Ijob 11
1 Kaj ekparolis Cofar, la Naamano, kaj diris:
And Zophar the Naamathite answereth and saith: —
2 Ĉu kontraŭ multe da vortoj oni ne povas doni respondon? Kaj ĉu tiu, kiu multe parolas, estas prava?
Is a multitude of words not answered? And is a man of lips justified?
3 Ĉu via senenhava parolado devas silentigi la homojn, Por ke vi mokinsultu kaj neniu vin hontigu?
Thy devices make men keep silent, Thou scornest, and none is causing blushing!
4 Vi diras: Mia opinio estas ĝusta, Kaj mi estas pura antaŭ Viaj okuloj.
And thou sayest, 'Pure [is] my discourse, And clean I have been in Thine eyes.'
5 Sed ho, se Dio ekparolus, Kaj malfermus antaŭ vi Siajn lipojn,
And yet, O that God had spoken! And doth open His lips with thee.
6 Kaj malkaŝus antaŭ vi la sekretojn de la saĝo, Kiu havas multoblan forton! Sciu, ke ne ĉiujn viajn pekojn Dio rememoras.
And declare to thee secrets of wisdom, For counsel hath foldings. And know thou that God forgetteth for thee, [Some] of thine iniquity.
7 Ĉu vi povas eltrovi la esencon de Dio? Ĉu vi povas plene kompreni la perfektecon de la Plejpotenculo?
By searching dost thou find out God? Unto perfection find out the Mighty One?
8 Tio estas pli alta ol la ĉielo; Kion vi povas fari? Tio estas pli profunda ol Ŝeol; Kion vi povas ekscii? (Sheol h7585)
Heights of the heavens! — what dost thou? Deeper than Sheol! — what knowest thou? (Sheol h7585)
9 Pli longa ol la tero estas ĝia mezuro, Kaj pli larĝa ol la maro.
Longer than earth [is] its measure, And broader than the sea.
10 Se Li preteriros, kaj fermos, kaj faros juĝon, Tiam kiu repuŝos Lin?
If He pass on, and shut up, and assemble, Who then dost reverse it?
11 Ĉar Li konas la homojn malvirtajn; Li vidas la malbonagojn, kiujn oni ne rimarkas.
For he hath known men of vanity, And He seeth iniquity, And one doth not consider [it]!
12 Eĉ vanta homo devas kompreni, Eĉ homo, kiu naskiĝis sovaĝulo.
And empty man is bold, And the colt of a wild ass man is born.
13 Se vi aranĝas vian koron Kaj etendas al Li viajn manojn;
If thou — thou hast prepared thy heart, And hast spread out unto Him thy hands,
14 Se vi forigas la malvirton, kiu estas en via mano, Kaj vi ne permesos al malbonaĵoj resti en via tendo:
If iniquity [is] in thy hand, put it far off, And let not perverseness dwell in thy tents.
15 Tiam vi povos levi vian vizaĝon sen difekto; Vi estos firma kaj ne timos.
For then thou liftest up thy face from blemish, And thou hast been firm, and fearest not.
16 Tiam vi forgesos mizeron; Vi rememoros ĝin kiel forfluintan akvon.
For thou dost forget misery, As waters passed away thou rememberest.
17 Kaj via vivo leviĝos pli hele ol la tagmezo, La mallumo fariĝos kiel mateno.
And above the noon doth age rise, Thou fliest — as the morning thou art.
18 Kaj vi estos trankvila, ĉar ekzistas espero; Vi rigardos ĉirkaŭen, kaj iros dormi en sendanĝereco.
And thou hast trusted because their is hope, And searched — in confidence thou liest down,
19 Vi kuŝos, kaj neniu vin timigos; Kaj multaj serĉos vian favoron.
And thou hast rested, And none is causing trembling, And many have entreated thy face;
20 Sed la okuloj de malpiuloj konsumiĝos, Pereos por ili la rifuĝo, Kaj ilia espero elspiros sian vivon.
And the eyes of the wicked are consumed, And refuge hath perished from them, And their hope [is] a breathing out of soul!
