Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Вот, все это видело око мое, слышало ухо мое и заметило для себя.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Сколько знаете вы, знаю и я: не ниже я вас.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Но я к Вседержителю хотел бы говорить и желал бы состязаться с Богом.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

А вы сплетчики лжи; все вы бесполезные врачи.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

О, если бы вы только молчали! это было бы вменено вам в мудрость.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Выслушайте же рассуждения мои и вникните в возражение уст моих.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Надлежало ли вам ради Бога говорить неправду и для Него говорить ложь?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Надлежало ли вам быть лицеприятными к Нему и за Бога так препираться?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Хорошо ли будет, когда Он испытает вас? Обманете ли Его, как обманывают человека?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Строго накажет Он вас, хотя вы и скрытно лицемерите.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Неужели величие Его не устрашает вас, и страх Его не нападает на вас?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Напоминания ваши подобны пеплу; оплоты ваши - оплоты глиняные.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Замолчите предо мною, и я буду говорить, что бы ни постигло меня.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Для чего мне терзать тело мое зубами моими и душу мою полагать в руку мою?

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Вот, Он убивает меня, но я буду надеяться; я желал бы только отстоять пути мои пред лицом Его!

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

И это уже в оправдание мне, потому что лицемер не пойдет пред лице Его!

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Выслушайте внимательно слово мое и объяснение мое ушами вашими.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Вот, я завел судебное дело: знаю, что буду прав.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Кто в состоянии оспорить меня? Ибо я скоро умолкну и испущу дух.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Двух только вещей не делай со мною, и тогда я не буду укрываться от лица Твоего:

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

удали от меня руку Твою, и ужас Твой да не потрясает меня.

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Тогда зови, и я буду отвечать, или буду говорить я, а Ты отвечай мне.

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Сколько у меня пороков и грехов? покажи мне беззаконие мое и грех мой.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Для чего скрываешь лице Твое и считаешь меня врагом Тебе?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Не сорванный ли листок Ты сокрушаешь и не сухую ли соломинку преследуешь?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Ибо Ты пишешь на меня горькое и вменяешь мне грехи юности моей,

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

и ставишь в колоду ноги мои и подстерегаешь все стези мои, - гонишься по следам ног моих.

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

А он, как гниль, распадается, как одежда, изъеденная молью.