< Ijob 11 >
1 Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
Hagi anante Na'ama kumati ne' Sofari'a amanage huno Jopuna kenona hunte'ne,
2 Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
Rama'a nanekema hana nanekemofona kenona hugante'za hue. Mago vahe'mo'ma rama'a nanekema hania nanekemo'a agrira hazenke'a omne vahere huno aza osugahie.
3 Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
Hagi agafa'a omne nanekema hana nanekegura mago vahe'mo'a kea osugahie hunka nehano? Hagi Anumzamofoma huhavizama hunte'nankeno'a mago vahe'mo'a kazeri kagazea osugosie.
4 Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
Kagra hunka, nagrama namentintima nehua zamo'a agru hu'neanki'na, Anumzamofo avurera agru hu'noe hunka nehane.
5 Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
Hianagi Anumzamo'ma nanekema kasamiresina, antahintahi'afima me'nea nanekea kasamisine.
6 Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
Agrake'za knare antahi'zane ani antahi'zanena kasamigahie. Na'ankure tamage antahi'zamofona rama'a antahi'zama'a me'ne. E'ina hu'negu ana maka kumi'ma hu'nana avamentera Anumzamo'a knazana nogamianki, osi'a negamie. Na'ankure mago'a kumika'a atreneganteno anara hu'ne.
7 Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
Hagi kagra Anumzamofona oku'a antahi'zama'a antahi ama' hugahano? Kagra Hihamu'ane Anumzamofo antahintahi'zana, antahi ani' hugahampi?
8 Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol )
Anumzamofo antahi'zamo'a mona agatereno amenametega marerigeno, fri vahe kumara agatereno (Sheol) amefenkame tami'neankinka kagra ana maka antahintahizama'a kenka antahinka osugahane. (Sheol )
9 Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
Hagi Anumzamofo antahintahi zama'amo'a mopamo'ma ome atre eme atre'ma hu'neama'a agatereno rankrefa nehuno, hagerimo'ma ome atre eme atre'ma hu'neama'a agatereno rankrerfa hu'ne.
10 Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
Hagi Anumzamo'ma eme kavreno kinama hugantege keagafima kavrenteno keagama hugantena iza Anumzamofona i'o huno huntegahie.
11 Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
Na'ankure Agra havigema nehaza vahera zamageno antahino nehuno, kumi'zminena antahino keno hu'neankino tamage nanekema erinakura vahera zamantahinoge.
12 Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
Hianagi afi donki afumo'a vahe anentara kaseontegahie. Ana hukna huno knare antahi'zama omne vahe'mo'a antahi amahu' antahi'zana e'origahie.
13 Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
Hagi kagu'ama retrotra'ma nehunka kazama erintesga hunka Anumzamofontegama nunamuna nehunka,
14 Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
kazampima kumi'ma me'nesiana atregamu atrenka netrenka, vahe'ma havigema huno azeri haviza hu' avu'ava'zana atro.
15 Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
E'inama hanankeno'a kavugosafintira masa nehinkeno, mago hazenkeka'a omnesigenka mago zankura korora osu hankavetinka manigahane.
16 Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
Hagi hazenke zanka'amo'a tima hageno evu kagatereankna hanigenka, ana hazenkeka'agura kageknigahane.
17 Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
E'ina hanigeno nomizankamo'a rumasa huno zage ferukna nehina, nomanizanka'afima hanima hu'nea zamo'a, nantera zagema hanatino rumsama hiankna hugahie.
18 Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
Ana'ma hanigenka mago zankura korora osugosane, na'ankure knare'zankura amuha nehunka, korora osunka fru hunka manigahane.
19 Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
Hagi kavu'ma masesanana korora osu nemasesankeno, vahe'mo'za kagesga nehu'za zamazama hanankura kagritega egahaze.
20 Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.
Hianagi havi zamavu'zamava'ma nehaza vahe'mofo zamavumo'a asu nehinkeno, kama frekazmia omnena frizankuke avega antegahaze.