Ijob 14
1 Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.
Man that is born of a woman is of few days, and full of trouble.
2 Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.
He cometh forth like a flower, and withereth; he fleeth also as a shadow, and continueth not.
3 Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!
And dost Thou open Thine eyes upon such a one, and bringest me into judgment with Thee?
4 Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.
Who can bring a clean thing out of an unclean? not one.
5 Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.
Seeing his days are determined, the number of his months is with Thee, and Thou hast appointed his bounds that he cannot pass;
6 Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.
Look away from him, that he may rest, till he shall accomplish, as a hireling, his day.
7 Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.
For there is hope of a tree, if it be cut down, that it will sprout again, and that the tender branch thereof will not cease.
8 Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,
Though the root thereof wax old in the earth, and the stock thereof die in the ground;
9 Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.
Yet through the scent of water it will bud, and put forth boughs like a plant.
10 Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?
But man dieth, and lieth low; yea, man perisheth, and where is he?
11 Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:
As the waters fail from the sea, and the river is drained dry;
12 Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.
So man lieth down and riseth not; till the heavens be no more, they shall not awake, nor be roused out of their sleep.
13 Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)
Oh that Thou wouldest hide me in the nether-world, that Thou wouldest keep me secret, until Thy wrath be past, that Thou wouldest appoint me a set time, and remember me! — (Sheol h7585)
14 Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.
If a man die, may he live again? All the days of my service would I wait, till my relief should come —
15 Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.
Thou wouldest call, and I would answer Thee; Thou wouldest have a desire to the work of Thy hands.
16 Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;
But now Thou numberest my steps, Thou dost not even wait for my sin;
17 Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.
My transgression is sealed up in a bag, and Thou heapest up mine iniquity.
18 Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;
And surely the mountain falling crumbleth away, and the rock is removed out of its place;
19 Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.
The waters wear the stones; the overflowings thereof wash away the dust of the earth; so Thou destroyest the hope of man.
20 Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.
Thou prevailest for ever against him, and he passeth; Thou changest his countenance, and sendest him away.
21 Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.
His sons come to honour, and he knoweth it not; and they are brought low, but he regardeth them not.
22 Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.
But his flesh grieveth for him, and his soul mourneth over him.
