Ijob 15
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Então respondeu Eliphaz o themanita, e disse:
2 Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
Porventura dará o sabio por resposta sciencia de vento? e encherá o seu ventre de vento oriental?
3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
Arguindo com palavras que de nada servem e com razões, com que nada aproveita?
4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
E tu tens feito vão o temor, e diminues os rogos diante de Deus.
5 Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
Porque a tua bocca declara a tua iniquidade; e tu escolheste a lingua dos astutos.
6 Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
A tua bocca te condemna, e não eu, e os teus labios testificam contra ti.
7 Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
És tu porventura o primeiro homem que foi nascido? ou foste gerado antes dos outeiros?
8 Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
Ou ouviste o secreto conselho de Deus? e a ti só limitaste a sabedoria?
9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
Que sabes tu, que nós não sabemos? e que entendes, que não haja em nós?
10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
Tambem ha entre nós encanecidos e edosos, muito mais edosos do que teu pae.
11 Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
Porventura as consolações de Deus te são pequenas? ou alguma coisa se occulta em ti
12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
Porque te arrebata o teu coração? e porque acenam os teus olhos?
13 Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
Para virares contra Deus o teu espirito, e deixares sair taes palavras da tua bocca?
14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
Que é o homem, para que seja puro? e o que nasce da mulher, para que fique justo?
15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
Eis que nos seus sanctos não confiaria, e nem os céus são puros aos seus olhos.
16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
Quanto mais abominavel e fedorento é o homem que bebe a iniquidade como a agua?
17 Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
Escuta-me, mostrar-t'o-hei: e o que vi te contarei
18 Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
(O que os sabios annunciaram, ouvindo-o de seus paes, e o não occultaram.
19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
Aos quaes sómente se déra a terra, e nenhum estranho passou por meis d'elles):
20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
Todos os dias o impio se dá pena a si mesmo, e se reservam para o tyranno um certo numero d'annos.
21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
O sonido dos horrores está nos seus ouvidos: até na paz lhe sobrevem o assolador.
22 Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
Não crê que tornará das trevas, e que está esperado da espada.
23 Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
Anda vagueando por pão, dizendo: Onde está? Bem sabe que já o dia das trevas lhe está preparado á mão.
24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
Assombram-n'o a angustia e a tribulação; prevalecem contra elle, como o rei preparado para a peleja.
25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
Porque estende a sua mão contra Deus, e contra o Todo-poderoso se embravece.
26 Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
Arremette contra elle com a dura cerviz, e contra os pontos grossos dos seus escudos.
27 Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
Porquanto cobriu o seu rosto com a sua gordura, e criou enxundia nas ilhargas.
28 Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
E habitou em cidades assoladas, em casas em que ninguem morava, que estavam a ponto de fazer-se montões de ruinas.
29 Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
Não se enriquecerá, nem subsistirá a sua fazenda, nem se estenderão pela terra as suas possessões.
30 Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
Não escapará das trevas; a chamma do fogo seccará os seus renovos, e ao assopro da sua bocca desapparecerá.
31 La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
Não confie pois na vaidade enganando-se a si mesmo, porque a vaidade será a sua recompensa.
32 Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
Antes do seu dia ella se lhe cumprirá; e o seu ramo não reverdecerá.
33 Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
Sacudirá as suas uvas verdes, como as da vide, e deixará cair a sua flor como a da oliveira.
34 Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
Porque o ajuntamento dos hypocritas se fará esteril, e o fogo consumirá as tendas do soborno.
35 Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.
Concebem o trabalho, e parem a iniquidade, e o seu ventre prepara enganos.
