Ijob 15
1 Ekparolis Elifaz, la Temanano, kaj diris:
Felelt a Témánbeli Elífáz s mondta:
2 Ĉu saĝulo povas respondi per ventaj opinioj, Kaj plenigi sian ventron per sensencaĵoj?
Vajon bölcs felel-e szeles tudással s megtölti-e keleti széllel belsejét –
3 Vi disputas per vortoj senutilaj, Kaj per paroloj, kiuj nenion helpas.
bizonyítgatva mitsem érő beszéddel és szavakkal, melyekkel nem használ.
4 Vi forigas la timon, Kaj senvalorigas preĝon antaŭ Dio.
Te az Isten félelmét is megbontod, csökkented az imaszót Isten előtt.
5 Ĉar via malbonago instigas vian buŝon, Kaj vi elektis stilon de maliculoj.
Mert bűnöd tanítja szájadat s a ravaszok nyelvét választod.
6 Vin kondamnas via buŝo, ne mi; Kaj viaj lipoj atestas kontraŭ vi.
Szájad ítél el téged s nem én, s ajkaid vallanak ellened.
7 Ĉu vi naskiĝis la unua homo? Ĉu vi estas kreita pli frue ol la altaĵoj?
Elsőnek születtél-e az emberek közt a a halmoknál előbb létesültél?
8 Ĉu vi aŭdis la sekretan decidon de Dio, Kaj alkaptis al vi la saĝon?
Isten tanácsában hallottál-e valamit és csentél magadnak bölcsességet?
9 Kion vi scias tian, kion ni ne scias? Kion vi komprenas tian, kio al ni mankas?
Mit tudsz te, mit mi nem tudunk, mit értesz, a mi nem volna mi nálunk?
10 Inter ni estas grizuloj kaj maljunuloj, Kiuj vivis pli longe ol via patro.
Vén is, aggastyán is van közöttünk, napokra apádnál korosabb.
11 Ĉu tiel malmulte valoras por vi la konsoloj de Dio Kaj vorto kvieta?
Kevés-e neked Isten vigasztalása s az ige, mely csínján bánt veled?
12 Kial vin tiel levas via koro, Kaj kial tiel palpebrumas viaj okuloj,
Mit ragad el téged szíved, és mit integetnek szemeid,
13 Ke vi direktas kontraŭ Dion vian koleron, Kaj elirigis el via buŝo tiajn vortojn?
hogy Isten ellen fordítod indulatodat és szájadból kibocsátasz szavakat?
14 Kio estas homo, ke li povus esti pura Kaj ke naskito de virino povus esti prava?
Mi a halandó, hogy tiszta legyen, s hogy igaz legyen asszony szülöttje?
15 Vidu, inter Liaj sanktuloj ne ĉiuj estas fidindaj, Kaj la ĉielo ne estas pura en Liaj okuloj:
Lám, szentjeiben nem hisz, az egek sem tiszták szemeiben;
16 Des pli homo, abomeninda kaj malbona, Kiu trinkas malbonagojn kiel akvon.
hát még az utálatos és megromlott, az ember, ki mint vizet issza a jogtalanságot.
17 Mi montros al vi, aŭskultu min; Kaj kion mi vidis, tion mi rakontos,
Hadd oktatlak, hallgass reám, s a mit láttam, hadd beszélem el;
18 Kion saĝuloj diris kaj ne kaŝis antaŭ siaj patroj,
a mit hirdetnek bölcsek, és nem titkolták el őseik részéről –
19 Al kiuj, al ili solaj, estis donita la tero, Kaj fremdulo ne trairis meze de ili:
nekik egyedül adatott az ország, s idegen nem járt közöttük:
20 Dum sia tuta vivo malpiulo estas maltrankvila, Kaj la nombro de la jaroj de tirano estas kaŝita antaŭ li;
A gonosznak minden napjaiban kínlódik ő, s az évek száma alatt, melyek fentartvák az erőszakosnak.
21 Teruroj sonas en liaj oreloj; Meze de paco venas sur lin rabisto.
Rettegések hangja a fülében: békében jön reá pusztító.
22 Li ne esperas, ke li saviĝos el mallumo; Kaj li serĉas ĉirkaŭe glavon.
Nem hiszi, hogy visszatér a sötétségből, ki van szemelve a kard számára.
23 Li vagadas, serĉante panon; Li scias, ke preta estas en lia mano la tago de mallumo.
Bolyong ő kenyér után, hol van; tudja, hogy készen áll oldalán a sötétség napja.
24 Teruras lin mizero kaj premateco, Venkobatas lin kiel reĝo, pretiĝinta por batalo;
Ijesztik őt szükség és szorongás, megragadja őt mint csatára kész király.
25 Pro tio, ke li etendis sian manon kontraŭ Dion Kaj kontraŭstaris al la Plejpotenculo,
Mert Isten ellen nyújtotta ki kezét a Mindenható ellen hősködik;
26 Kuris kontraŭ Lin kun fiera kolo, Kun dikaj dorsoj de siaj ŝildoj.
nyakkal szalad ellene, pajzsainak vastag dudoraival.
27 Li kovris sian vizaĝon per graso Kaj metis sebon sur siajn lumbojn.
Mert arczát befödte zsírjával s hájat szerzett ágyékára.
28 Li loĝas en urboj ruinigitaj, En domoj ne loĝataj, Destinitaj esti ŝtonamasoj.
Letelepült megsemmisített városokban, házakban, melyeket nem laknak, melyek rendelve vannak kőhalmoknak.
29 Li ne restos riĉa, lia bonstato ne teniĝos, Kaj lia havaĵo ne disvastiĝos sur la tero.
Nem gazdagszik meg, nem áll fönn a vagyona, nem hajlik a földre szerzeménye;
30 Li ne forkliniĝos de mallumo; Flamo velksekigos liajn branĉojn, Kaj Li forigos lin per la blovo de Sia buŝo.
nem térhet ki a sötétség elől, csemetéjét láng szárítja el s eltűnik – az ő szája leheletétől.
31 La erarinto ne fidu vantaĵon, Ĉar vanta estos lia rekompenco.
Ne higyjen a semmiségben, a ki megtévedett, mert semmiség lesz, a mit cserébe kap.
32 Antaŭtempe li finiĝos, Kaj lia branĉo ne estos verda.
Mielőtt itt volna a napja, beteljesedik, s pálmaága nem zöldellő.
33 Lia nematura bero estos deŝirita, kiel ĉe vinbertrunko; Kaj lia floro defalos, kiel ĉe olivarbo.
Mint szőlőtő elvetéli egresét, s mint olajfa hullatja el virágát.
34 Ĉar la anaro de la hipokrituloj senhomiĝos; Kaj fajro ekstermos la tendojn de tiuj, kiuj prenas subaĉeton.
Mert az istentelennek községe meddő, és tűz emészti a megvesztegetés sátrait:
35 Ili gravediĝis per malpiaĵo kaj naskis pekon, Kaj ilia ventro pretigas malicaĵon.
bajt fogannak és jogtalanságot szülnek, és belsejük csalárdságot készít.
