< Jeremia 13 >
1 Tiele diris al mi la Eternulo: Iru, aĉetu al vi tolan zonon kaj metu ĝin sur viajn lumbojn, sed en akvon ĝin ne metu.
Сия глаголет Господь ко мне: иди и стяжи себе чресленик льняный и препояши того на чреслех твоих, и в воду да не внесеши того.
2 Kaj mi aĉetis la zonon konforme al la vorto de la Eternulo kaj metis ĝin sur miajn lumbojn.
И стяжах чресленик по словеси Господню и обложих окрест чресл моих.
3 Kaj duafoje aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
И бысть слово Господне ко мне вторицею, рекущее:
4 Prenu la zonon, kiun vi aĉetis, kiu estas sur viaj lumboj, leviĝu kaj iru al Eŭfrato, kaj kaŝu ĝin tie en fendo de roko.
возми чресленик, егоже стяжал еси, иже есть окрест чресл твоих, и востани и иди ко Евфрату, и скрый того тамо во разселине каменне.
5 Kaj mi iris kaj kaŝis ĝin apud Eŭfrato, kiel la Eternulo al mi ordonis.
И идох и скрых того во Евфрате, якоже заповеда мне Господь.
6 Post longa tempo la Eternulo diris al mi: Leviĝu, iru al Eŭfrato, kaj prenu de tie la zonon, pri kiu Mi ordonis al vi, ke vi kaŝu ĝin tie.
И бысть по днех мнозех, и рече Господь ко мне: востани и иди ко Евфрату, и возми оттуду чресленик, егоже заповедах тебе скрыти тамо.
7 Kaj mi iris al Eŭfrato, elfosis kaj prenis la zonon el la loko, kie mi ĝin kaŝis; kaj jen montriĝis, ke la zono tute putriĝis kaj jam por nenio taŭgas.
И идох ко Евфрату и раскопах, и взях чресленик от места, идеже скрых его, и се, изгнил бе (чресленик), яко ни на чтоже быти потребну ему.
8 Kaj aperis al mi la vorto de la Eternulo, dirante:
И бысть слово Господне ко мне, рекущее: сия глаголет Господь:
9 Tiele diras la Eternulo: Tiele Mi putrigos la fieron de Jehuda kaj la grandan fieron de Jerusalem.
тако согнити сотворю гордыню Иудину и гордыню Иерусалимлю, многую гордыню сию людий сих строптивых,
10 Tiu malbona popolo, kiu ne volas obei Miajn vortojn, kiu sekvas la obstinecon de sia koro, kaj sekvas aliajn diojn, servante al ili kaj adorkliniĝante al ili, fariĝos kiel ĉi tiu zono, kiu jam taŭgas por nenio.
иже не хотят послушати словес Моих, ходящих во строптивстве сердца своего и шедших вслед богов чуждих, да служат им и да покланяются им: и будут якоже чресленик той, иже ни к чему потребен.
11 Kiel zono estas alligata al la lumboj de homo, tiel Mi alligis al Mi la tutan domon de Izrael kaj la tutan domon de Jehuda, diras la Eternulo, por ke ili estu Mia popolo, Mia nomo, gloro, kaj ornamo; sed ili ne obeis.
Зане, якоже придержится чресленик ко чреслом мужа, тако прилепих Мне (весь) дом Израилев и весь дом Иудин, рече Господь: да будут Мне в люди имениты, и в хвалу и в славу, и не послушаша Мене.
12 Kaj diru al ili ĉi tion: Tiele diras la Eternulo, Dio de Izrael: Ĉiu vinkruĉo estos plenigata de vino. Ili diros al vi: Ĉu ni ne scias, ke ĉiu vinkruĉo estos plenigata de vino?
И речеши к людем сим словеса сия: тако рече Господь Бог Израилев: всяк мех исполнится вина. И будет, аще рекут к тебе: еда ведяще не увемы, яко всяк мех исполнится вина?
13 Sed vi diru al ili: Tiele diras la Eternulo: Jen Mi plenigos ĝis ebrieco ĉiujn loĝantojn de ĉi tiu lando, la reĝojn, kiuj sidas sur la trono de David, la pastrojn, la profetojn, kaj ĉiujn loĝantojn de Jerusalem;
И речеши к ним: сия глаголет Господь: се, Аз исполню всех обитателей земли сея, и царей их седящих от колена Давидова на престоле их, и священники и пророки, и Иуду и всех обитающих во Иерусалиме пиянством,
14 kaj Mi interfrapigos ilin reciproke, la patrojn kaj la filojn kune, diras la Eternulo, Mi ne kompatos, ne preterlasos, ne indulgos, ekstermante ilin.
