Ijob 14

1 Homo, naskita de virino, Havas mallongan vivon kaj abundon da afliktoj.

人為婦人所生， 日子短少，多有患難；

2 Kiel floro li elkreskas kaj velkas; Li forkuras kiel ombro kaj ne restas.

出來如花，又被割下， 飛去如影，不能存留。

3 Kaj kontraŭ tia Vi malfermas Viajn okulojn, Kaj min Vi vokas al juĝo kun Vi!

這樣的人你豈睜眼看他嗎？ 又叫我來受審嗎？

4 Ĉu povas purulo deveni de malpurulo? Neniu.

誰能使潔淨之物出於污穢之中呢？ 無論誰也不能！

5 Se liaj tagoj estas difinitaj, la nombro de liaj monatoj estas ĉe Vi; Vi difinis lian limon, kiun li ne transpasos.

人的日子既然限定， 他的月數在你那裏， 你也派定他的界限，使他不能越過，

6 Deturnu do Vin de li, ke li estu trankvila, Ĝis venos lia tempo, kiun li sopiras kiel dungito.

便求你轉眼不看他，使他得歇息， 直等他像雇工人完畢他的日子。

7 Arbo havas esperon, se ĝi estas dehakita, ke ĝi denove ŝanĝiĝos, Kaj ĝi ne ĉesos kreskigi branĉojn.

樹若被砍下， 還可指望發芽， 嫩枝生長不息；

8 Se ĝia radiko maljuniĝis en la tero, Kaj ĝia trunko mortas en polvo,

其根雖然衰老在地裏， 幹也死在土中，

9 Tamen, eksentinte la odoron de akvo, ĝi denove verdiĝas, Kaj kreskas plue, kvazaŭ ĵus plantita.

及至得了水氣，還要發芽， 又長枝條，像新栽的樹一樣。

10 Sed homo mortas kaj malaperas; Kiam la homo finiĝis, kie li estas?

但人死亡而消滅； 他氣絕，竟在何處呢？

11 Forfluas la akvo el lago, Kaj rivero elĉerpiĝas kaj elsekiĝas:

海中的水絕盡， 江河消散乾涸。

12 Tiel homo kuŝiĝas, kaj ne plu leviĝas; Tiel longe, kiel la ĉielo ekzistas, ili ne plu vekiĝos, Nek revigliĝos el sia dormado.

人也是如此，躺下不再起來， 等到天沒有了，仍不得復醒， 也不得從睡中喚醒。

13 Ho, se Vi kaŝus min en Ŝeol, Se Vi kaŝus min ĝis la momento, kiam pasos Via kolero, Se Vi difinus por mi templimon kaj poste rememorus min! (Sheol h7585)

惟願你把我藏在陰間， 存於隱密處，等你的忿怒過去； 願你為我定了日期，記念我。 (Sheol h7585)

14 Kiam homo mortas, ĉu li poste povas reviviĝi? Dum la tuta tempo de mia batalado mi atendus, Ĝi venos mia forŝanĝo.

人若死了豈能再活呢？ 我只要在我一切爭戰的日子， 等我被釋放的時候來到。

15 Vi vokus, kaj mi respondus al Vi; Vi ekdezirus la faritaĵon de Viaj manoj.

你呼叫，我便回答； 你手所做的，你必羨慕。

16 Nun Vi kalkulas miajn paŝojn; Ne konservu mian pekon;

但如今你數點我的腳步， 豈不窺察我的罪過嗎？

17 Sigelu en paketo miajn malbonagojn, Kaj kovru mian kulpon.

我的過犯被你封在囊中， 也縫嚴了我的罪孽。

18 Sed monto, kiu falas, malaperas; Kaj roko forŝoviĝas de sia loko;

山崩變為無有； 磐石挪開原處。

19 Ŝtonojn forlavas la akvo, Kaj ĝia disverŝiĝo fordronigas la polvon de la tero: Tiel Vi pereigas la esperon de homo.

水流消磨石頭， 所流溢的洗去地上的塵土； 你也照樣滅絕人的指望。

20 Vi premas lin ĝis fino, kaj li foriras; Li ŝanĝas sian vizaĝon, kaj Vi forigas lin.

你攻擊人常常得勝，使他去世； 你改變他的容貌，叫他往而不回。

21 Se liaj infanoj estas honorataj, li tion ne scias; Se ili estas humiligataj, li tion ne rimarkas.

他兒子得尊榮，他也不知道， 降為卑，他也不覺得。

22 Nur lia propra korpo lin doloras, Nur pri sia propra animo li suferas.

但知身上疼痛， 心中悲哀。