Ijob 16

1 Ijob respondis kaj diris:

Und Hiob antwortete und sprach:

2 Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.

Ich habe vieles dergleichen gehört; leidige Tröster seid ihr alle!

3 Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?

Hat es ein Ende mit den windigen Worten? oder was reizt dich, daß du antwortest?

4 Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.

Auch ich könnte reden wie ihr. Wenn eure Seele an der Stelle meiner Seele wäre, könnte ich Worte wider euch zusammenreihen, und mein Haupt über euch schütteln;

5 Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.

ich wollte euch stärken mit meinem Munde, und das Beileid meiner Lippen würde euch Linderung bringen.

6 Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?

Wenn ich rede, so wird mein Schmerz nicht gehemmt; und unterlasse ich es, nicht weicht er von mir. [Eig. was weicht von mir]

7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.

Ja, bereits hat er [d. h. Gott] mich erschöpft; -du hast meinen ganzen Hausstand verwüstet.

8 Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.

Und du hast mich zusammenschrumpfen lassen, [And. üb.: mich gepackt] zum Zeugen ward es; und meine Abmagerung tritt wider mich auf, sie zeugt mir ins Angesicht.

9 Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.

Sein Zorn hat mich zerfleischt und verfolgt, er hat mit seinen Zähnen wider mich geknirscht; als mein Feind schärft er seine Augen wider mich.

10 Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.

Ihr Maul haben sie wider mich aufgesperrt, mit Hohn meine Backen geschlagen; allzumal verstärken sie sich wider mich.

11 Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.

Gott [El] gab mich preis dem Ungerechten, [O. an Buben; wie Kap. 19,18] und in die Hände der Gesetzlosen stürzte er mich.

12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.

Ich war in Ruhe, und er hat mich zerrüttelt, und er packte mich beim Nacken und zerschmetterte mich; und er stellte mich hin sich zur Zielscheibe.

13 Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.

Seine Schützen umringten mich, er spaltete meine Nieren ohne Schonung; er schüttete meine Galle zur Erde.

14 Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.

Er durchbrach mich, Bruch auf Bruch; [O. Bresche auf Bresche; [wie bei einer Mauer]] er rannte wider mich, wie ein Held.

15 Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.

Ich habe Sacktuch über meine Haut genäht, und mit Staub mein Horn besudelt.

16 Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;

Mein Angesicht glüht [O. ist überrot] vom Weinen, und auf meinen Wimpern ist der Schatten des Todes, -

17 Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.

obwohl keine Gewalttat in meinen Händen, und mein Gebet lauter ist.

18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.

Erde, bedecke nicht mein Blut, und für mein Geschrei sei kein Platz!

19 Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.

Sogar jetzt, siehe, im Himmel ist mein Zeuge, und der mir Zeugnis gibt, in den Höhen.

20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,

Meine Freunde sind meine Spötter: zu Gott tränt mein Auge,

21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.

daß er schiedsrichterlich entscheide Gott gegenüber [O. gegen Gott] für einen Mann, und für einen Menschensohn hinsichtlich seines Freundes. [Viell. ist zu l.: und zwischen einem Menschen und seinem Freunde]

22 Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.

Denn die zählbaren Jahre gehen vorüber, und ich werde einen Weg dahingehen, auf dem ich nicht wiederkehren werde.