Ijob 16
1 Ijob respondis kaj diris:
Allora rispose:
2 Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
Ne ho udite gia molte di simili cose! Siete tutti consolatori molesti.
3 Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
Non avran termine le parole campate in aria? O che cosa ti spinge a rispondere così?
4 Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
Anch'io sarei capace di parlare come voi, se voi foste al mio posto: vi affogherei con parole e scuoterei il mio capo su di voi.
5 Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
Vi conforterei con la bocca e il tremito delle mie labbra cesserebbe.
6 Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
Ma se parlo, non viene impedito il mio dolore; se taccio, che cosa lo allontana da me?
7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
Ora però egli m'ha spossato, fiaccato, tutto il mio vicinato mi è addosso;
8 Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
si è costituito testimone ed è insorto contro di me: il mio calunniatore mi accusa in faccia.
9 Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
La sua collera mi dilania e mi perseguita; digrigna i denti contro di me, il mio nemico su di me aguzza gli occhi.
10 Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
Spalancano la bocca contro di me, mi schiaffeggiano con insulti, insieme si alleano contro di me.
11 Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
Dio mi consegna come preda all'empio, e mi getta nelle mani dei malvagi.
12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
Me ne stavo tranquillo ed egli mi ha rovinato, mi ha afferrato per il collo e mi ha stritolato; ha fatto di me il suo bersaglio.
13 Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
I suoi arcieri mi circondano; mi trafigge i fianchi senza pietà, versa a terra il mio fiele,
14 Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
mi apre ferita su ferita, mi si avventa contro come un guerriero.
15 Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
Ho cucito un sacco sulla mia pelle e ho prostrato la fronte nella polvere.
16 Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
La mia faccia è rossa per il pianto e sulle mie palpebre v'è una fitta oscurità.
17 Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
Non c'è violenza nelle mie mani e pura è stata la mia preghiera.
18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
O terra, non coprire il mio sangue e non abbia sosta il mio grido!
19 Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
Ma ecco, fin d'ora il mio testimone è nei cieli, il mio mallevadore è lassù;
20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
miei avvocati presso Dio sono i miei lamenti, mentre davanti a lui sparge lacrime il mio occhio,
21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
perché difenda l'uomo davanti a Dio, come un mortale fa con un suo amico;
22 Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.
poiché passano i miei anni contati e io me ne vado per una via senza ritorno.
