Ijob 16

1 Ijob respondis kaj diris:

Job reprit la parole et dit:

2 Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.

De tels discours, j’en ai entendu beaucoup: vous êtes tous de pauvres consolateurs.

3 Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?

Y aura-t-il une fin à ces paroles qui sonnent creux? Qu’est-ce donc qui te contraint de répliquer?

4 Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.

Moi aussi, je pourrais parler comme vous, si seulement vous étiez à ma place; je pourrais aligner des paroles contre vous et hocher la tête à votre sujet.

5 Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.

Je vous donnerais du réconfort avec ma bouche, et le mouvement de mes lèvres serait votre soulagement.

6 Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?

Maintenant; si je parle, ma douleur n’en sera pas adoucie; si je m’abstiens, me lâchera-t-elle pour cela?

7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.

Oui, à l’heure présente Dieu m’a exténué; tu as jeté le trouble dans tout mon entourage.

8 Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.

Tu m’as couvert de rides qui sont autant de témoins à charge; ma maigreur elle-même me trahit et dépose contre moi.

9 Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.

Sa fureur me déchire, me traite en ennemi; il grince des dents contre moi: mon adversaire darde sur moi ses regards.

10 Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.

Ils ouvrent contre moi une bouche béante, ils me frappent ignominieusement sur les joues: en bande ils s’attroupent autour de moi.

11 Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.

Le Tout-Puissant me livre à des écervelés; il me jette en proie aux mains des méchants.

12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.

Je vivais paisible, et il m’a broyé; il m’a saisi par la nuque et mis en pièces; il m’a dressé comme une cible à ses coups.

13 Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.

Ses archers me cernent de toutes parts; sans pitié il me perce les reins, répand à terre mon fiel.

14 Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.

Il ouvre en moi brèche sur brèche, il court sur moi comme un guerrier puissant.

15 Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.

J’Ai cousu un cilice sur ma peau desséchée et traîné mon front dans la poussière.

16 Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;

J’Ai le visage tout bouffi par les pleurs; une nuit noire s’étend sur mes paupières.

17 Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.

Et aucune injustice ne souille mes mains! Et ma prière a toujours été pure!

18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.

O terre, ne recouvre pas mon sang! Qu’aucun obstacle n’arrête mes cris!

19 Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.

Dès maintenant j’ai un témoin pour moi dans les cieux, un répondant dans les régions supérieures.

20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,

Mes amis se raillent de moi: c’est vers Dieu que s’élèvent mes yeux baignés de larmes,

21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.

pour qu’il soit lui-même arbitre entre l’homme et Dieu, entre le fils de l’homme et son semblable.

22 Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.

Car ce peu d’années vont s’écouler, et je prendrai un chemin par où je ne repasserai point.