< Ijob 17 >

1 Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.
Duh se moj kvari, dana mojih nestaje; grobovi su moji.
2 Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.
Kod mene su rugaèi, i oko moje provodi noæi u jadu koji mi zadaju.
3 Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?
Daj mi ko æe jamèiti kod tebe; ko je taj koji æe se rukovati sa mnom?
4 Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.
Jer si od njihova srca sakrio razum; zato ih neæeš uzvisiti.
5 Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.
Ko laska prijateljima, njegovijem æe sinovima oèi posahnuti.
6 Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.
Uèinio je od mene prièu narodima, i postao sam bubnjanje meðu njima.
7 Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.
Potamnjelo je oko moje od jada, i svi udi moji postaše kao sjen.
8 La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.
Zaèudiæe se tome pravi, i bezazleni æe ustati na licemjere.
9 Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.
Ali æe se pravednik držati svojega puta, i ko je èistijeh ruku veæma æe ojaèati.
10 Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.
A vi vratite se svikoliki i hodite; neæu naæi mudra meðu vama.
11 Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.
Dani moji proðoše, misli moje pokidaše se, što imah u srcu.
12 La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.
Od noæi naèiniše dan, i svjetlost je blizu mraka.
13 Se mi atendas, tamen Ŝeol estas mia domo, En la mallumo estas pretigita mia lito. (Sheol h7585)
Da bih se nadao, grob æe mi biti kuæa; u tami æu prostrijeti postelju sebi. (Sheol h7585)
14 Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.
Grobu vièem: ti si otac moj; crvima: ti si mati moja, ti si sestra moja.
15 Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?
I gdje je sada nadanje moje? moje nadanje ko æe vidjeti?
16 En la profundon de Ŝeol ĝi malsupreniros, Ni ambaŭ kune kuŝos en la polvo. (Sheol h7585)
U grob æe siæi, poèinuæe sa mnom u grobu. (Sheol h7585)

< Ijob 17 >