< Jesaja 33 >
1 Ve al vi, kiu rabas kaj mem ne estas prirabita, kaj kiu perfidas kaj mem ne estas perfidita! Kiam vi finos la rabadon, vi mem estos prirabita; kiam vi ĉesos perfidi, vi mem estos perfidita.
Ipi lunghemnan nangao ham nangho Assyria te, mi sumang ho, ahinla nangho leh nangho a itih in nakisumang kha hih helu vin ahi. Midang najou lhep jiuvin, ahinla nangho lheplha in na um kha hih uve. Mi suhmang nangah teng uleh nangho nakisumang diu ahi. Mi lheplhah nangah tengu leh nangho nakilhem lhadiu na hiuve.
2 Ho Eternulo, korfavoru nin! je Vi ni esperas; estu ilia brako ĉiumatene kaj nia savo en la tempo de mizero.
Ahin Pakai, nei hepiu vin, ajehchu nangma ngah a um kahiuve. Nisim in kaban thahat nun hungpangin lang, hahsatna'a kaum teng uleh eihuhdoh diuvin hung pangin.
3 De la sono de tondro forkuris popoloj, de Via majesto diskuris gentoj.
Na awgin ajah jeh un melmate a jam uve. Nahung dindoh teng leh chitin namtin ajam jitao ve!
4 Kaj kolektita estos via rabakiro, kiel kolektas vermoj; kaj oni kuros post ĝi, kiel kuras akridoj.
Lungmul, peng palep leh khaokho hon louho leh lengpi gui ho akeova alha bang uva Assyria galsat sepai hojong lhu uva, ima hilou diu ahitai!
5 La Eternulo altiĝis, ĉar Li loĝas alte; Li plenigas Cionon per justeco kaj vero.
Pakai chu alet a len hihen. Van mun'a cheng hijong leh aman Jerusalem chu thudih leh chonphatna in na asemdoh ding ahi.
6 Saĝo kaj scio, forto de via savo, estos la garantiaĵo de via estonteco; timo antaŭ la Eternulo estos lia trezoro.
Hiche nikho teng leh ama chu na kingap detchet na abul hintin, huhhing'a ninglhing setna kikoi khol, hetna leh chihna napeh ding ahi. Pakai gin chu nadinga gou hiding ahi.
7 Jen iliaj fortuloj plorkrias ekstere, la anoncantoj de paco ploras maldolĉe;
Ahin tun vang nagal hang hou lhang phongin akap uvin ahi. Chamna semho nommo tah in lunglha in akap uve.
8 la vojoj senhomiĝis, vojiranto jam ne pasas; li rompis la interligon, malestimis la urbojn, ne ŝatis la homojn.
Na lampiu ho jong akamdel tai; Koi macha alamlha tapouve. Assyrian ten chamna dinga kinopto nachu asukeh taovin, ahetoh a pangho masanga kitepna ananei uchu anahsah tapou vin ahi. Koima cha gin le ja anei pouve.
9 Funebras, malĝojas la tero; hontigita estas Lebanon kaj velkas; Ŝaron fariĝis kiel dezerto; Baŝan kaj Karmel senfoliiĝis.
Israel gam chu puldou nan achup lhatai. Lebanon jong jachat nin ananglha tai. Sharon phaicham chu tun gamthip gam ahitai. Bashan leh Carmel chom in ana umtai.
10 Nun Mi stariĝos, diras la Eternulo; nun Mi altiĝos, nun Mi leviĝos.
Ahin Pakai in aseije: “Tun keima kadindoh ding ahi. Ka thahat naleh kahatna tua hi kavetsah ding ahi.
11 Vi, gravedaj per fojno, naskos pajlon; via spiro estos fajro, kiu vin ekstermos.
Nangho Assyria miten hampa gop ahilouleh kolbu kung tailou ima nasodoh pouve. Nahai nau hu chu mei hung kisoh intin, nahin vallhum dingu ahi.
12 Kaj la popoloj estos kiel bruligita kalko, kiel dornoj dehakitaj ili forbrulos en fajro.
Ling hamboh a kisatlhah a, meiya akilelut bangin na mite jong kachai keidiu ahi.
13 Aŭskultu, malproksimuloj, kion Mi faris; kaj ekkonu, proksimuloj, Mian forton.
Ipi kabol doh ham phaten ngaijun, nangho chitin namtin gam la tah'a umho! Chuleh naicha'a umhon kathahat hi hetpeh in nei neijun!”
14 Ektimos la pekuloj sur Cion, tremo kaptos la hipokritulojn: Kiu el ni eltenos ĉe la ekstermanta fajro? kiu el ni eltenos ĉe la eterna ardego?
