Dio: Foriru de ni, Ni ne deziras koni Viajn vojojn;
Et ils disent à Dieu: Retire-toi de nous, nous ne prenons pas plaisir à la connaissance de tes voies.
15 Kio estas la Plejpotenculo, ke ni servu al Li? Kaj kian utilon ni havos, se ni turnos nin al Li?
Qu’est-ce que le Tout-puissant pour que nous le servions, et que nous profitera-t-il de nous adresser à lui?
16 Sed ne de ili dependas ilia bonstato; La pensmaniero de la malpiuloj estas malproksima de mi.
Voici, leur bonheur n’est pas dans leur main. Loin de moi le conseil des méchants!
17 Ĝis kiam? La lumilo de la malpiuloj estingiĝu, Kaj ilia pereo venu sur ilin; Suferojn Li partodonu al ili en Sia kolero.
Combien de fois la lampe des méchants s’éteint-elle, et leur calamité vient-elle sur eux, [et] leur distribue-t-Il des douleurs dans sa colère,
18 Ili estu kiel pajlero antaŭ vento, Kaj kiel grenventumaĵo, kiun forportas ventego.
[Et] sont-ils comme la paille devant le vent, et comme la balle chassée par la tempête?
19 Dio konservas lian malfeliĉon por liaj infanoj; Li repagu al li mem, ke li sciu;
Dieu réserve à ses fils [la punition de] sa méchanceté: il la lui rend, et il le saura;
20 Liaj propraj okuloj vidu lian malfeliĉon, Kaj el la kolero de la Plejpotenculo li trinku.
Ses yeux verront sa calamité, et il boira de la fureur du Tout-puissant.
21 Ĉar kiom interesas lin lia domo post li, Kiam la nombro de liaj monatoj finiĝis?
Car quel plaisir [a-t-il] à sa maison après lui, quand le nombre de ses mois est tranché?
22 Ĉu oni povas instrui scion al Dio, Kiu juĝas ja plej altajn?
Est-ce à Dieu qu’on enseignera la connaissance, quand c’est lui qui juge ceux qui sont haut élevés?
23 Unu mortas meze de sia abundeco, Tute trankvila kaj kontenta;
L’un meurt en pleine vigueur, entièrement tranquille et à l’aise;
24 Lia brusto estas plena de lakto, Kaj liaj ostoj estas saturitaj de medolo.
Ses flancs sont garnis de graisse, et la moelle de ses os est abreuvée.
25 Alia mortas kun animo suferanta, Kaj li ne ĝuis bonon.
Et l’autre meurt dans l’amertume de son âme et n’a jamais goûté le bonheur.
26 Sed ambaŭ kune ili kuŝas en la tero, Kaj vermoj ilin kovras.
Ils gisent ensemble sur la poussière, et les vers les couvrent.
27 Vidu, mi scias viajn pensojn, Kaj la argumentojn, kiujn vi malice kolektas kontraŭ mi;
Voici, je connais vos pensées, et vos plans contre moi pour me faire violence.
28 Vi diros: Kie estas la domo de la nobelo? Kaj kie estas la tendo, en kiu loĝis la malpiuloj?
Car vous dites: Où est la maison du noble, et où la tente des demeures des méchants?
29 Sed demandu la vojaĝantojn, Kaj ne malatentu iliajn atestojn:
Ne l’avez-vous pas demandé à ceux qui passent par le chemin? Et n’avez-vous pas reconnu ce qui les distingue:
30 En tago de malfeliĉo la malpiulo estas ŝirmata, En tago de kolero li estas metata flanken.
Que le méchant est épargné pour le jour de la calamité, qu’ils sont emmenés au jour de la fureur?
31 Kiu montros antaŭ lia vizaĝo lian konduton? Kiu repagos al li, se li ion faris?
Qui lui dira en face sa voie? et ce qu’il a fait, qui le lui rendra?
32 Kaj li estas akompanata al la tomboj, Kaj sur la tomba altaĵeto estas starigataj gardistoj.
Il sera conduit dans un sépulcre, et sur le tertre il veillera.
33 Dolĉaj estas por li la terbuloj de la valo, Kaj post li treniĝas ĉiuj homoj, Kaj sennombraj estas tiuj, kiuj iris antaŭ li.
Les mottes de la vallée lui sont douces; et après lui tout homme suit à la file, et ceux qui l’ont précédé sont sans nombre.
34 Kiel do vi volas konsoli min per vantaĵo, Kaj viaj respondoj enhavas nur malĝustaĵojn?
Et comment me consolez-vous avec de vaines [consolations]? Vos réponses restent perfides.
