Ijob 17
1 Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.
Дыхание мое ослабело; дни мои угасают; гробы предо мною.
2 Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.
Если бы не насмешки их, то и среди споров их око мое пребывало бы спокойно.
3 Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?
Заступись, поручись Сам за меня пред Собою! иначе кто поручится за меня?
4 Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.
Ибо Ты закрыл сердце их от разумения, и потому не дашь восторжествовать им.
5 Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.
Кто обрекает друзей своих в добычу, у детей того глаза истают.
6 Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.
Он поставил меня притчею для народа и посмешищем для него.
7 Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.
Помутилось от горести око мое, и все члены мои, как тень.
8 La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.
Изумятся о сем праведные, и невинный вознегодует на лицемера.
9 Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.
Но праведник будет крепко держаться пути своего, и чистый руками будет больше и больше утверждаться.
10 Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.
Выступайте, все вы, и подойдите; не найду я мудрого между вами.
11 Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.
Дни мои прошли; думы мои - достояние сердца моего - разбиты.
12 La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.
А они ночь хотят превратить в день, свет приблизить к лицу тьмы.
Если бы я и ожидать стал, то преисподняя - дом мой; во тьме постелю я постель мою; (Sheol h7585)
14 Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.
гробу скажу: ты отец мой, червю: ты мать моя и сестра моя.
15 Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?
Где же после этого надежда моя? и ожидаемое мною кто увидит?
