Ijob 19
1 Ijob respondis kaj diris:
Y Job respondió y dijo:
2 Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?
¿Cuánto tiempo harás mi vida amarga, y me quebrantas con palabras?
3 Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.
Diez veces me has escarnecido; no te da vergüenza de hacerme mal.
4 Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.
Y, en verdad, si he estado en error, el efecto de mi error es solo en mí.
5 Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,
Si se Han engrandecido contra mí, usando mi castigo como un argumento en mi contra,
6 Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.
Asegúrate de que es Dios quien me hizo mal y me tomó en su red.
7 Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.
En verdad, hago un clamor contra el hombre violento, pero no hay respuesta: grito pidiendo ayuda, pero nadie toma mi causa.
8 Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.
Mi camino está amurallado por él para que no pueda pasar, ha oscurecido mis caminos.
9 Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.
Él ha quitado mi gloria de mí, y ha quitado la corona de mi cabeza.
10 Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.
Estoy destruido por él por todos lados, y me he ido; Mi esperanza es arrancada como un árbol.
11 Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.
Su ira arde contra mí, y yo soy para él como uno de sus enemigos.
12 Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.
Sus ejércitos se juntan, hacen su camino alto contra mí y levantan sus tiendas alrededor de la mía.
13 Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.
Él ha alejado a mis hermanos de mí; Han visto mi destino y se han vuelto extraños para mí.
14 Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.
Mis relaciones y mis amigos cercanos me han abandonado, y los que viven en mi casa me sacaron de la cabeza.
15 La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.
Soy extraño para mis sirvientas, y me parece que son de otro país.
16 Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.
Ante mi clamor, mi siervo no me responde y tengo que rogarle.
17 Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.
Mi aliento es extraño para mi esposa, y desagradable para la descendencia del cuerpo de mi madre.
18 Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.
Incluso los niños pequeños no me tienen ningún respeto; cuando me levanto me dan la espalda.
19 Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.
Todos los hombres de mi círculo se alejan de mí; y los que me son queridos se vuelven contra mí.
20 Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.
Mis huesos están unidos a mi piel, y me he salido con la carne entre los dientes.
21 Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.
¡Ten piedad de mí, ten piedad de mí, mis amigos! porque la mano de Dios está sobre mí.
22 Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?
¿Por qué eres cruel conmigo, como Dios, porque siempre has dicho mal contra mí?
23 Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,
¡Si tan solo mis palabras pudieran ser grabadas! ¡Si pudieran ponerse por escrito en un libro!
24 Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!
¡Y con una pluma de hierro y plomo córtate para siempre en la roca!
25 Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.
Pero estoy seguro de que mi redentor está vivo, y que, en el futuro, tomará su lugar en la tierra;
26 Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;
Después de que los gusanos destruyan mi piel, aun en mi propia carne veré a Dios;
27 Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.
A quien veré de mi lado, y no como a nadie extraño. Mi corazón se rompe con el deseo.
28 Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,
Si dicen: ¡Como lo perseguiremos! porque la raíz del pecado está claramente en él.
29 Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.
Teme por la espada, porque la espada es el castigo por tales cosas, para que puedas estar seguro de que hay un juez.
