Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Semuanya itu pernah kulihat dan kudengar sendiri, dan sungguh-sungguh kufahami.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Apa yang kamu tahu, aku pun tahu; jangan sangka aku kalah denganmu.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Tetapi aku hendak bicara dengan Yang Mahakuasa; aku ingin membela perkaraku di hadapan Allah.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Sebab kamu menutupi kebodohanmu dengan tipu, tak ubahnya seperti dukun-dukun palsu.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Seandainya kamu tidak bicara, mungkin kamu dianggap bijaksana.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Maka dengarkanlah bantahanku; perhatikanlah pembelaanku.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Bolehkah demi Allah, kamu berdusta? Bolehkah kamu berbohong untuk kepentingan-Nya?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Bolehkah kamu memihak Allah, dan membela-Nya sebagai pengacara?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Jika Allah memeriksamu, akan baikkah hasilnya? Dapatkah kamu menipu-Nya seperti menipu manusia?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Bila kamu memihak, walaupun dengan diam-diam, kamu akan dihukum Allah dengan kejam.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Apakah keagungan Allah tidak mengejutkan jiwamu? Apakah dahsyat-Nya tidak mengecutkan hatimu?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Segala nasihatmu seperti debu yang tak berfaedah; pembelaanmu seperti tanah lempung yang mudah pecah.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Sebab itu diamlah, biarlah aku bicara! Aku tak perduli bagaimana pun akibatnya!

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Aku siap mempertaruhkan nyawa!

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Aku nekad sebab sudah putus asa! Jika Allah hendak membunuhku, aku berserah saja, namun akan kubela kelakuanku di hadapan-Nya.

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Mungkin karena keberanianku itu aku selamat, sebab orang jahat tak akan berani menghadap Allah!

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Sekarang dengarlah baik-baik perkataanku; perhatikanlah keteranganku.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Perkaraku sudah siap kukemukakan; aku yakin, tak dapat aku dipersalahkan!

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

TUHAN, jika Engkau datang dan menuduh aku, aku akan diam dan menunggu ajalku.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Tapi kabulkanlah dua permohonanku ini, supaya aku berani menghadap-Mu lagi:

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

berhentilah menyiksa aku, dan janganlah Kautimpa aku dengan kedahsyatan-Mu!

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Bicaralah, maka akan kuberi jawaban. Atau biarlah aku bicara, lalu berilah balasan!

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Berapa banyak salah dan dosa yang kulakukan? Segala pelanggaranku hendaknya Kausebutkan!

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Mengapa Kau menghindar dan menyingkir daripadaku? Apa sebabnya Kauanggap aku sebagai musuh-Mu?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Aku hanya daun yang gugur kena angin lalu, masakan Kaugentarkan aku! Aku hanya jerami yang kering dan layu, mana boleh Kaukejar-kejar aku!

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Kautentukan nasib yang pahit bagiku; Kaubalaskan kesalahanku di masa mudaku.

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Kakiku Kauikat dengan rantai besi; segala gerak-gerikku Kauawasi. Bahkan telapak kakiku, tak lepas dari pandangan-Mu.

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Maka aku menjadi rapuh seperti kayu yang busuk; seperti kain dimakan ngengat aku menjadi lapuk.