Ijob 20
1 Ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
Et Zophar, le Naamathite, prit la parole,
2 Pro tio miaj pensoj devigas min respondi, Pro tio, kion mi sentas.
« C'est pourquoi mes pensées me répondent, à cause de la précipitation qui est en moi.
3 Hontindan riproĉon mi aŭdis, Kaj la spirito de mia prudento respondos por mi.
J'ai entendu la réprimande qui me couvre de honte. L'esprit de mon intelligence me répond.
4 Ĉu vi scias, ke tiel estis de eterne, De post la apero de homo sur la tero,
Tu ne connais pas ça depuis longtemps, depuis que l'homme a été placé sur terre,
5 Ke la triumfado de malvirtuloj estas mallongatempa, Kaj la ĝojo de hipokritulo estas nur momenta?
que le triomphe des méchants est court, la joie des impies, mais pour un moment?
6 Se lia grandeco eĉ atingus ĝis la ĉielo, Kaj lia kapo tuŝus la nubon,
Même si sa hauteur s'élève jusqu'aux cieux, et sa tête s'élève vers les nuages,
7 Li tamen pereos por ĉiam, kiel lia sterko; Tiuj, kiuj lin vidis, diros: Kie li estas?
mais il périra à jamais comme son propre fumier. Ceux qui l'ont vu diront: « Où est-il? ».
8 Kiel sonĝo li forflugos, kaj oni lin ne trovos; Li malaperos, kiel nokta vizio.
Il s'envolera comme un rêve, et on ne le retrouvera pas. Oui, il sera chassé comme une vision de la nuit.
9 Okulo, kiu rigardis lin, ne plu vidos lin; Lia loko lin ne plu vidos.
L'œil qui l'a vu ne le verra plus, et sa place ne le verra plus.
10 Liaj filoj kurados almozpetante, Kaj liaj manoj redonos lian havaĵon.
Ses enfants rechercheront la faveur des pauvres. Ses mains lui rendront sa richesse.
11 Liaj ostoj estos punitaj pro la pekoj de lia juneco, Kaj tio kuŝiĝos kune kun li en la polvo.
Ses os sont pleins de sa jeunesse, mais la jeunesse se couchera avec lui dans la poussière.
12 Se la malbono estas dolĉa en lia buŝo, Li kaŝas ĝin sub sia lango,
« Bien que la méchanceté soit douce dans sa bouche, bien qu'il le cache sous sa langue,
13 Li flegas ĝin kaj ne forlasas ĝin, Kaj retenas ĝin sur sia palato:
bien qu'il l'épargne, et ne le lâche pas, mais la garder dans sa bouche,
14 Tiam lia manĝaĵo renversiĝos en liaj internaĵoj, Fariĝos galo de aspidoj interne de li.
mais sa nourriture dans ses entrailles est transformée. C'est du venin de cobra en lui.
15 Li englutis havaĵon, sed li ĝin elvomos; El lia ventro Dio ĝin elpelos.
Il a englouti les richesses, et il les vomira. Dieu les chassera de son ventre.
16 Venenon de aspidoj li suĉos; Lango de vipuro lin mortigos.
Il sucera du venin de cobra. La langue de la vipère va le tuer.
17 Li ne vidos fluojn nek riverojn, Torentojn de mielo kaj de butero.
Il ne regardera pas les fleuves, les ruisseaux de miel et de beurre qui coulent.
18 Li redonos tion, kion li pene akiris, kaj li tion ne englutos; Kiel ajn granda estas lia havaĵo, li ĝin fordonos kaj ne ĝuos ĝin.
Il rétablira ce pour quoi il a travaillé, et ne l'engloutira pas. Il ne se réjouira pas selon la substance qu'il a obtenue.
19 Ĉar li premis kaj forlasis la senhavulojn, Li rabis al si domon, kiun li ne konstruis.
Car il a opprimé et abandonné les pauvres. Il a violemment enlevé une maison, et il ne la reconstruira pas.
20 Ĉar lia interno ne estis trankvila, Tial li ne savos tion, kio estis por li kara.
« Parce qu'il ne connaissait pas le calme en lui, il n'épargnera rien de ce qui lui fait plaisir.
21 Nenion restigis lia manĝemeco; Tial lia bonstato ne estos longedaŭra.
Il ne restait rien qu'il ne dévorât, donc sa prospérité ne durera pas.
22 Malgraŭ lia abundeco, li estos premata; Ĉiaspecaj suferoj trafos lin.
Dans la plénitude de sa suffisance, la détresse le saisira. La main de tous ceux qui sont dans la misère viendra sur lui.
23 Por plenigi lian ventron, Li sendos sur lin la flamon de Sia kolero, Kaj pluvigos sur lin Sian furiozon.
Quand il sera sur le point de se remplir le ventre, Dieu jettera sur lui l'ardeur de sa colère. Il va pleuvoir sur lui pendant qu'il mange.
24 Se li forkuros de batalilo fera, Trafos lin pafarko kupra.
Il fuira devant l'arme de fer. La flèche de bronze le transpercera.
25 Nudigita glavo trairos lian korpon, Kaj la fulmo de lia turmentilo venos sur lin kun teruro.
Il la tire, et elle sort de son corps. Oui, le point brillant sort de son foie. Les terreurs sont sur lui.
26 Nenia mallumo povos kaŝi liajn trezorojn; Lin konsumos fajro ne disblovata; Malbone estos al tiu, kiu restos en lia tendo.
Toutes les ténèbres sont mises en réserve pour ses trésors. Un feu non attisé le dévorera. Il consumera ce qui reste dans sa tente.
27 La ĉielo malkovros liajn malbonagojn, Kaj la tero leviĝos kontraŭ lin.
Les cieux révéleront son iniquité. La terre se soulèvera contre lui.
28 Malaperos la greno el lia domo, Disŝutita ĝi estos en la tago de Lia kolero.
L'accroissement de sa maison s'en ira. Ils s'enfuiront au jour de sa colère.
29 Tia estas de Dio la sorto de homo malpia, Kaj la heredaĵo destinita por li de Dio.
C'est la part de Dieu pour un méchant, l'héritage qui lui a été attribué par Dieu ».
