Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Glej, moje oko je vse to videlo, moje uho je to slišalo in razumelo.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Kar veste vi, isto vem tudi jaz. Nisem slabši od vas.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Zagotovo bi govoril Vsemogočnemu in želim si, da bi razpravljal z Bogom.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Toda vi ste ponarejevalci laži, vi vsi ste zdravniki brez vrednosti.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Oh, da bi vsi skupaj molčali! To bi bila vaša modrost.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Poslušajte torej moje zagovarjanje in prisluhnite prošnjam mojih ustnic.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Mar boste zlobno govorili za Boga? In varljivo govorili zanj?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Mar boste sprejeli njegovo osebo? Mar se boste potegovali za Boga?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Ali je dobro, da bi vas on preiskal? Ali kakor en človek zasmehuje drugega ali tako vi zasmehujete njega?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Zagotovo vas bo grajal, če naskrivaj sprejemate osebe.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Mar vas ne bo njegova odličnost prestrašila? In njegova groza padla na vas?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Vaši spomini so podobni pepelu, vaša telesa ilovnatim telesom.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Molčite, pustite me samega, da lahko govorim in naj pride name kar hoče.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Čemu jemljem svoje meso v svoje zobe in svoje življenje polagam v svojo roko?

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Čeprav me ubije, bom jaz vendar zaupal vanj; toda svoje lastne poti bom ohranil pred njim.

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

On bo tudi rešitev moje duše, kajti hinavec ne bo prišel predenj.

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Marljivo prisluhnite mojemu govoru in moji izjavi s svojimi ušesi.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Glejte torej, zapovedal sem svojo stvar; vem, da bom opravičen.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Kdo je tisti, ki se bo pravdal z menoj? Kajti sedaj, če zadržim svoj jezik, bom izročil duha.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Samo ne storite mi dveh stvari, potem se ne bom skril pred teboj.

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Umakni svojo roko daleč od mene in naj me tvoja groza ne stori prestrašenega.

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Potem kliči in jaz ti bom odgovoril. Ali naj jaz govorim in ti mi odgovori.

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Kako številne so moje krivičnosti in grehi? Naredi mi, da spoznam svoj prestopek in svoj greh.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Zakaj skrivaš svoj obraz in me šteješ za svojega sovražnika?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Hočeš zlomiti list, gnan sem ter tja? Hočeš zasledovati suho strnišče?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Kajti zoper mene pišeš grenke stvari in me delaš, da posedujem krivičnosti svoje mladosti.

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Moja stopala polagaš v klade in ozko gledaš na vse moje steze. Odtis postavljaš na pete mojih stopal.

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

In on, kakor razpadajoča stvar, požira kakor obleko, ki je pojedena od molja.