Ijob 18
1 Ekparolis Bildad, la Ŝuĥano, kaj diris:
Sitten suuhilainen Bildad lausui ja sanoi:
2 Kiam vi ĉesos ĵetadi vortojn? Pripensu, kaj poste ni parolos.
"Kuinka kauan te asetatte sanoille ansoja? Tulkaa järkiinne, sitten puhelemme.
3 Kial ni estu rigardataj kiel brutoj, Kaj ni estu malpuruloj en viaj okuloj?
Miksi meitä pidetään elukkain veroisina, olemmeko teidän silmissänne tylsät?
4 Ho vi, kiu disŝiras sian animon en sia kolero, Ĉu por vi estu forlasata la tero, Kaj roko forŝoviĝu de sia loko?
Sinä, joka raivossasi raatelet itseäsi-sinunko tähtesi jätettäisiin maa autioksi ja kallio siirtyisi sijaltansa?
5 La lumo de la malpiulo estingiĝos, Kaj ne brilos la flamo de lia fajro.
Ei, jumalattomain valo sammuu, eikä hänen tulensa liekki loista.
6 La lumo mallumiĝos en lia tendo, Kaj lia lucerno super li estingiĝos.
Valo pimenee hänen majassansa, ja hänen lamppunsa sammuu hänen päänsä päältä.
7 Mallongiĝos liaj fortaj paŝoj, Kaj lia propra intenco lin faligos.
Hänen väkevät askeleensa supistuvat ahtaalle, ja hänen oma neuvonsa kaataa hänet maahan.
8 Ĉar li trafis per siaj piedoj en reton, Kaj li moviĝas en kaptilo.
Sillä hänen omat jalkansa vievät hänet verkkoon, hän käyskentelee katetun pyyntihaudan päällä.
9 La maŝo enkroĉigos lian kalkanon, Kaj pereo lin atakos.
Paula tarttuu hänen kantapäähänsä, ansa käy häneen kiinni;
10 Kaŝita en la tero estas lia falilo, Kaj kaptiloj kontraŭ li estas sur la vojo.
hänelle on maahan kätketty pyydys, polulle häntä varten silmukka.
11 De ĉiuj flankoj timigos lin teruroj Kaj atakos liajn piedojn.
Kauhut peljättävät häntä kaikkialta ja ajavat häntä kintereillä kiitäen.
12 Malsato konsumos lian forton, Kaj pereo estas preparita por liaj flankoj.
Nälkäiseksi käy hänen vaivansa, ja turmio vartoo hänen kaatumistaan.
13 Konsumiĝos la membroj de lia korpo, Liajn membrojn konsumos la unuenaskito de la morto.
Hänen ruumiinsa jäseniä kalvaa, hänen jäseniänsä kalvaa kuoleman esikoinen.
14 Lia espero estos elŝirita el lia tendo, Kaj ĝi pelos lin al la reĝo de teruroj.
Hänet temmataan pois majastansa, turvastansa; hänet pannaan astumaan kauhujen kuninkaan tykö.
15 Nenio restos en lia tendo; Sur lian loĝejon ŝutiĝos sulfuro.
Hänen majassansa asuu outoja, hänen asuinpaikallensa sirotetaan tulikiveä.
16 Malsupre sekiĝos liaj radikoj, Kaj supre detranĉiĝos liaj branĉoj.
Alhaalta kuivuvat hänen juurensa, ylhäältä kuihtuvat hänen oksansa.
17 La memoro pri li malaperos de sur la tero, Kaj sur la stratoj li ne havos nomon.
Hänen muistonsa katoaa maasta, eikä hänen nimeänsä kadulla mainita.
18 Li estos elpelita el lumo en mallumon, Kaj el la mondo li estos elpuŝita.
Hänet sysätään valosta pimeyteen ja karkoitetaan maan piiristä.
19 Nek filon nek nepon li havos en sia popolo, Kaj neniu restos ĉe li en lia loĝloko.
Ei sukua, ei jälkeläistä ole hänellä kansansa seassa, eikä ketään jää jäljelle hänen asuntoihinsa.
20 La posteuloj sentos teruron pri lia tago, Kaj la antaŭulojn kaptos timo.
Lännen asujat hämmästyvät hänen tuhopäiväänsä, idän asujat valtaa vavistus.
21 Tia estas la loĝejo de maljustulo, Kaj tia estas la loko de tiu, kiu ne konas Dion.
Näin käy väärintekijän huoneelle, näin sen asuinpaikalle, joka ei Jumalasta välitä."
