Ijob 12
1 Kaj Ijob respondis kaj diris:
Et Job prit la parole, et dit:
2 Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
Vraiment, vous êtes tout un peuple, et avec vous mourra la sagesse!
3 Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
J'ai pourtant du sens aussi bien que vous, je ne vous suis point inférieur; et qui ne sait de telles choses?
4 Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
Je suis un homme qui est en risée à son ami; un homme qui invoquait Dieu, et Dieu lui répondait! En risée! un homme juste, intègre!
5 Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
Mépris au malheur! telle est la pensée des heureux; le mépris est réservé à ceux dont le pied chancelle!
6 Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
Elles sont en paix, les tentes des pillards, et toutes les sécurités sont pour ceux qui irritent Dieu, qui se font un dieu de leur bras.
7 Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
Mais interroge donc les bêtes, et elles t'instruiront; ou les oiseaux des cieux, et ils te l'annonceront;
8 Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
Ou parle à la terre, et elle t'instruira; et les poissons de la mer te le raconteront.
9 Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
Qui ne sait, parmi tous ces êtres, que la main de Dieu a fait cet univers?
10 De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
Qu'il tient en sa main l'âme de tous les vivants, l'esprit de toute chair d'homme?
11 La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
L'oreille ne juge-t-elle pas des discours, comme le palais goûte les aliments?
12 La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
La sagesse est dans les vieillards, et le discernement est le fruit des longs jours!
13 Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
Non, c'est en Dieu que se trouvent la sagesse et la force; c'est à lui qu'appartiennent le conseil et l'intelligence.
14 Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
Voici, il démolit, et on ne rebâtit point; il enferme quelqu'un, et on ne lui ouvre pas.
15 Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
Voici, il retient les eaux, et elles tarissent; il les lâche, et elles bouleversent la terre.
16 Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
En lui résident la puissance et la sagesse; de lui dépendent celui qui s'égare et celui qui égare.
17 Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
Il fait marcher pieds nus les conseillers; il frappe de folie les juges.
18 La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
Il relâche l'autorité des rois, et il serre la corde sur leurs reins.
19 Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
Il fait marcher pieds nus les prêtres, et il renverse les puissants.
20 Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
Il ôte la parole aux plus assurés, et il prive de sens les vieillards.
21 Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
Il verse le mépris sur les nobles, et il délie la ceinture des forts.
22 Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
Il met en évidence les profondeurs cachées dans les ténèbres, et il amène à la lumière l'ombre de la mort.
23 Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
Il agrandit les nations, et il les perd; il étend les nations, et il les conduit en captivité.
24 Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
Il ôte le sens aux chefs des peuples de la terre, et il les fait errer dans un désert sans chemin.
25 Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
Ils tâtonnent dans les ténèbres, sans aucune clarté, et il les fait errer comme un homme ivre.
