Ijob 15
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Elifaz il Temanita prese a dire:
2 Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
Potrebbe il saggio rispondere con ragioni campate in aria e riempirsi il ventre di vento d'oriente?
3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
Si difende egli con parole senza costrutto e con discorsi inutili?
4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
Tu anzi distruggi la religione e abolisci la preghiera innanzi a Dio.
5 Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
Sì, la tua malizia suggerisce alla tua bocca e scegli il linguaggio degli astuti.
6 Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
Non io, ma la tua bocca ti condanna e le tue labbra attestano contro di te.
7 Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
Sei forse tu il primo uomo che è nato, o, prima dei monti, sei venuto al mondo?
8 Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
Hai avuto accesso ai segreti consigli di Dio e ti sei appropriata tu solo la sapienza?
9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
Che cosa sai tu che noi non sappiamo? Che cosa capisci che da noi non si comprenda?
10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
Anche fra di noi c'è il vecchio e c'è il canuto più di tuo padre, carico d'anni.
11 Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
Poca cosa sono per te le consolazioni di Dio e una parola moderata a te rivolta?
12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
Perché il tuo cuore ti trasporta e perché fanno cenni i tuoi occhi,
13 Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
quando volgi contro Dio il tuo animo e fai uscire tali parole dalla tua bocca?
14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
Che cos'è l'uomo perché si ritenga puro, perché si dica giusto un nato di donna?
15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
Ecco, neppure dei suoi santi egli ha fiducia e i cieli non sono puri ai suoi occhi;
16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
quanto meno un essere abominevole e corrotto, l'uomo, che beve l'iniquità come acqua.
17 Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
Voglio spiegartelo, ascoltami, ti racconterò quel che ho visto,
18 Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
quello che i saggi riferiscono, non celato ad essi dai loro padri;
19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
a essi soli fu concessa questa terra, né straniero alcuno era passato in mezzo a loro.
20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
Per tutti i giorni della vita il malvagio si tormenta; sono contati gli anni riservati al violento.
21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
Voci di spavento gli risuonano agli orecchi e in piena pace si vede assalito dal predone.
22 Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
Non crede di potersi sottrarre alle tenebre, egli si sente destinato alla spada.
23 Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
Destinato in pasto agli avvoltoi, sa che gli è preparata la rovina.
24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
Un giorno tenebroso lo spaventa, la miseria e l'angoscia l'assalgono come un re pronto all'attacco,
25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
perché ha steso contro Dio la sua mano, ha osato farsi forte contro l'Onnipotente;
26 Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
correva contro di lui a testa alta, al riparo del curvo spessore del suo scudo;
27 Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
poiché aveva la faccia coperta di grasso e pinguedine intorno ai suoi fianchi.
28 Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
Avrà dimora in città diroccate, in case dove non si abita più, destinate a diventare macerie.
29 Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
Non arricchirà, non durerà la sua fortuna, non metterà radici sulla terra.
30 Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
Alle tenebre non sfuggirà, la vampa seccherà i suoi germogli e dal vento sarà involato il suo frutto.
31 La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
Non confidi in una vanità fallace, perché sarà una rovina.
32 Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
La sua fronda sarà tagliata prima del tempo e i suoi rami non rinverdiranno più.
33 Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
Sarà spogliato come vigna della sua uva ancor acerba e getterà via come ulivo i suoi fiori,
34 Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
poiché la stirpe dell'empio è sterile e il fuoco divora le tende dell'uomo venale.
35 Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.
Concepisce malizia e genera sventura e nel suo seno alleva delusione.
