Ijob 20

1 Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Da antwortete Zophar, der Naamatiter, und sprach:

2 Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.

Darum veranlassen mich meine Gedanken zu einer Antwort, und deswegen drängt es mich [zu reden].

3 Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.

Einen Verweis, mir zur Schande, muß ich vernehmen; aber mein Geist treibt mich zu antworten um meiner Einsicht willen.

4 Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,

Weißt du nicht, daß von alters her, seit Menschen auf Erden sind,

5 Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?

der Gottlosen Frohlocken kurz ist und die Freude der Frevler nur einen Augenblick währt?

6 Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,

Wenn er schon bis zum Himmel erhoben würde und sein Haupt bis an die Wolken reichte,

7 Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?

so geht er doch, gleich seinem Kot, auf ewig unter, und die ihn gesehen, werden sagen: Wo ist er?

8 Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.

Wie ein Traum wird er verschwinden, man wird ihn nimmer finden, er vergeht wie ein Nachtgesicht.

9 Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.

Das Auge, das ihn gesehen, sieht ihn nimmer wieder, und seine Stätte kennt ihn nicht mehr.

10 Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.

Seine Söhne müssen die Armen entschädigen und ihre Hände sein Vermögen wieder herausgeben.

11 Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.

Seine Gebeine waren voller Jugendkraft: die liegt nun mit ihm im Staub.

12 Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,

Ist das Böse noch so süß in seinem Munde, daß er es unter seiner Zunge birgt,

13 Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:

daß er es hegt und nicht lassen kann und an seinem Gaumen festhält:

14 Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.

so verwandelt sich doch seine Speise in seinem Eingeweide und wird in seinem Innern zu Schlangengift.

15 Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.

Das verschlungene Gut muß er wieder von sich geben, Gott treibt es ihm aus dem Leibe heraus.

16 Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.

Schlangengift hat er gesaugt: darum wird ihn die Zunge der Otter töten.

17 Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.

Er wird seine Lust nicht sehen an den Bächen, den Strömen von Honig und von Milch.

18 Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.

Das Erworbene muß er zurückgeben, und er kann es nicht verschlingen; seines eingetauschten Gutes wird er nicht froh;

19 Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.

denn er hat Arme unterdrückt und sie liegen lassen, ein Haus beraubt, anstatt gebaut.

20 Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.

Sein Bauch wußte nichts von Genügsamkeit; vor seiner Begehrlichkeit blieb nichts verschont.

21 Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.

Nichts entging seiner Freßgier, darum wird auch sein Gut nicht beständig sein.

22 Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.

Mitten in seinem Überfluß wird ihm angst, alle Hände der Unglücklichen kommen über ihn.

23 Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.

Es wird geschehen, während er seinen Bauch noch füllt, wird Er über ihn senden die Glut seines Zornes und wird auf ihn regnen lassen, in seine Speise hinein.

24 Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.

Flieht er vor der eisernen Rüstung, so wird ihn der eherne Bogen durchbohren.

25 Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.

Er zieht [daran], und der Pfeil geht aus seinem Leibe hervor, blitzend fährt er aus seiner Galle, und Todesschrecken kommen über ihn.

26 Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.

Alle Finsternis ist aufgespart für seine Schätze, ihn wird ein Feuer verzehren, das nicht ausgeblasen wird; es frißt weg, was in seinem Zelte übriggeblieben ist.

27 La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.

Der Himmel wird seine Schuld offenbaren und die Erde sich wider ihn empören.

28 Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.

Der Reichtum seines Hauses fährt dahin, muß zerrinnen am Tage seines Zornes.

29 Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.

Das ist des gottlosen Menschen Teil von Gott, das Erbe, das Gott ihm zugesprochen hat.