Ijob 17
1 Mia spirito senfortiĝis, miaj tagoj mallongiĝis, Tomboj estas antaŭ mi.
Szellemem meg van törve, napjaim elenyésztek, sírok várnak rám!
2 Mokado min ĉirkaŭas; En aflikto pro tio restas mia okulo.
Bizony csúfolkodással illetnek engem, és zaklatásukon kell időznie szememnek.
3 Estu Vi mem mia garantianto antaŭ Vi; Alie kiu donos la manon pro mi?
Állj jót, kérlek: kezeskedjél értem tenmagadnál! Ki az, ki kezet csap velem?
4 Ĉar ilian koron Vi kovris kontraŭ prudento; Tial Vi ne donos al ili triumfon.
Mert az ő szívöket elzártad az eszességtől, azért nem engeded felülkerekedniök.
5 Se iu fanfaronas antaŭ siaj amikoj pri sia parto, La okuloj de liaj infanoj konsumiĝos.
Ki osztályrészért elárul barátot, fiainak szemei el fognak epedni.
6 Li faris min proverbo por la popoloj; Kaj mi fariĝis homo, al kiu oni kraĉas en la vizaĝon.
Oda állított engem, hogy példálózzanak népek, s azzá lettem, hogy arczúl köpnek.
7 Mia okulo mallumiĝis de ĉagreno, Kaj ĉiuj miaj membroj fariĝis kiel ombro.
Elhomályosúlt bosszúságtól szemem, s tagjaim akár az árnyék mindannyi.
8 La justuloj eksentos teruron pro tio, Kaj la senkulpulo ekscitiĝos kontraŭ la hipokritulo.
Eliszonyodnak e miatt az egyenesek, s az ártatlan fölgerjed az istentelen ellen;
9 Tamen la virtulo forte konservos sian vojon, Kaj la purmanulo pli firmiĝos.
és az igaz ragaszkodik útjához s a tiszta kezű gyarapodik szilárdságban.
10 Kaj kiom ajn vi ĉiuj revenos, Mi ne trovos inter vi saĝulon.
Azonban ti mindannyian csak jöjjetek újra, de nem találok köztetek bölcset.
11 Miaj tagoj forpasis, pereis miaj intencoj, Kiujn havis mia koro.
Napjaim elmúltak, gondolataim elszakadtak, szívemnek tulajdonai!
12 La nokton ili volas fari tago, La lumon alproksimigi al la mallumo.
Az éjszakát nappallá teszik, a világosságot közelebbé a sötétségnél
Ha az alvilágot házamul reméltem, a sötétségben megterítette mágyamat, (Sheol h7585)
14 Al la kavo mi diras: Vi estas mia patro; La vermojn mi nomas mia patrino kaj mia fratino.
a veremnek így szóltam: atyám vagy! anyám és testvérem! a féregnek:
15 Kion mi devas atendi? Kiu atentos mian esperon?
hol van tehát reménységem, és reménységem – ki látja meg?
