Ijob 14

1 Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.

Umuntu, ozelwe ngowesifazana ulensuku ezimfitshane, ezigcwele inhlupheko.

2 Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.

Uyavela njengeluba, abune, abaleke njengesithunzi, akemi.

3 Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!

Kambe onjalo umvulela amehlo akho, ungingenise ekwahlulelweni kanye lawe.

4 Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.

Ngubani ongaveza okuhlambulukileyo kokungcolileyo? Kakho loyedwa.

5 Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.

Lokhu insuku zakhe zimisiwe, inani lenyanga zakhe likuwe, ummisele imingcele yakhe angeyedlule;

6 Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.

ungamkhangeli, ukuze aphumule, aze athokoze ngosuku lwakhe njengesiqatshwa.

7 Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.

Ngoba kukhona ithemba esihlahleni uba siganyulwa ukuthi sizabuya sihlume, lokuthi ihlumela laso kaliyikuphela.

8 Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,

Lanxa impande yaso isiba ndala emhlabeni, lesiphunzi saso sifele emhlabathini,

9 Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.

ngephunga lamanzi sizahluma, senze ingatsha njengesithombo.

10 Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?

Kodwa umuntu uyafa alaliswe phansi, yebo, umuntu uyaphela, ungaphi-ke?

11 Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:

Amanzi ayemuka elwandle, lomfula uyoma utshe,

12 Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.

ngokunjalo umuntu uyalala phansi angavuki; kuze kuthi amazulu angabikho, bangavuki, kumbe bangaphatshanyiswa ebuthongweni babo.

13 Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)

Kungathi ungangifihla engcwabeni, ungithukuze, ize iphenduke intukuthelo yakho, ungimisele isikhathi esimisiweyo, ungikhumbule! (Sheol h7585)

14 Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.

Uba umuntu esifa, uzabuya aphile yini? Zonke insuku zemfazo yami ngizalinda, kuze kufike ukukhululwa kwami.

15 Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.

Uzabiza, mina-ke ngizasabela, uzalangatha umsebenzi wezandla zakho.

16 Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;

Kanti khathesi uyazibala izinyathelo zami; kawuyikuqaphelisa ngesono sami yini?

17 Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.

Isiphambeko sami sinanyekwe esikhwameni, wasusibekela isono sami.

18 Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;

Isibili-ke intaba ewayo iyabhidlika, ledwala liyasuswa endaweni yalo.

19 Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.

Amanzi ayaguguda amatshe, impophoma zawo ziyakhukhula ubhuqu lomhlaba. Uyachitha-ke ithemba lomuntu.

20 Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.

Uyamehlula phakade, adlule; uyaguqula ubuso bakhe, umxotshe.

21 Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.

Amadodana akhe ayadunyiswa, kodwa engakwazi; kumbe ayehliselwa phansi, kodwa angakunanzeleli.

22 Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.

Kodwa inyama yakhe kuye isebuhlungwini, lomphefumulo wakhe kuye uyalila.