وای بر اَریئیل، شهر داوود! هر سال قربانیهای زیادتری به خدا تقدیم میکنی، |
ولی خدا تو را سخت مجازات خواهد کرد و تو را که به اَریئیل معروف هستی به مذبحی پوشیده از خون تبدیل خواهد کرد. |
او از هر طرف تو را محاصره کرده، بر تو یورش خواهد برد. |
تو سقوط خواهی کرد و نالهات مانند صدای ارواح مردگان، از زیر خاک به زحمت شنیده خواهد شد. |
اما دشمنان تو نیز خرد خواهند شد و کسانی که بر تو ظلم میکردند همچون کاه در برابر باد، رانده و پراکنده خواهند شد. در یک چشم به هم زدن خداوند لشکرهای آسمان با رعد و زلزله و صدای مهیب، با گردباد و طوفان و شعلهٔ آتش به کمک تو خواهد شتافت |
و تمام سپاهیان دشمن را که تو را محاصره کرده و مورد یورش خود قرار دادهاند و با تو میجنگند مثل خواب و رؤیای شبانه محو و نابود خواهد کرد. |
ای اورشلیم، آنانی که با تو جنگ میکنند مانند شخص گرسنهای خواهند بود که خواب میبیند که خوراک میخورد، اما وقتی بیدار میشود هنوز گرسنه است، و یا شخص تشنهای که در خواب میبیند که آب مینوشد، اما وقتی بیدار میشود عطش او همچنان باقی است. |
ای شکاکان، در حیرت و کوری خود باقی بمانید! شما مست هستید اما نه از میگساری، سرگیجه گرفتهاید اما نه از شرابخواری! |
خداوند خواب سنگینی به شما داده است. او چشمان انبیا و رؤیابینندگان شما را بسته است، |
آن گونه که رؤیاها و الهامهایی را که داده میشود نمیتوانند ببینند. این رؤیاها برای ایشان مانند طوماری است مهر و موم شده که اگر آن را به دست کسی که خواندن میداند بدهید، میگوید: «نمیتوانم بخوانم چون مهر و موم شده است»، |
و اگر به کسی بدهید که خواندن نمیداند او نیز میگوید: «نمیتوانم بخوانم چون خواندن نمیدانم.» |
خداوند میفرماید: «این قوم میگویند قوم منند. آنها با زبان خود مرا تکریم میکنند، ولی دلشان از من دور است. پرستش ایشان توخالی و چیزی جز ساختۀ بشر نیست. |
پس با ضربات غیرمنتظرهٔ خود، این قوم را به حیرت خواهم انداخت. حکمت حکیمان ایشان نابود خواهد شد و فهم فهیمان ایشان از بین خواهد رفت.» |
وای بر آنانی که کوشش میکنند نقشههای خود را از خداوند پنهان کنند. آنان نقشههای خود را در تاریکی به اجرا میگذارند و میگویند: «چه کسی میتواند ما را ببیند؟ چه کسی میتواند ما را بشناسد؟» |
آنان در اشتباه هستند و فرقی بین کوزه و کوزهگر قائل نیستند. آیا مصنوع به صانع خود میگوید: «تو مرا نساختهای؟» و یا به او میگوید: «تو نمیدانی چه میکنی»؟ |
پس از مدت کوتاهی لبنان دوباره به بوستان پرثمر و جنگل پر درخت تبدیل خواهد شد. |
در آن روز، ناشنوایان کلمات کتابی را که خوانده شود خواهند شنید و نابینایان که در تاریکی زندگی کردهاند با چشمانشان خواهند دید. |
بار دیگر فقیران و فروتنان وجد و شادی خود را در خداوند، خدای قدوس اسرائیل، باز خواهند یافت. |
زیرا ستمگران و مسخرهکنندگان از بین خواهند رفت و تمام کسانی که شرارت میکنند نابود خواهند شد. |
کسانی که با شهادت دروغ بیگناه را مجرم میسازند، با نیرنگ رأی دادگاه را تغییر میدهند و با سخنان بیاساس باعث میشوند حق به حقدار نرسد، جان به در نخواهند برد. |
بنابراین، خداوندی که ابراهیم را رهانید دربارهٔ اسرائیل چنین میگوید: «ای قوم من، از این به بعد دیگر سرافکنده نخواهید شد و رنگ چهرهتان از ترس نخواهد پرید. |
وقتی فرزندان خود را که من به شما میبخشم ببینید، آنگاه با ترس و احترام مرا که خدای قدوس اسرائیل هستم ستایش خواهید کرد. |
اشخاص گمراه حقیقت را خواهند شناخت و افراد سرکش تعلیم پذیر خواهند شد.» |