Ijob 11

1 Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Potem je odgovoril Cofár Naámčan in rekel:

2 Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

»Mar ne bo množica besed odgovorjena? Mar naj bo mož, poln govora, opravičen?

3 Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Mar naj tvoje laži naredijo možem, da molčijo? In ko zasmehuješ, ali te noben človek ne bo osramotil?

4 Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

Kajti rekel si: ›Moj nauk je čist in jaz sem čist v tvojih očeh.‹

5 Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

Toda oh, da bi Bog spregovoril in zoper tebe odprl svoje ustnice

6 Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

in da bi ti pokazal skrivnosti modrosti, da so dvojne temu kar je! Vedi torej, da Bog od tebe terja manj, kakor zasluži tvoja krivičnost.

7 Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

Mar lahko z iskanjem najdeš Boga? Mar lahko do popolnosti spoznaš Vsemogočnega?

8 Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)

To je tako visoko kakor nebo. Kaj lahko storiš? Globlje kakor pekel. Kaj lahko spoznaš? (Sheol h7585)

9 Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

Njegova mera je daljša kakor zemlja in širša kakor morje.

10 Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

Če odseka in zapre, ali zbere skupaj, kdo ga potem lahko ovira?

11 Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

Kajti pozna praznoglave ljudi. Tudi zlobnost vidi. Mar ne bo potem tega preudaril?

12 Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Kajti praznoglav človek bi bil moder, čeprav bi bil človek rojen kakor žrebe divjega osla.

13 Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

Če pripraviš svoje srce in svoje roke iztegneš k njemu,

14 Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

če je krivičnost v tvoji roki, jo odloži daleč proč in naj zlobnost ne prebiva v tvojih šotorih.

15 Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

Kajti potem boš povzdignil svoj obraz brez madeža. Da, neomajen boš in se ne boš bal,

16 Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

ker boš pozabil svojo bedo in se je boš spominjal kakor vode, ki tečejo mimo,

17 Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

in tvoja starost bo jasnejša kakor opoldan; svetil boš naprej, ti boš kakor jutro.

18 Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Ti boš varen, ker je upanje. Da, kopal boš okoli sebe in svoj počitek si boš vzel v varnosti.

19 Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

Tudi ulegel se boš in nihče te ne bo strašil. Da, mnogi te bodo obžalovali.

20 Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.

Toda oči zlobnih bodo odpovedale in ne bodo pobegnili in njihovo upanje bo kakor izročitev duha.«