Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Ecco, tutto questo ha visto il mio occhio, l'ha udito il mio orecchio e l'ha compreso.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Quel che sapete voi, lo so anch'io; non sono da meno di voi.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Ma io all'Onnipotente vorrei parlare, a Dio vorrei fare rimostranze.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Voi siete raffazzonatori di menzogne, siete tutti medici da nulla.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Magari taceste del tutto! sarebbe per voi un atto di sapienza!

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Ascoltate dunque la mia riprensione e alla difesa delle mie labbra fate attenzione.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Volete forse in difesa di Dio dire il falso e in suo favore parlare con inganno?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Vorreste trattarlo con parzialità e farvi difensori di Dio?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Sarebbe bene per voi se egli vi scrutasse? Come s'inganna un uomo, credete di ingannarlo?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Severamente vi redarguirà, se in segreto gli siete parziali.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Forse la sua maestà non vi incute spavento e il terrore di lui non vi assale?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Sentenze di cenere sono i vostri moniti, difese di argilla le vostre difese.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Tacete, state lontani da me: parlerò io, mi capiti quel che capiti.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Voglio afferrare la mia carne con i denti e mettere sulle mie mani la mia vita.

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Mi uccida pure, non me ne dolgo; voglio solo difendere davanti a lui la mia condotta!

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Questo mi sarà pegno di vittoria, perché un empio non si presenterebbe davanti a lui.

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Ascoltate bene le mie parole e il mio esposto sia nei vostri orecchi.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Ecco, tutto ho preparato per il giudizio, son convinto che sarò dichiarato innocente.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Chi vuol muover causa contro di me? Perché allora tacerò, pronto a morire.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Solo, assicurami due cose e allora non mi sottrarrò alla tua presenza;

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

allontana da me la tua mano e il tuo terrore più non mi spaventi;

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

poi interrogami pure e io risponderò oppure parlerò io e tu mi risponderai.

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Quante sono le mie colpe e i miei peccati? Fammi conoscere il mio misfatto e il mio peccato.

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Perché mi nascondi la tua faccia e mi consideri come un nemico?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Vuoi spaventare una foglia dispersa dal vento e dar la caccia a una paglia secca?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Poiché scrivi contro di me sentenze amare e mi rinfacci i miei errori giovanili;

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

tu metti i miei piedi in ceppi, spii tutti i miei passi e ti segni le orme dei miei piedi.

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Intanto io mi disfò come legno tarlato o come un vestito corroso da tignola.