< Ijob 14 >
1 Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
A man is borun of a womman, and lyueth schort tyme, and is fillid with many wretchidnessis.
2 Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
Which goith out, and is defoulid as a flour; and fleeth as schadewe, and dwellith neuere perfitli in the same staat.
3 Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
And gessist thou it worthi to opene thin iyen on siche a man; and to brynge hym in to doom with thee?
4 Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
Who may make a man clene conseyued of vnclene seed? Whether not thou, which art aloone?
5 Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
The daies of man ben schorte, the noumbre of his monethis is at thee; thou hast set, ethir ordeyned, hise termes, whiche moun not be passid.
6 Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
Therfor go thou awey fro hym a litil, `that is, bi withdrawyng of bodili lijf, that he haue reste; til the meede coueitid come, and his dai is as the dai of an hirid man.
7 Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
A tree hath hope, if it is kit doun; and eft it wexith greene, and hise braunches spreden forth.
8 Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
If the roote therof is eeld in the erthe, and the stok therof is nyy deed in dust;
9 Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
it schal buriowne at the odour of watir, and it schal make heer, as whanne it was plauntid first.
10 Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
But whanne a man is deed, and maad nakid, and wastid; Y preye, where is he?
11 Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
As if watris goen awei fro the see, and a ryuer maad voide wexe drie,
12 Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
so a man, whanne he hath slept, `that is, deed, he schal not rise ayen, til heuene be brokun, `that is, be maad newe; he schal not wake, nether he schal ryse togidere fro his sleep.
13 Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol )
Who yiueth this to me, that thou defende me in helle, and that thou hide me, til thi greet veniaunce passe; and thou sette to me a tyme, in which thou haue mynde on me? (Sheol )
14 Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
Gessist thou, whethir a deed man schal lyue ayen? In alle the daies, in whiche Y holde knyythod, now Y abide, til my chaungyng come.
15 Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
Thou schalt clepe me, and Y schal answere thee; thou schalt dresse the riyt half, `that is, blis, to the werk of thin hondis.
16 Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
Sotheli thou hast noumbrid my steppis; but spare thou my synnes.
17 Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
Thou hast seelid as in a bagge my trespassis, but thou hast curid my wickidnesse.
18 Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
An hil fallynge droppith doun; and a rooche of stoon is borun ouer fro his place.
19 Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
Watris maken stoonys holowe, and the erthe is wastid litil and litil bi waischyng a wey of watir; and therfor thou schalt leese men in lijk maner.
20 Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
Thou madist a man strong a litil, that he schulde passe with outen ende; thou schalt chaunge his face, and schalt sende hym out.
21 Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
Whether hise sones ben noble, ether vnnoble, he schal not vndurstonde.
22 Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
Netheles his fleisch, while he lyueth, schal haue sorewe, and his soule schal morne on hym silf.