и расточу их, мужа и брата его, и отцы их и сыны их вкупе: не пожелаю, рече Господь, не пощажу, и не умилосердюся, еже не погубити их.
15 Aŭskultu kaj atentu; ne tenu vin alte, ĉar la Eternulo parolas.
Слышите и внемлите, и не возноситеся, яко Господь глаголал есть.
16 Donu honoron al la Eternulo, via Dio, antaŭ ol Li venigos mallumon, kaj antaŭ ol viaj piedoj falpuŝiĝos sur la mallumaj montoj; tiam vi atendos lumon, sed Li donos anstataŭ ĝi ombron de morto, densan nebulon.
Дадите Господу Богу вашему славу прежде даже не смеркнется и прежде даже не преткнутся нозе ваши ко горам темным: и пождете света, и тамо сень смертная, и положени будут во мрак.
17 Se vi ne aŭskultos, tiam mia animo kaŝe ploros pro via fiero, ĝi ploros maldolĉe, kaj el miaj okuloj fluegos larmoj, ĉar kaptita estos la paŝtataro de la Eternulo.
Аще же не послушаете, в тайне восплачется душа ваша от лица гордыни и плачя восплачет, и изведут очи ваши слезы, яко сотрено есть стадо Господне.
18 Diru al la reĝo kaj al la reĝino: Sidiĝu pli malalte, ĉar la krono de via majesto defalis de via kapo.
Рцыте царю и владыкам: смиритеся, сядите, яко взятся от главы вашея венец славы вашея.
19 La sudaj urboj estas fermitaj, kaj neniu ilin malfermos; la tuta Judujo estas forkondukita en kaptitecon, ĝi tuta estas forkondukita.
Грады южнии затворени суть, и несть отверзаяй: преведен есть весь Иуда, совершиша преселение совершенное.
20 Levu viajn okulojn, kaj rigardu tiujn, kiuj venas de nordo. Kie estas la paŝtataro, kiu estas komisiita al vi, via bela ŝafaro?
Воздвигни очи твои, Иерусалиме, и виждь приходящыя от севера: где стадо даное тебе, овцы славы твоея?
21 Kion vi diros, kiam Li punvizitos vin? vi lernigis ja ilin esti kontraŭ vi, esti ĉefoj kaj ordonantoj. Ĉu ne atakos vin doloroj kiel naskantan virinon?
Что речеши, егда посетят тя? И ты научил еси их на тя учением в началство: еда не оымут тя болезни яко жену родящую?
22 Eble vi diros en via koro: Pro kio trafis min ĉi tio? Pro la multo de viaj malbonagoj estas levitaj la randoj de viaj vestoj kaj malhonoritaj viaj kalkanoj.
Аще же речеши в сердцы твоем: почто приидоша ми сия? За множество беззакония твоего откровена суть задняя твоя, да обруганы будут стопы твоя.
23 Ĉu negro povas ŝanĝi sian haŭton aŭ leopardo siajn makulojn? tiel ankaŭ vi, ĉu vi povas fari bonon, alkutimiĝinte al malbono?
Аще пременит Ефиоплянин кожу свою, и рысь пестроты своя, и вы можете благотворити научившеся злу.
24 Tial Mi disblovos ilin kiel pajlopecetojn, kiujn dispelas la vento el la dezerto.
И развею их, яко стеблие носимое ветром в пустыню.
25 Tio estos via sorto, via parto, destinita de Mi, diras la Eternulo, pro tio, ke vi forgesis Min kaj fidis malveraĵon.
Сей жребий твой и часть непокорства твоего на Мя, глаголет Господь, яко забыл еси Мя и надеялся на лжу:
26 Kaj Mi levos la randojn de viaj vestoj ĝis via vizaĝo, kaj montriĝos via hontindaĵo,
темже и аз обнажу бедры твоя противу лица твоего, и явится срамота твоя
27 via adulto, via voluptegeco, viaj malĉastaj pensoj. Sur la montetoj de la kampo Mi vidis viajn abomenindaĵojn. Ve al vi, ho Jerusalem! ĉu vi ne puriĝos? kiam do fine?
и прелюбодейство твое, и ржание твое и отчуждение блуда твоего: на горах и на селех видех мерзости твоя. Горе тебе, Иерусалиме, яко не очистился еси, последуя мне. Доколе еще?