Ijob 20
1 Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
Entonces Sofar naamatita respondió:
2 Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
Ciertamente mis pensamientos me impulsan a responder, a causa de mi agitación interna.
3 Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
Oí una reprensión que me afrenta, y el espíritu de mi entendimiento hace que responda.
4 Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
¿No sabes que desde la antigüedad, desde cuando el hombre fue puesto en la tierra,
5 Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
el triunfo de los perversos es efímero, y la alegría del impío es momentánea?
6 Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
Aunque su altivez suba hasta el cielo, y su cabeza toque las nubes,
7 Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
como su estiércol perecerá para siempre. Los que lo veían preguntarán: ¿Dónde está?
8 Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
Se esfumará como un sueño, y no será hallado. Se disipará como visión nocturna.
9 Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
El ojo que lo miraba ya no lo verá, ni su lugar volverá a contemplarlo.
10 Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
Tendrá que devolver sus riquezas. Sus hijos pedirán el favor de los pobres.
11 Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
Sus huesos aún llenos de vigor juvenil se acostarán con él en el polvo.
12 Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
Aunque la maldad sea dulce en su boca, la oculte debajo de su lengua,
13 Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
la retenga y no la quiera soltar, y la mantenga en su paladar,
14 Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
su comida se pudrirá en sus intestinos. Veneno de víboras hay dentro de él.
15 Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
Devoró riquezas, pero las vomitará. ʼElohim las sacará de su sistema digestivo.
16 Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
Chupará el veneno de la víbora, y la lengua de la serpiente lo matará.
17 Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
No verá los arroyos que fluyen, los torrentes que fluyen leche y miel.
18 Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
Devolverá el fruto de su labor sin tragarlo, y no disfrutará el lucro de su negocio,
19 Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
porque oprimió y desamparó al pobre, y se apoderó de casas que no construyó.
20 Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
Porque su sistema digestivo no conoció la tranquilidad, nada retendrá de lo que más codiciaba.
21 Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
Por cuanto nada escapó a su rapacidad, su prosperidad no será duradera.
22 Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
En la plenitud de su abundancia sufrirá estrechez. La mano de todo el que sufre se levantará contra él.
23 Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
Cuando en su estómago ya no entre más, ʼElohim enviará sobre él el furor de su ira, y la hará llover sobre él mientras come.
24 Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
Huirá de las armas de hierro, pero lo traspasará una flecha de bronce.
25 Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
Si logra sacarse la flecha, ciertamente le sale por la espalda. ¡Ciertamente, la punta reluciente sale de su hiel! Sobre él se vienen terrores.
26 Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
Toda la tenebrosidad está reservada para sus tesoros. Un fuego no atizado los devorará, y consumirá lo que quede en su vivienda.
27 La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
El cielo revelará su iniquidad, y la tierra se levantará contra él.
28 Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
Las riquezas de su casa se perderán. Serán arrasadas en el día de su furor.
29 Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
