Ijob 13
1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.
ecce omnia et vidit oculus meus et audivit auris mea et intellexi singula
2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.
secundum scientiam vestram et ego novi nec inferior vestri sum
3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.
sed tamen ad Omnipotentem loquar et disputare cum Deo cupio
4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.
prius vos ostendens fabricatores mendacii et cultores perversorum dogmatum
5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.
atque utinam taceretis ut putaremini esse sapientes
6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.
audite ergo correptiones meas et iudicium labiorum meorum adtendite
7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?
numquid Deus indiget vestro mendacio ut pro illo loquamini dolos
8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?
numquid faciem eius accipitis et pro Deo iudicare nitimini
9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?
aut placebit ei quem celare nihil potest aut decipietur ut homo vestris fraudulentiis
10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.
ipse vos arguet quoniam in abscondito faciem eius accipitis
11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?
statim ut se commoverit turbabit vos et terror eius inruet super vos
12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.
memoria vestra conparabitur cineri et redigentur in lutum cervices vestrae
13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.
tacete paulisper ut loquar quodcumque mihi mens suggesserit
14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?
quare lacero carnes meas dentibus meis et animam meam porto in manibus meis
15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.
etiam si occiderit me in ipso sperabo verumtamen vias meas in conspectu eius arguam
16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.
et ipse erit salvator meus non enim veniet in conspectu eius omnis hypocrita
17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.
audite sermonem meum et enigmata percipite auribus vestris
18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.
si fuero iudicatus scio quod iustus inveniar
19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.
quis est qui iudicetur mecum veniat quare tacens consumor
20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:
duo tantum ne facias mihi et tunc a facie tua non abscondar
21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.
manum tuam longe fac a me et formido tua non me terreat
22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.
et voca me et respondebo tibi aut certe loquar et tu responde mihi
23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.
quantas habeo iniquitates et peccata scelera mea et delicta ostende mihi
24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?
cur faciem tuam abscondis et arbitraris me inimicum tuum
25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?
contra folium quod vento rapitur ostendis potentiam tuam et stipulam siccam persequeris
26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.
scribis enim contra me amaritudines et consumere me vis peccatis adulescentiae meae
27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;
posuisti in nervo pedem meum et observasti omnes semitas meas et vestigia pedum meorum considerasti
28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.
qui quasi putredo consumendus sum et quasi vestimentum quod comeditur a tinea
