Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Oto moje oko widziało [to] wszystko, moje ucho słyszało i zrozumiało.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Co wiecie wy, ja także wiem, nie jestem od was gorszy.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Dlatego chciałbym mówić z Wszechmocnym i pragnę prawować się z Bogiem.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Wy bowiem jesteście sprawcami kłamstwa, wszyscy jesteście marnymi lekarzami.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Obyście raczej zamilkli, a uznano by wam to za mądrość.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Słuchajcie teraz mojego rozumowania, zważajcie na obronę moich warg.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Czy w obronie Boga będziecie mówić przewrotnie? Czy za niego będziecie mówić kłamliwie?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Czy macie wzgląd na jego osobę? Czy chcecie spierać się po stronie Boga?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Czy byłoby dobrze, gdyby was doświadczył? Czy chcecie go oszukać, jak się oszukuje człowieka?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Na pewno będzie was karać, jeśli w ukryciu będziecie stronniczy.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Czy jego majestat was nie przeraża? Czy jego groza na was nie padnie?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Wasza pamięć jest jak popiół, a wasze ciała jak ciała z gliny.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Milczcie, zostawcie mnie, abym przemówił, a niech przyjdzie na mnie, co chce.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Czemu mam szarpać swoje ciało zębami i kłaść swoje życie w swoje ręce?

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Oto choćby mnie zabił, jeszcze będę [mu] ufać. Moich dróg będę jednak przed nim bronić.

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

On sam będzie moim zbawieniem, bo żaden obłudnik nie przyjdzie przed jego oblicze.

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Słuchajcie uważnie mojej mowy, niech wasze uszy przyjmą moją wypowiedź.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Oto teraz jestem gotowy na sąd i wiem, że zostanę usprawiedliwiony.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Któż będzie się spierał ze mną? Jeśli bowiem zamilknę, to umrę.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Tylko dwóch rzeczy mi nie czyń, a nie będę się krył przed tobą.

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Oddal swoją rękę ode mnie i niech twoja groza mnie nie przeraża.

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Potem zawołaj mnie, a ja ci odpowiem, albo ja przemówię, a [ty] mi odpowiedz.

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Ile mam nieprawości i grzechów? Daj mi poznać moje przestępstwo i grzech.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Czemu zakrywasz swoje oblicze i uważasz mnie za swego wroga?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Czy skruszysz liść miotany [wiatrem]? Czy będziesz gonić suche źdźbło?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Piszesz bowiem przeciwko mnie gorzkie rzeczy, każesz mi dziedziczyć nieprawości mojej młodości;

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Zakułeś moje nogi w dyby, śledzisz wszystkie moje ścieżki i zaznaczasz ślady moich stóp.

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Niszczeję jak próchno, jak szata, którą zepsują mole.