Ijob 14

1 Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.

“Mwanadamu aliyezaliwa na mwanamke siku zake ni chache nazo zimejaa taabu.

2 Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.

Huchanua kama ua kisha hunyauka; huwa kama kivuli kipitacho upesi, wala hadumu.

3 Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!

Je, unamwekea jicho lako mtu kama huyo? Je, utamleta mbele yako katika hukumu?

4 Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.

Ni nani awezaye kutoa kitu safi kutoka kitu najisi? Hakuna awezaye!

5 Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.

Siku za mwanadamu zimewekewa mpaka; umekwisha kutangaza idadi ya miezi yake na kuweka mpaka ambao hawezi kuuvuka.

6 Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.

Hivyo angalia mbali umwache, hadi awe amekamilisha muda wake kama mtu aliyeajiriwa.

7 Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.

“Kwa maana lipo tumaini kwa mti; kama ukikatwa utachipuka tena, nayo machipukizi yake mapya hayatakoma.

8 Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,

Mizizi yake yaweza kuchakaa ardhini na kisiki chake kufa udongoni,

9 Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.

lakini kwa kupata dalili ya maji utachipua na kutoa machipukizi kama mche.

10 Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?

Lakini mwanadamu hufa, na huo ndio mwisho wake; hutoa pumzi ya mwisho, naye hayuko tena!

11 Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:

Kama vile maji yatowekavyo katika bahari, au mkondo wa mto ukaushwavyo na kuwa mkavu,

12 Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.

ndivyo mwanadamu alalavyo chini asiamke; hadi mbingu zitakapokuwa hazipo tena, wanadamu hawataamka au kuamshwa kutoka kwenye usingizi wao.

13 Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)

“Laiti kama ungenificha kaburini, na kunisitiri hadi hasira yako ipite! Laiti ungeniwekea wakati, na kisha ukanikumbuka! (Sheol h7585)

14 Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.

Je, kama mtu akifa, aweza kuishi tena? Siku zote za kazi zangu ngumu nitangojea kufanywa upya kwangu.

15 Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.

Utaniita nami nitakuitika; utakionea shauku kiumbe ambacho mikono yako ilikiumba.

16 Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;

Hakika ndipo utakapozihesabu hatua zangu, lakini hutazifuatia dhambi zangu.

17 Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.

Makosa yangu yatafungiwa kwa lakiri kwenye mfuko, nawe utazifunika dhambi zangu.

18 Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;

“Lakini kama mlima umomonyokavyo na kufikichika na kama vile mwamba uondolewavyo mahali pake,

19 Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.

kama maji yamalizavyo mawe, na mafuriko yachukuavyo udongo, ndivyo unavyoharibu tegemeo la mwanadamu.

20 Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.

Humshinda mara moja kwa daima, naye hutoweka; waibadilisha sura yake na kumwondoa.

21 Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.

Kama wanawe wakipewa heshima, yeye hafahamu; kama wakidharauliwa, yeye haoni.

22 Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.

Yeye hasikii kingine isipokuwa maumivu ya mwili wake mwenyewe, naye huomboleza kwa ajili yake mwenyewe.”