Ijob 13

1 Ĉion ĉi tion mia okulo vidis, Mia orelo aŭdis kaj komprenis.

Voici, tout cela, mon œil l’a vu, mon oreille l’a entendu et l’a compris.

2 Kion vi scias, mi ankaŭ scias; Kaj mi ne estas malpli valora ol vi.

Ce que vous connaissez, moi aussi je le connais; je ne vous suis pas inférieur.

3 Sed mi volus paroli kun la Plejpotenculo, Mi dezirus disputi kun Dio.

Mais je parlerai au Tout-puissant, et mon plaisir sera de raisonner avec Dieu;

4 Tamen vi komentarias malvere, Vi ĉiuj estas senutilaj kuracistoj.

Mais pour vous, vous êtes des forgeurs de mensonges, des médecins de néant, vous tous!

5 Ho, se vi silentus, Tio estus saĝeco de via flanko.

Oh! si seulement vous demeuriez dans le silence! et ce serait votre sagesse.

6 Aŭskultu do mian moralinstruon, Kaj atentu la defendan parolon de mia buŝo.

Écoutez donc mon plaidoyer, et prêtez attention aux arguments de mes lèvres.

7 Ĉu pro Dio vi volas paroli malveron, Kaj pro Li paroli falsaĵon?

Est-ce pour Dieu que vous direz des choses iniques? Et pour lui, direz-vous ce qui est faux?

8 Ĉu vi volas esti personfavoraj al Li, Aŭ pro Dio vi volas disputi?

Ferez-vous acception de sa personne? Plaiderez-vous pour Dieu?

9 Ĉu estos bone, kiam Li esploros vin? Ĉu vi volas trompi Lin, kiel oni trompas homon?

Vous est-il agréable qu’il vous sonde? Vous moquerez-vous de lui comme on se moque d’un mortel?

10 Li certe vin punos, Se vi sekrete estos personfavoraj.

Certainement il vous reprendra, si en secret vous faites acception de personnes.

11 Ĉu Lia majesto ne konfuzas vin? Ĉu ne falas sur vin timo antaŭ Li?

Sa majesté ne vous troublera-t-elle pas? Et sa frayeur ne tombera-t-elle pas sur vous?

12 Viaj memorigoj estas sentencoj polvaj, Via bastionoj estas amasoj da argilo.

Vos discours sentencieux sont des proverbes de cendre, vos retranchements sont des défenses de boue.

13 Silentu antaŭ mi, kaj parolos mi, Kio ajn trafos min.

Gardez le silence, laissez-moi, et moi je parlerai, quoi qu’il m’arrive.

14 Por kio mi portu mian karnon en miaj dentoj Kaj metu mian animon en mian manon?

Pourquoi prendrais-je ma chair entre mes dents, et mettrais-je ma vie dans ma main?

15 Li ja mortigos min, kaj mi ne havas esperon; Sed pri mia konduto mi volas disputi antaŭ Li.

Voici, qu’il me tue, j’espérerai en lui; seulement, je défendrai mes voies devant lui.

16 Tio jam estos savo por mi, Ĉar ne hipokritulo venos antaŭ Lin.

Ce sera même ma délivrance, qu’un impie n’entre pas devant sa face.

17 Aŭskultu mian parolon Kaj mian klarigon antaŭ viaj oreloj.

Écoutez, écoutez mon discours, et que ma déclaration [pénètre] dans vos oreilles!

18 Jen mi pretigis juĝan aferon; Mi scias, ke mi montriĝos prava.

Voyez, j’exposerai [ma] juste cause: je sais que je serai justifié.

19 Kiu povas procesi kontraŭ mi? Tiam mi eksilentus kaj mortus.

Qui est celui qui contestera avec moi? Car maintenant, si je me taisais, j’expirerais.

20 Nur du aferojn ne faru al mi, Tiam mi ne kaŝos min antaŭ Via vizaĝo:

Seulement ne fais pas deux choses à mon égard; alors je ne me cacherai pas loin de ta face:

21 Malproksimigu de mi Vian manon, Kaj Via teruro ne timigu min.

Éloigne ta main de dessus moi, et que ta terreur ne me trouble pas.

22 Tiam voku, kaj mi respondos; Aŭ mi parolos, kaj Vi respondu al mi.

Et appelle, et moi je répondrai, ou bien je parlerai, et toi, réponds-moi!

23 Kiom da malbonagoj kaj pekoj estas sur mi? Sciigu al mi miajn krimojn kaj pekojn.

Quel est le nombre de mes iniquités et de mes péchés? Fais-moi connaître ma transgression et mon péché!

24 Kial Vi kaŝas Vian vizaĝon Kaj rigardas min kiel Vian malamikon?

Pourquoi caches-tu ta face, et me tiens-tu pour ton ennemi?

25 Ĉu Vi volas montri Vian forton kontraŭ deŝirita folio? Kaj ĉu sekiĝintan pajleron Vi volas persekuti?

Veux-tu épouvanter une feuille chassée [par le vent], et poursuivre du chaume sec?

26 Ĉar Vi skribas kontraŭ mi maldolĉaĵon Kaj venigas sur min la pekojn de mia juneco.

Car tu écris des choses amères contre moi, et tu me fais hériter des iniquités de ma jeunesse;

27 Vi metis miajn piedojn en ŝtipon, Vi observas ĉiujn miajn vojojn, Kaj Vi observas la plandojn de miaj piedoj;

Et tu mets mes pieds dans les ceps, et tu observes tous mes sentiers; tu as tracé une ligne autour des plantes de mes pieds;

28 Dum mi ja disfalas kiel putraĵo, Kiel vesto dismanĝita de tineoj.

Et celui [que tu poursuis] dépérit comme une chose pourrie, comme un vêtement que la teigne a rongé.