Jerusalem'a um michonse ho tija in akithing thing uve. Pathen houlou hochu tijatna nasatah in aman taove. “Hitobang mi vallhum jengthei meikong hi kon athoh jou mong ding ham?” tin akap uvin ahi. “Hitobang meikong nasatah akon'a koiham asohcha ding?”
15 Kiu agas juste kaj parolas veron, abomenas profiton rabitan, forskuas siajn manojn, por ne preni subaĉeton, ŝtopas siajn orelojn, por ne aŭskulti aferojn sangajn, kaj fermas siajn okulojn, por ne rigardi malbonon,
Mi kitah leh mitheng ho, joule nal'a phatchomna ding nomlou ho, nehguh deilou jeh'a munchom gam latah'a umdoh ho tolthat dinga guhthim'a thilgon ho thusei ngaipeh lou'a da chah khet jeng ho, thilpha lou boldinga lhepna jouse mangcha guho akon'a amit u sing jeng ho-
16 tiu loĝos sur la altaĵoj; fortikaĵoj el rokoj estos lia defendo; pano estos donita al li, akvon li havos konstante.
mun sang'a cheng ding hochu amaho hi ahiuve. Mol le lhang 'a um songpi hochu akulpiu va pangding ahi. Neh le chah hin kithah peh diu, chule tui jong ning lhing setna aneidiu ahi.
17 Viaj okuloj vidos la reĝon en lia majesto, ili rigardos landon vastan.
Lengpa aloupina jouse toh namit tah uva namu diu, chuleh gamla tah'a sao gam leiset chu namit'a namu diu ahi.
18 Via koro rememoros la teruraĵon: Kie estas la kalkulanto? kie estas la pesanto? kie estas la kontrolanto de la turoj?
Hiche tijat umtah nikho hi nahin nunggel doh diu, chuteng nahin doh diu chu, “Insangho sim toh'a pang Assyrian milun ho chu hoiya um uva hitam? I khopi u alhuh nunga thil le lo ki chomdoh ching tup'a pang lekhabu koitup hochu hoilai ja um uva hitam?”
19 La popolon arogantan vi ne vidos, la popolon kun lingvo malklara kaj nedistingebla, kun lingvo balbuta kaj nekomprenebla.
Migilou ho leh mikhanse hon hetkhah lou leh kidang tah paochom athohou hi navel mukit tah louding ahi.
20 Rigardu Cionon, la urbon de niaj kunvenoj; viaj okuloj vidos Jerusalemon, loĝlokon trankvilan, tendon ne forigotan; neniam estos eltirataj ĝiaj stangoj, kaj neniu el ĝiaj ŝnuroj disŝiriĝos.
Zion chu golnop phatah bolna mun'a nahin lemu joh dingu ahi. Jerusalem chu chamna leh bitkeija umna khopi'a nahin mudingu ahi. Khoilupon in, akhao kiloi detchet leh akhom ho chah thet na kitung tobang ding ahi.
21 Ĉar tie la forto de la Eternulo estos por ni anstataŭ riveroj, larĝaj lagoj; ŝipo kun remiloj ne iros sur ili, kaj potenca ŝipo ilin ne trapasos.
Eiho dinga Pakai chu Hatchungnung Pen hung hiding ahi. Amachu vadung vailentah in bitkei'a akoi, galmi hon ahin palkai joulou u bangdi ahi. Galmi ho kong jong kitolna thei hilou ding ahi.
22 Ĉar la Eternulo estas nia juĝanto, la Eternulo estas nia leĝdonanto, la Eternulo estas nia reĝo; Li helpos nin.
Ajehchu Pakai chu eithutan pao ahin, dan eipeuva leh i lengpao ahije. Aman eikhohsah untin, eihuhdoh diu ahi.
23 Viaj ŝnuregoj malfortiĝis; ili jam ne alfortikigas la maston, ne streĉas la velon. Tiam estos dividata la granda rabakiro; eĉ lamuloj iros kapti rabaĵon.
Galmite kongtol napon akilhamin, kongleh lang achi pin, manchah hojong pannabei ahitai. Anei agou houjong Pathen mite kihom diu ahitai. Elbai ho jengin jong achan vou u akilah diu ahi!
24 Kaj ne diros la loĝanto: Mi estas malsana; al la popolo, kiu tie loĝas, estas pardonita la kulpo.
“Kadam pouvin chuleh panpi bei kahiu ve,” tia Israel miten asei tahlou diu ahi. Ajeh chu Pakai in achonset nao angaidam ding ahitai.