Jesaja 13
1 Profetaĵo pri Babel, kiun viziis Jesaja, filo de Amoc.
Amoz capa Isaiah ni Babilon hoi kâkuen lah lawk a dei e teh,
2 Sur senarba monto levu standardon, laŭte voku al ili, faru signon per la mano, ke ili eniru en la pordegon de la eminentuloj.
Ka nga e mon dawk luen awh nateh, mitnout hah ung awh haw. Kacaipounglah hramki awh. Na kut hah kahek awh. Ahnimouh teh, nangmouh onae longkha thung kâen awh naseh.
3 Mi ordonis al Miaj sanktigitoj, Mi kunvokis al Mia kolero Miajn fortulojn, kiuj ĝojas pro Mia majesteco.
Kai ni ka thoungsak e naw koe lawk ka thui toe. Kai ni ka poe e lentoenae dawkvah, a lung kahawi e, athakaawme taminaw hah ka lungkhuek e a roum nahanelah, ka kaw toe.
4 Bruo de amaso estas sur la montoj, kvazaŭ de grandnombra popolo! bruo de la regnoj de nacioj kolektiĝintaj! la Eternulo Cebaot ĉirkaŭrigardas la batalontan militistaron.
Monsom e pawlawk teh tamihupui e pawlawk doeh. Miphunnaw uknaeram kamkhuengnae koe ruengruengti e pawlawk, hoi ransahu BAWIPA teh taran tuk hanlah a kâcai.
5 Ili venis el lando malproksima, de la rando de la ĉielo, la Eternulo kaj la iloj de Lia kolero, por ruinigi la tutan landon.
BAWIPA hoi cungtalah, a lungkhueknae senehmaica teh ram buemlah raphoe hanlah, a hlanae ram talai poutnae koehoi a tho awh.
6 Ĝemu, ĉar proksima estas la tago de la Eternulo; kiel katastrofo ĝi venos de la Plejpotenculo.
BAWIPA e hnin teh a hnai toung dawkvah, khuikap awh haw. Athakasaipounge ni a rawk sak nahane hnin teh a tho han.
7 Tial ĉiuj manoj senfortiĝas kaj ĉiu homa koro senkuraĝiĝas.
Kut kaawm pueng loungkanghawi han. Tami pueng a lung a pout awh han.
8 Ili estas terurataj, spasmoj kaj doloroj ilin atakas, ili sin tordas, kiel naskantino; kun miro ili rigardas unu alian, iliaj vizaĝoj flamas.
Lungpuen hoi awm awh vaiteh, patawnae aphunphun ni a cusin han. Camokhe patawnae ka khang e napui patetlah patawnae khang awh vaiteh, buet touh hoi buet touh a kâkhet awh toteh, ahnimae minhmai teh hmaipalai patetlah ao han.
9 Jen venis la tago de la Eternulo, kruela kaj kolera kaj furioza, por fari la landon dezerto kaj ekstermi el ĝi ĝiajn pekulojn.
Khenhaw! BAWIPA e hnin teh a tho lahun. A lungkhueknae, a lungkâannae hoi hote ram hah kingdi vaiteh, khocaramca tamikayonnaw hah peng raphoe hanelah a tho lahun.
10 La steloj de la ĉielo kaj ĝiaj stelfiguroj ne donas sian lumon, la suno mallumiĝis leviĝante, kaj la luno ne briligos sian lumon.
Kalvan âsinaw hoi âsihunaw teh ang awh mahoeh. Kanî hai a tâco navah a hmo vaiteh, thapa hai ang mahoeh.
11 Mi repagos al la mondo la malbonon kaj al la malpiuloj ilian kulpon; Mi ĉesigos la fierecon de la malhumiluloj, kaj la arogantecon de la potenculoj Mi malaltigos.
Talaivan ni a yonnae hai thoseh, tamikathoutnaw e a payonnae hai thoseh, runae ka poe han. A lung kalennaw e kâoupnae hah ka pout sak vaiteh, kakaisuenaw e dudamnae hah ka pabo han.
