Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Voilà ce que mon œil a vu et ce qu'a entendu mon oreille.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Tout ce que vous savez je le sais, et, non plus que vous, je ne manque d'intelligence.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Je parlerai donc au Seigneur; je me plaindrai devant lui, s'il ne s'y oppose pas.

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Vous êtes des médecins iniques, et il y a des remèdes pour tous les maux.

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Que n'avez-vous gardé le silence? la sagesse vous viendrait.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Ecoutez les reproches de ma bouche; recueillez le jugement que prononcent mes lèvres.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

N'est-ce pas devant le Seigneur que vous avez discouru et que vous avez dit des mensonges?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Obéissez-vous à ses ordres? Non, vous vous étiez de vous-mêmes constitués juges.

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

C'est bien, s'il suit vos traces; et si, en tout ce que vous avez fait, vous vous êtes conformés à sa pensée,

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Il ne vous adressera pas le moindre blâme. Mais si, en secret, vous avez eu égard aux apparences,

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Est-ce que son tourbillon ne vous enlèvera pas? L'épouvante qu'il répand tombera sur vous.

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Votre orgueil se dispersera comme de la cendre; votre corps sera comme de la boue.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Ne m'interrompez pas; laissez-moi dire, et mon courroux se calmera.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Je prendrai, avec mes dents, ma chair, et je mettrai mon âme sur ma main.

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Quand même le Tout-Puissant m'accablerait, puisque aussi bien il a commencé, je ne laisserais pas de parler et de me plaindre devant lui.

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

C'est de là que viendra mon salut; car Dieu n'entendra de ma bouche aucune parole artificieuse.

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Ecoutez, écoutez mes raisonnements, car je me dévoilerai à vous qui me prêtez l'oreille.

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Me voici près du jugement, et je sens que je serai reconnu juste.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Car quel est celui qui comparaîtra avec moi devant le juge, pour que maintenant je me taise et que je déserte ma cause?

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Que deux choses mes soient accordées; alors, ô mon Dieu, je ne me cacherai point de vous.

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Détournez votre main qui me frappe; délivrez-moi de la crainte que vous inspirez.

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Ensuite, appelez ma cause, et j'accourrai; accusez-moi, je ne vous ferai pas attendre ma défense.

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Quels sont mes péchés et mes dérèglements? Apprenez-moi quels ils sont?

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

D'où vient que vous vous dérobez à mes regards? Montrez-moi le chemin qui mène à vous.

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Ne me considérez-vous pas comme un adversaire semblable à la feuille desséchée que le moindre souffle emporte, ou au brin d'herbe fanée qu'entraîne le vent?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Et vous avez enregistré ce que je puis avoir fait de mal; et vous m'avez tenu compte des péchés de mon enfance.

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Vous avez mis mes pieds en des entraves; vous avez observé toutes mes œuvres; vous avez cherché l'empreinte de tous mes pas.

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Et je suis déjà comme une vieille outre, comme un manteau mangé des vers.