Ijob 19

1 Ijob respondis kaj diris:

Giobbe allora rispose:

2 Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?

Fino a quando mi tormenterete e mi opprimerete con le vostre parole?

3 Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.

Son dieci volte che mi insultate e mi maltrattate senza pudore.

4 Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.

E' poi vero che io abbia mancato e che persista nel mio errore?

5 Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,

Non è forse vero che credete di vincere contro di me, rinfacciandomi la mia abiezione?

6 Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.

Sappiate dunque che Dio mi ha piegato e mi ha avviluppato nella sua rete.

7 Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.

Ecco, grido contro la violenza, ma non ho risposta, chiedo aiuto, ma non c'è giustizia!

8 Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.

Mi ha sbarrato la strada perché non passi e sul mio sentiero ha disteso le tenebre.

9 Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.

Mi ha spogliato della mia gloria e mi ha tolto dal capo la corona.

10 Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.

Mi ha disfatto da ogni parte e io sparisco, mi ha strappato, come un albero, la speranza.

11 Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.

Ha acceso contro di me la sua ira e mi considera come suo nemico.

12 Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.

Insieme sono accorse le sue schiere e si sono spianata la strada contro di me; hanno posto l'assedio intorno alla mia tenda.

13 Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.

I miei fratelli si sono allontanati da me, persino gli amici mi si sono fatti stranieri.

14 Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.

Scomparsi sono vicini e conoscenti, mi hanno dimenticato gli ospiti di casa;

15 La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.

da estraneo mi trattano le mie ancelle, un forestiero sono ai loro occhi.

16 Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.

Chiamo il mio servo ed egli non risponde, devo supplicarlo con la mia bocca.

17 Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.

Il mio fiato è ripugnante per mia moglie e faccio schifo ai figli di mia madre.

18 Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.

Anche i monelli hanno ribrezzo di me: se tento d'alzarmi, mi danno la baia.

19 Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.

Mi hanno in orrore tutti i miei confidenti: quelli che amavo si rivoltano contro di me.

20 Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.

Alla pelle si attaccano le mie ossa e non è salva che la pelle dei miei denti.

21 Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.

Pietà, pietà di me, almeno voi miei amici, perché la mano di Dio mi ha percosso!

22 Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?

Perché vi accanite contro di me, come Dio, e non siete mai sazi della mia carne?

23 Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,

Oh, se le mie parole si scrivessero, se si fissassero in un libro,

24 Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!

fossero impresse con stilo di ferro sul piombo, per sempre s'incidessero sulla roccia!

25 Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.

Io lo so che il mio Vendicatore è vivo e che, ultimo, si ergerà sulla polvere!

26 Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;

Dopo che questa mia pelle sarà distrutta, senza la mia carne, vedrò Dio.

27 Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.

Io lo vedrò, io stesso, e i miei occhi lo contempleranno non da straniero. Le mie viscere si consumano dentro di me.

28 Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,

Poiché dite: «Come lo perseguitiamo noi, se la radice del suo danno è in lui?»,

29 Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.

temete per voi la spada, poiché punitrice d'iniquità è la spada, affinchè sappiate che c'è un giudice.