Ijob 11

1 Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:

Da antwortete Zophar von Naema und sprach:

2 Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?

Wenn einer lange geredet, muß er nicht auch hören? Muß denn ein Wäscher immer recht haben?

3 Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?

Müssen die Leute deinem großen Schwätzen Schweigen, daß du spottest, und niemand dich beschäme?

4 Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.

Du sprichst: Meine Rede ist rein, und lauter bin ich vor deinen Augen.

5 Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,

Ach, daß Gott mit dir redete und täte seine Lippen auf

6 Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.

und zeigete die heimliche Weisheit! Denn er hätte wohl noch mehr an dir zu tun, auf daß du wissest, daß er deiner Sünden nicht aller gedenkt.

7 Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?

Meinest du, daß du so viel wissest, als Gott weiß, und wollest alles so vollkommen treffen als der Allmächtige?

8 Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)

Er ist höher denn der Himmel; was willst du tun? tiefer denn die Hölle; was kannst du wissen? (Sheol h7585)

9 Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.

Länger denn die Erde und breiter denn das Meer.

10 Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?

So er sie umkehrete oder verbürge oder in einen Haufen würfe, wer will's ihm wehren?

11 Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.

Denn er kennet die losen Leute, er siehet die Untugend, und sollte es nicht merken?

12 Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.

Ein unnützer Mann blähet sich; und ein geborener Mensch will sein wie ein junges Wild.

13 Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;

Wenn du dein Herz hättest gerichtet und deine Hände zu ihm ausgebreitet;

14 Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:

wenn du die Untugend, die in deiner Hand ist, hättest ferne von dir getan, daß in deiner Hütte kein Unrecht bliebe,

15 Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.

so möchtest du dein Antlitz aufheben ohne Tadel und würdest fest sein und dich nicht fürchten.

16 Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.

Dann würdest du der Mühe vergessen und so wenig gedenken als des Wassers, das vorübergehet.

17 Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.

Und die Zeit deines Lebens würde aufgehen wie der Mittag, und das Finstere würde ein lichter Morgen werden.

18 Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.

Und dürftest dich des trösten, daß Hoffnung da sei; du würdest mit Ruhe ins Grab kommen.

19 Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.

Und würdest dich legen, und niemand würde dich aufschrecken; und viele würden vor dir flehen.

20 Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.

Aber die Augen der Gottlosen werden verschmachten, und werden nicht entrinnen mögen; denn ihre Hoffnung wird ihrer Seele fehlen.