Ijob 16
1 Ijob respondis kaj diris:
Then Job answered and said,
2 Mi aŭdis multe da similaj aferoj; Tedaj konsolantoj vi ĉiuj estas.
I have heard many such things: Miserable comforters are ye all.
3 Ĉu estos fino al la ventaj vortoj? Kaj kio vin incitis, ke vi tiel parolas?
Shall vain words have an end? Or what provoketh thee that thou answerest?
4 Mi ankaŭ povus paroli, kiel vi. Se vi estus sur mia loko, Mi konsolus vin per vortoj Kaj balancus pri vi mian kapon.
I also could speak as ye do; If your soul were in my soul’s stead, I could join words together against you, And shake my head at you.
5 Mi fortigus vin per mia buŝo Kaj konsolus vin per paroloj de miaj lipoj.
[But] I would strengthen you with my mouth, And the solace of my lips would assuage [your grief].
6 Se mi parolos, mia doloro ne kvietiĝos; Se mi ĉesos, kio foriros de mi?
Though I speak, my grief is not assuaged; And though I forbear, what am I eased?
7 Sed nun Li lacigis min, Li detruis mian tutan esencon.
But now he hath made me weary: Thou hast made desolate all my company.
8 Vi faris al mi sulkojn, tio fariĝis atesto; Mia senfortiĝo staras antaŭ mia vizaĝo, kaj parolas.
And thou hast laid fast hold on me, [which] is a witness [against me]: And my leanness riseth up against me, It testifieth to my face.
9 Lia kolero disŝiras; Mia malamanto grincigas kontraŭ mi siajn dentojn; Mia premanto briligas kontraŭ mi siajn okulojn.
He hath torn me in his wrath, and persecuted me; He hath gnashed upon me with his teeth: Mine adversary sharpeneth his eyes upon me.
10 Ili malfermegis kontraŭ mi sian buŝon, insulte batas min sur la vangojn; Ĉiuj kune kontentigis sur mi sian koleron.
They have gaped upon me with their mouth; They have smitten me upon the cheek reproachfully: They gather themselves together against me.
11 Dio transdonis min al maljustulo, Ĵetis min en la manojn de malbonuloj.
God delivereth me to the ungodly, And casteth me into the hands of the wicked.
12 Mi estis trankvila; sed Li frakasis min, Li kaptis min je la kolo, disbatis min, Kaj Li faris min por Si celo.
I was at ease, and he brake me asunder; Yea, he hath taken me by the neck, and dashed me to pieces: He hath also set me up for his mark.
13 Liaj pafistoj min ĉirkaŭis; Li dishakas miajn internaĵojn kaj ne kompatas, Li elverŝas sur la teron mian galon.
His archers compass me round about; He cleaveth my reins asunder, and doth not spare; He poureth out my gall upon the ground.
14 Li faras en mi breĉon post breĉo, Li kuras kontraŭ min kiel batalisto.
He breaketh me with breach upon breach; He runneth upon me like a giant.
15 Sakaĵon mi kudris sur mian korpon, Kaj en polvo mi kaŝis mian kornon.
I have sewed sackcloth upon my skin, And have laid my horn in the dust.
16 Mia vizaĝo ŝvelis de plorado, Kaj sur miaj palpebroj estas morta ombro;
My face is red with weeping, And on my eyelids is the shadow of death;
17 Kvankam ne troviĝas perfortaĵo en miaj manoj, Kaj mia preĝo estas pura.
Although there is no violence in my hands, And my prayer is pure.
18 Ho tero, ne kovru mian sangon, Kaj mia kriado ne trovu haltejon.
O earth, cover not thou my blood, And let my cry have no [resting]-place.
19 Vidu, en la ĉielo estas mia atestanto, Kaj mia konanto estas en la altaj sferoj.
Even now, behold, my witness is in heaven, And he that voucheth for me is on high.
20 Parolistoj estas por mi miaj amikoj; Sed mia okulo larmas al Dio,
My friends scoff at me: [But] mine eye poureth out tears unto God,
21 Ke Li decidu inter homo kaj Dio, Inter homo kaj lia amiko.
That he would maintain the right of a man with God, And of a son of man with his neighbor!
22 Ĉar la nombro de la jaroj pasos, Kaj mi iros sur vojon nereveneblan.
For when a few years are come, I shall go the way whence I shall not return.
