< Ijob 19 >
1 Ijob respondis kaj diris:
Tedy odpověděv Job, řekl:
2 Ĝis kiam vi afliktados mian animon Kaj turmentados min per paroloj?
Dokudž trápiti budete duši mou, a dotírati na mne řečmi svými?
3 Jen jam dek fojojn vi malhonoras min; Vi ne hontas premi min.
Již na desetkrát zhaněli jste mne, aniž se stydíte, že se zatvrzujete proti mně.
4 Se mi efektive eraris, Mia eraro restos ĉe mi.
Ale nechť jest tak, že jsem zbloudil, při mně zůstane blud můj.
5 Se efektive vi volas montri vin pli grandaj ol mi, Kaj vi riproĉas al mi hontindaĵon,
Jestliže se pak vždy proti mně siliti chcete, a obviňujíc mne, za pomoc sobě bráti proti mně potupu mou:
6 Tiam sciu, ke Dio faris al mi maljustaĵon, Kaj ĉirkaŭis min per Sia reto.
Tedy vězte, že Bůh podvrátil mne, a sítí svou otáhl mne.
7 Jen mi krias pri maljusteco, sed mi ne ricevas respondon; Mi vokas, sed mi ne ricevas juĝon.
Nebo aj, volám-li pro nátisk, nemám vyslyšení; křičím-li, není rozsouzení.
8 Mian vojon Li baris, ke mi ne povas transiri, Kaj sur mian irejon Li metis mallumon.
Cestu mou zapletl tak, abych nikoli projíti nemohl, a stezky mé temnostmi zastřel.
9 Mian honoron Li detiris de mi, Kaj deprenis la kronon de mia kapo.
Slávu mou se mne strhl, a sňal korunu s hlavy mé.
10 Li disbatis min ĉirkaŭe tiel, ke mi pereas; Mian esperon Li elŝiris kiel arbon.
Zpodvracel mne všudy vůkol, abych zahynul, a vyvrátil jako strom naději mou.
11 Ekflamis kontraŭ mi Lia kolero, Kaj Li rigardas min kiel Lian malamikon.
Nadto zažžel proti mně prchlivost svou, a přičtl mne mezi nepřátely své.
12 Kune venis Liaj taĉmentoj, kaj ebenigis kontraŭ mi sian vojon Kaj stariĝis sieĝe ĉirkaŭ mia tendo.
Pročež přitáhše houfové jeho, učinili sobě ke mně cestu, a vojensky se položili okolo stanu mého.
13 Miajn fratojn Li malproksimigis de mi, Kaj miaj konatoj forfremdiĝis de mi.
Bratří mé ode mne vzdálil, a známí moji všelijak se mne cizí.
14 Miaj parencoj fortiriĝis, Kaj miaj konantoj forgesis min.
Opustili mne příbuzní moji, a známí moji zapomenuli se na mne.
15 La loĝantoj de mia domo kaj miaj servistinoj rigardas min kiel fremdulon; En iliaj okuloj mi fariĝis aligentulo.
Podruhové domu mého a děvky mé za cizího mne mají, cizozemec jsem před očima jejich.
16 Mian sklavon mi vokas, kaj li ne respondas; Per mia buŝo mi devas petegi lin.
Na služebníka svého volám, ale neozývá se, i když ho ústy svými pěkně prosím.
17 Mia spiro fariĝis abomenata por mia edzino, Kaj mia petado por la filoj de mia ventro.
Dýchání mého štítí se manželka má, ačkoli pokorně jí prosím, pro dítky života mého.
18 Eĉ la malgrandaj infanoj malestimas min; Kiam mi leviĝas, ili parolas kontraŭ mi.
Nadto i ti nejšpatnější pohrdají mnou; i když povstanu, utrhají mi.
19 Abomenas min ĉiuj miaj intimuloj; Kaj tiuj, kiujn mi amis, turnis sin kontraŭ mi.
V ošklivost mne sobě vzali všickni rádcové moji, a ti, kteréž miluji, obrátili se proti mně.
20 Kun mia haŭto kaj kun mia karno kunkreskis miaj ostoj, Mi restis nur kun haŭto sur miaj dentoj.
K kůži mé jako k masu mému přilnuly kosti mé, kůže při zubích mých toliko v cele zůstala.
21 Kompatu min, kompatu min, miaj amikoj; Ĉar la mano de Dio frapis min.
Slitujte se nade mnou, slitujte se nade mnou, vy přátelé moji; nebo ruka Boží se mne dotkla.
22 Kial vi persekutas min, kiel Dio, Kaj ne povas satiĝi de mia karno?
Proč mi se protivíte tak jako Bůh silný, a masem mým nemůžte se nasytiti?
23 Ho, se miaj vortoj estus enskribitaj, Ho, se ili estus gravuritaj en libro,
Ó kdyby nyní sepsány byly řeči mé, ó kdyby v knihu vepsány byly,
24 Per fera skribilo kun plumbo, Gravuritaj por eterne sur roko!
Anobrž rafijí železnou a olovem na věčnost na skále aby vyryty byly.
25 Sed mi scias, ke mia Liberigonto vivas, Kaj fine Li leviĝos super la polvo.
Ačkoli já vím, že vykupitel můj živ jest, a že v den nejposlednější nad prachem se postaví.
26 Kaj post kiam mia haŭto estos tiel detruita Kaj mi estos senkorpa, mi vidos Dion;
A ač by kůži mou i tělo červi zvrtali, však vždy v těle svém uzřím Boha.
27 Lin vidos mi, kaj miaj okuloj vidos, ne fremdaj; Pri tio sopiregas mia interno en mia brusto.
Kteréhož já uzřím sobě, a oči mé spatří jej, a ne jiný, jakkoli zhynula ledví má u vnitřnosti mé.
28 Se vi diros: Kiel ni lin persekutu, Kaj ni trovu kontraŭ li la radikon de la afero,
Ješto byste říci měli: I pročež ho trápíme? poněvadž základ dobré pře při mně se nalézá.
29 Tiam timu glavon; Ĉar furioza estas la glavo kontraŭ malbonagoj, Por ke vi sciu, ke ekzistas juĝo.
Bojte se meče, nebo pomsta za nepravosti jest meč, a vězte, žeť bude soud.