12 Mi faros, ke viro estos pli kara, ol oro, kaj homo estos pli kara, ol la ora metalo el Ofir.
Kai ni taminaw teh sôlêi e sui hlak hai thoseh, Ophir sui hlak hai thoseh ka takang sak han.
13 Por tio Mi ektremigos la ĉielon, kaj la tero skuiĝos el sia loko, pro la kolero de la Eternulo Cebaot kaj en la tago de Lia flama kolero.
Hatdawkvah, ransahu BAWIPA e a lungkhueknae hah, a lungphuennae hnin dawkvah, kalvan kahuet vaiteh, talai hai ama onae hmuen koehoi a kâtahruet han.
14 Ili estos kiel gazelo persekutata, kiel ŝafo forlasita; ĉiu sin turnos al sia popolo, kaj ĉiu kuros al sia lando.
Tami pueng teh kahrawng pâlei e sayuk sakhi patetlah a yawng awh vaiteh, kapâkhuengkung kaawm hoeh e tunaw patetlah awm awh vaiteh, amamae miphun koelah kamlang awh vaiteh, amamae ram dawk a yawng awh han.
15 Ĉiu renkontita estos trapikita, kaj ĉiu kaptita falos de glavo.
A kâhmo awh e pueng thut lah awm vaiteh, a man awh e pueng teh tahloi hoi thei lah ao han.
16 Iliaj infanoj estos frakasitaj antaŭ iliaj okuloj; iliaj domoj estos prirabitaj, kaj iliaj edzinoj estos malhonoritaj.
Ahnimae a canaw hai amamae hmaitung vah, doukkâlat lah talai dawk raphet awh vaiteh, ahnimae imnaw teh peng a raphoe pouh han. A yunaw hah a pacekpahlek pouh awh han.
17 Mi vekos kontraŭ ilin la Medojn, kiuj ne ŝatas arĝenton kaj oron ne avidas,
Khenhaw! Medesnaw hah ka hroecoe pouh han. Ahnimouh teh, sui hah banglahai ngâi awh mahoeh, ngun hai ngai awh mahoeh.
18 sed per pafarkoj mortigas junulojn, frukton de ventro ne kompatas; infanojn ne indulgas ilia okulo.
Ahnimouh ni thoundounnaw hah licung hoi a thei han. Ahnimouh ni a thun thung e camonaw hai pahrennae tawn awh mahoeh. Ahnimae mit ni camocanaw hah pasai awh mahoeh.
19 Kaj Babel, la plej bela el la regnoj, la majesta belaĵo de la Ĥaldeoj, estos kiel Sodom kaj Gomora, ruinigitaj de Dio;
Uknaeram pueng hlak ka bawilen e Babilon, Khaldean taminaw ni kâoupnae lah kaawm e Babilon kho teh, Cathut ni a raphoe e Sodom hoi Gomorrah kho patetlah ao han.
20 neniu iam tie sidos, kaj por eterne ĝi restos neloĝata; Arabo ne starigos tie sian tendon, kaj paŝtistoj tie ne ripozos.
Hote kho dawk nâtuek hai tami khosak mahoeh toe. Bangpatet e Arabnaw hai hote hmuen koe rim sak mahoeh toe. Bangpatet e tukhoum ni hai hote hmuen koe a tunaw hah tabawk sak mahoeh.
21 Ripozos tie sovaĝaj bestoj, kaj iliaj domoj estos plenaj de gufoj, kaj strutoj tie loĝos, kaj virkaproj tie saltados.
Hatei, thingyeiyawn sarangnaw teh hote hmuen koe a tabo awh han. Ahnimae imnaw teh kacaikaringe moithang hoi akawi han. Kalaukvanaw ni ao nah vaiteh, Athanaw a coukdouk awh han.
22 Kaj ŝakaloj bruos en iliaj palacoj, kaj strigoj en la salonoj de amuzo. Kaj baldaŭ venos ĝia tempo, kaj ĝiaj tagoj ne daŭros.
Asuinaw ni kho longkha rapannaw koe thoseh, kahrawnguinaw ni imnaw dawk thoseh, a cairing awh han. Hote kho dawk atueng nâsittouh ao hoehnahlan a tho han. Hote tueng hai saw mahoeh.
