Jesaja 33
1 Ve al vi, kiu rabas kaj mem ne estas prirabita, kaj kiu perfidas kaj mem ne estas perfidita! Kiam vi finos la rabadon, vi mem estos prirabita; kiam vi ĉesos perfidi, vi mem estos perfidita.
Горе обидящым вас! Вас никтоже и изобидит, и отвергаяй вас не отвержет: пленени будут отметающии (вас) и предадятся, и яко молие в ризе, тако побеждени будут.
2 Ho Eternulo, korfavoru nin! je Vi ni esperas; estu ilia brako ĉiumatene kaj nia savo en la tempo de mizero.
Господи, помилуй ны, на Тя бо уповахом: бысть племя непокаряющихся в пагубу, спасение же наше во время печали.
3 De la sono de tondro forkuris popoloj, de Via majesto diskuris gentoj.
Гласом страха Твоего ужасошася людие от страха Твоего, и разсеяшася языцы.
4 Kaj kolektita estos via rabakiro, kiel kolektas vermoj; kaj oni kuros post ĝi, kiel kuras akridoj.
Ныне же соберутся корысти вашя малаго и великаго: якоже аще кто соберет пруги, тако наругаются вам.
5 La Eternulo altiĝis, ĉar Li loĝas alte; Li plenigas Cionon per justeco kaj vero.
Свят Бог живый в вышних, наполнися Сион суда и правды.
6 Saĝo kaj scio, forto de via savo, estos la garantiaĵo de via estonteco; timo antaŭ la Eternulo estos lia trezoro.
В законе предадятся, в сокровищих спасение наше, тамо премудрость и хитрость и благочестие ко Господеви: сия суть сокровища правды.
7 Jen iliaj fortuloj plorkrias ekstere, la anoncantoj de paco ploras maldolĉe;
Се, ныне во страсе вашем тии убоятся: ихже боястеся, возопиют от вас: вестницы бо послани будут горце плачущеся, просяще мира.
8 la vojoj senhomiĝis, vojiranto jam ne pasas; li rompis la interligon, malestimis la urbojn, ne ŝatis la homojn.
Опустеют бо сих путие: преста страх языков, и завет иже к ним вземлется, и не вмените их в человеки.
9 Funebras, malĝojas la tero; hontigita estas Lebanon kaj velkas; Ŝaron fariĝis kiel dezerto; Baŝan kaj Karmel senfoliiĝis.
Восплакася земля, посрамлен Ливан, блато бысть Саронь: явлена будет Галилеа и Хермель.
10 Nun Mi stariĝos, diras la Eternulo; nun Mi altiĝos, nun Mi leviĝos.
Ныне воскресну, глаголет Господь, ныне прославлюся, ныне вознесуся.
11 Vi, gravedaj per fojno, naskos pajlon; via spiro estos fajro, kiu vin ekstermos.
Ныне узрите, ныне ощутите, тщетна будет крепость духа вашего: огнь вы пояст.
12 Kaj la popoloj estos kiel bruligita kalko, kiel dornoj dehakitaj ili forbrulos en fajro.
И будут языцы пожжени, аки терние на ниве разметано и пожжено.
13 Aŭskultu, malproksimuloj, kion Mi faris; kaj ekkonu, proksimuloj, Mian forton.
Услышат дальнии, яже сотворих, (глаголет Господь, ) уведят приближающиися крепость Мою.
14 Ektimos la pekuloj sur Cion, tremo kaptos la hipokritulojn: Kiu el ni eltenos ĉe la ekstermanta fajro? kiu el ni eltenos ĉe la eterna ardego?
Отступиша, иже в Сионе, беззаконницы, приимет трепет нечестивыя: кто возвестит вам, яко огнь горит? Кто возвестит вам место вечное?
15 Kiu agas juste kaj parolas veron, abomenas profiton rabitan, forskuas siajn manojn, por ne preni subaĉeton, ŝtopas siajn orelojn, por ne aŭskulti aferojn sangajn, kaj fermas siajn okulojn, por ne rigardi malbonon,
Ходяй в правде, глаголяй правый путь, ненавидяй беззакония и неправды и руце оттрясаяй от даров: отягчаваяй ушы, да не услышит суда крове: смежаяй очи, да не узрит неправды,
16 tiu loĝos sur la altaĵoj; fortikaĵoj el rokoj estos lia defendo; pano estos donita al li, akvon li havos konstante.
сей вселится во высоце пещере камене крепкаго: хлеб ему дастся и вода его верна.
17 Viaj okuloj vidos la reĝon en lia majesto, ili rigardos landon vastan.
Царя со славою узрите, и очи ваши узрят землю издалеча,
18 Via koro rememoros la teruraĵon: Kie estas la kalkulanto? kie estas la pesanto? kie estas la kontrolanto de la turoj?
душа ваша поучится страху Господню: где суть книгочии? Где суть совещавающии? Где есть изчитаяй питаемыя малы и велики люди?
19 La popolon arogantan vi ne vidos, la popolon kun lingvo malklara kaj nedistingebla, kun lingvo balbuta kaj nekomprenebla.
Имже не совещаше, ниже ведяше глубокий глас имущаго, яко не слышати людем уничтоженым, и несть слышащему смысла.
20 Rigardu Cionon, la urbon de niaj kunvenoj; viaj okuloj vidos Jerusalemon, loĝlokon trankvilan, tendon ne forigotan; neniam estos eltirataj ĝiaj stangoj, kaj neniu el ĝiaj ŝnuroj disŝiriĝos.
Се, Сион град, спасение наше, очи твои узрят, Иерусалиме, граде богатый, кущы не поколеблются, ниже подвигнутся колие храмины его в вечное время, и ужя его не преторгнутся.
21 Ĉar tie la forto de la Eternulo estos por ni anstataŭ riveroj, larĝaj lagoj; ŝipo kun remiloj ne iros sur ili, kaj potenca ŝipo ilin ne trapasos.
Яко имя Господне велико вам есть, место вам будет, реки и ровенницы широцы и пространни: не пойдеши по сему пути, ниже пойдет корабль пловущь:
22 Ĉar la Eternulo estas nia juĝanto, la Eternulo estas nia leĝdonanto, la Eternulo estas nia reĝo; Li helpos nin.
Бог бо мой велик есть: не минет мене Господь судия наш, Господь князь наш, Господь царь наш, Господь Той нас спасет.
23 Viaj ŝnuregoj malfortiĝis; ili jam ne alfortikigas la maston, ne streĉas la velon. Tiam estos dividata la granda rabakiro; eĉ lamuloj iros kapti rabaĵon.
Прервашася ужя твоя, яко не укрепишася: щогла твоя преклонися, не распустит ветрил, не воздвигнет знамения, дондеже предастся на пленение: темже мнози хромии плен сотворят,
24 Kaj ne diros la loĝanto: Mi estas malsana; al la popolo, kiu tie loĝas, estas pardonita la kulpo.
и не рекут: труждаемся, людие живущии в них, оставися бо им грех.
