Jeremia 45

1 Jen estas la vorto, kiun la profeto Jeremia diris al Baruĥ, filo de Nerija, kiam ĉi tiu skribis tiujn vortojn en libron sub diktado de Jeremia, en la kvara jaro de Jehojakim, filo de Joŝija, reĝo de Judujo:

The word that Jeremye, the profete, spak to Baruc, the sone of Nerie, whanne he hadde write these wordis in the book, of the mouth of Jeremye, in the fourthe yeer of Joachym, the sone of Josie, kyng of Juda,

2 Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael, pri vi, ho Baruĥ:

and seide, The Lord God of Israel seith these thingis to thee, Baruc.

3 Vi diris: Ve al mi! ĉar la Eternulo aldonis malĝojon al mia suferado; mi laciĝis de mia ĝemado, kaj mi ne trovas ripozon.

Thou seidist, Wo to me wretche, for the Lord encreesside sorewe to my sorewe; Y trauelide in my weilyng, and Y foond not reste.

4 Tiele diru al li: Tiele diras la Eternulo: Jen tion, kion Mi konstruis, Mi detruas, kaj kion Mi plantis, tion Mi elradikigas, ĉi tiun tutan Mian landon;

The Lord seith these thingis, Thus thou schalt seye to hym, Lo! Y distrie hem, whiche Y bildide, and Y drawe out hem, whiche Y plauntide, and al this lond.

5 kaj vi postulas por vi grandaĵon! Ne postulu; ĉar jen Mi venigos malbonon sur ĉiun karnon, diras la Eternulo, sed al vi Mi donos vian animon kiel akiron sur ĉiuj lokoj, kien vi iros.

And sekist thou grete thingis to thee? nyle thou seke, for lo! Y schal brynge yuel on ech man, seith the Lord, and Y schal yyue to thee thi lijf in to helthe, in alle places, to whiche euer places thou schalt go.