Ijob 12
1 Kaj Ijob respondis kaj diris:
Et Job répondit et dit:
2 Certe, vi solaj estas homoj, Kaj kun vi mortos la saĝo.
Vraiment vous êtes les [seuls] hommes, et avec vous mourra la sagesse!
3 Mi ankaŭ havas koron, kiel vi; Mi ne estas malpli valora ol vi; Kiu ne povas paroli tiele?
Moi aussi j’ai du sens comme vous, je ne vous suis pas inférieur; et de qui de telles choses ne sont-elles pas [connues]?
4 Mi fariĝis mokataĵo por mia amiko, Mi, kiu vokadis al Dio kaj estis aŭskultata; Virtulo kaj senkulpulo fariĝis mokataĵo;
Je suis un [homme] qui est la risée de ses amis, criant à Dieu, et à qui il répondra; – le juste parfait est un objet de risée!
5 Malestimata lucerneto li estas antaŭ la pensoj de feliĉuloj, Pretigita por migrantoj.
Celui qui est prêt à broncher de ses pieds est une lampe méprisée pour les pensées de celui qui est à son aise.
6 Bonstataj estas la tendoj de rabistoj, Kaj sendanĝerecon havas la incitantoj de Dio, Tiuj, kiuj portas Dion en sia mano.
Les tentes des dévastateurs prospèrent, et la confiance est pour ceux qui provoquent Dieu, pour celui dans la main duquel Dieu a fait venir [l’abondance].
7 Vere, demandu la brutojn, kaj ili instruos vin; La birdojn de la ĉielo, kaj ili diros al vi;
Mais, je te prie, interroge donc les bêtes, et elles t’enseigneront, et les oiseaux des cieux, et ils te l’annonceront;
8 Aŭ parolu kun la tero, kaj ĝi klarigos al vi; Kaj rakontos al vi la fiŝoj de la maro.
Ou parle à la terre, et elle t’enseignera, et les poissons de la mer te le raconteront.
9 Kiu ne ekscius el ĉio ĉi tio, Ke la mano de la Eternulo tion faris,
Qui d’entre tous ceux-ci ne sait pas que la main de l’Éternel a fait cela,
10 De Tiu, en kies mano estas la animo de ĉio vivanta Kaj la spirito de ĉiu homa karno?
Lui, dans la main duquel est l’âme de tout être vivant et l’esprit de toute chair d’homme?
11 La orelo esploras ja la parolon, Kaj la palato gustumas al si la manĝaĵon.
L’oreille n’éprouve-t-elle pas les discours, comme le palais goûte les aliments?
12 La maljunuloj posedas saĝon, Kaj la grandaĝuloj kompetentecon.
Chez les vieillards est la sagesse, et dans beaucoup de jours l’intelligence.
13 Ĉe Li estas la saĝo kaj la forto; Ĉe Li estas konsilo kaj kompetenteco.
Avec lui est la sagesse et la force, à lui sont le conseil et l’intelligence.
14 Kion Li detruas, tio ne rekonstruiĝas; Kiun Li enŝlosos, tiu ne liberiĝos.
Voici, il démolit, et on ne rebâtit pas; il enferme un homme, et on ne lui ouvre pas.
15 Kiam Li digas la akvon, ĝi elsekiĝas; Kiam Li fluigas ĝin, ĝi renversas la teron.
Voici, il retient les eaux, et elles tarissent; puis il les envoie, et elles bouleversent la terre.
16 Ĉe Li estas potenco kaj forto; Lia estas tiu, kiu eraras, kaj tiu, kiu erarigas.
Avec lui est la force et la parfaite connaissance; à lui sont celui qui erre et celui qui fait errer.
17 Li irigas konsilistojn kiel erarvagantojn, Kaj la juĝistojn Li faras malsaĝaj.
Il emmène captifs les conseillers, et rend fous les juges;
18 La ligilojn de reĝoj Li malligas, Kaj Li ligas per zono iliajn lumbojn.
Il rend impuissant le gouvernement des rois, et lie de chaînes leurs reins;
19 Li erarvagigas la pastrojn Kaj faligas la potenculojn.
Il emmène captifs les sacrificateurs, et renverse les puissants;
20 Li mutigas la lipojn de fidinduloj Kaj forprenas de maljunuloj la prudenton.
Il ôte la parole à ceux dont la parole est sûre, et enlève le discernement aux anciens;
21 Li verŝas honton sur eminentulojn Kaj malfirmigas la zonon de potenculoj.
Il verse le mépris sur les nobles, et relâche la ceinture des forts;
22 Li malkovras profundaĵon el meze de mallumo, Kaj mortan ombron Li elirigas en la lumon.
Il révèle du sein des ténèbres les choses profondes, et fait sortir à la lumière l’ombre de la mort;
23 Li grandigas naciojn kaj pereigas ilin, Disvastigas naciojn kaj forpelas ilin.
Il agrandit les nations, et les détruit; il étend les limites des nations, et les ramène.
24 Li senkuraĝigas la ĉefojn de la popolo de la lando Kaj erarvagigas ilin en dezerto senvoja;
Il ôte le sens aux chefs du peuple de la terre, et les fait errer dans un désert où il n’y a pas de chemin;
25 Ili palpas en mallumo, en senlumeco; Kaj Li ŝanceliĝigas ilin kiel ebriuloj.
Ils tâtonnent dans les ténèbres où il n’y a point de lumière; il les fait errer comme un homme ivre.
