Hebroj 1

1 Dio, kiu multafoje kaj multamaniere parolis en la tempo antikva al niaj patroj en la profetoj,

परमेशरे बड़े पेइले इश्शे दादे पड़दादन सेइं बड़े बारे ते अलग-अलग किसमे सेइं नेबी केरे ज़िरिये गल्लां की।

2 en tiuj lastaj tagoj parolis al ni en Filo, kiun Li nomis heredanto de ĉio, per kiu ankaŭ Li faris la mondaĝojn, (aiōn g165)

पन इन आखरी दिहाड़न मां परमेशरे असन सेइं अपने मट्ठेरे ज़िरिये गल्लां की, ज़ैन तैनी सैरी चीज़ां केरू बारस ठहराव ते तैसेरे ज़िरिये परमेशरे सारी स्रष्टि बनाई। (aiōn g165)

3 kiu, estante la elbrilo de Lia gloro kaj plena bildo de Lia substanco, kaj subtenante ĉion per la vorto de sia potenco, kaj farinte la elpurigon de niaj pekoj, sidiĝis dekstre de la Majesto en altaĵoj;

मट्ठू परमेशरेरी महिमारू प्रकाश आए, ते तैन हर किसमे सेइं परमेशरेरू ज़ेरू आए, तैन्ने सैरी चीज़न अपने शेक्तरे वचनेरे ज़िरिये सेइं संभालते, तैन्ने लोकन पापन करां शुद्ध केरतां स्वर्गे मां परमेशरेरे महिमा मां देइने पासे बिश्शू।

4 fariĝinte tiom pli granda ol la anĝeloj, kiom pli bonegan nomon ol ili li heredis.

एन केरने सेइं परमेशरे मट्ठू, स्वर्गदूतन करां महान कियूं, ते ज़ैन नवं तैस दित्तू जेवं तैन स्वर्गदूतन करां महान आए।

5 Ĉar al kiu el la anĝeloj Li iam diris: Vi estas Mia Filo, Hodiaŭ Mi vin naskis? kaj denove: Mi estos al li Patro, Kaj li estos al Mi Filo?

किजोकि परमेशरे स्वर्गदूतन मरां कोन्ची सेइं कधे नईं ज़ोरू, “तू मेरू मट्ठू आस; अज़ अवं इन बांदू केरताईं तू मेरू मट्ठू आस” ते फिरी परमेशरे केन्ची स्वर्गदूते सेइं इन नईं ज़ोरू, “अवं तैसेरो बाजी भोइलो, ते तैन मेरू मट्ठू भोलू”

6 Kaj ankoraŭ, kiam Li enkondukas la unuenaskiton en la mondon, Li diras: Kaj kliniĝu antaŭ li ĉiuj anĝeloj de Dio.

ते फिरी परमेशरे अपने पेइले मट्ठे दुनियाई मां भेज़ने करां पेइलू, इन ज़ोवं, “परमेशरेरे सब स्वर्गदूत तैस कां मथ्थो टेकन।”

7 Kaj pri la anĝeloj Li diras: Kiu faras la ventojn Liaj senditoj, Flamantan fajron Liaj servantoj;

परमेशर स्वर्गदूतां केरे बारे मां इन ज़ोते, “‘तै अपने स्वर्गदूतन हवारे ज़ेरे बनाते, ते अपने सेवकन अगारे लपारे ज़ेरे बनाते।’

8 sed pri la Filo: Via trono estas Dia trono por ĉiam kaj eterne; La sceptro de via regno estas sceptro de justeco. (aiōn g165)

पन परमेशरे अपने मट्ठेरे बारे मां ज़ोते, ‘हे परमेशर तेरू राज़ सदा रालू, ते तू इन्साफे सेइं राज़ केरेलो। (aiōn g165)

9 Vi amas virton kaj malamas malvirton; Tial Dio, via Dio, oleis vin per oleo de ĝojo pli ol viajn kamaradojn.

ज़ैन रोड़ूए तैस केरने सेइं तू प्यार केरतस ते ज़ैन गलते तैन केरने सेइं नफरत केरतस; एल्हेरेलेइ तेरे परमेशरे तू च़ुनोरोस ते तेरे सैथन करां जादे तीं आदर ते आनन्द दित्तोरोए।’

10 Kaj: En antikveco Vi, ho Eternulo, fondis la teron, Kaj la ĉielo estas la faro de Viaj manoj.

ते पवित्रशास्त्र इन भी ज़ोते, ‘हे प्रभु, तीं शुरू मां दुनियारी रच़ना की,’ ते ज़ैन किछ अम्बरे मां आए तैन तीं बनावं।

11 Ili pereos, sed Vi restos; Kaj ĉiuj ili eluziĝos kiel vesto,

तैन सब किछ खतम भोइ गानूए; पन तू हमेशा रालो; ते तैन सब किछ लिगड़ां केरू ज़ेरू पुरानू भोइ गालू।

12 Kiel veston Vi ilin ŝanĝos, kaj ili ŝanĝiĝos. Sed Vi restas la sama, Kaj Viaj jaroj ne finiĝos.

ते तू तैन च़ादरारू ज़ेरो बनालो, ते तैन लिगड़ां केरू ज़ेरू बेदलोई गालू; पन तू कधे न बेदलोस; ते तेरी ज़िन्दगी कधी खतम न भोली।

13 Sed al kiu el la anĝeloj Li iam diris: Sidu dekstre de Mi, Ĝis Mi faros viajn malamikojn benketo por viaj piedoj?

ते परमेशरे स्वर्गदूतन मरां केस सेइं किताली ज़ोवं, ‘तू मेरे देइने पासे आदरारे ठैरी बिश,’ ते अवं तेरे दुश्मन तेरे अधीन केरेलो।”

14 Ĉu ne estas ili ĉiuj spiritoj servantaj, elsendataj, por servi al tiuj, kiuj estas heredontoj de la savo?

तैना सब स्वर्गदूत सिर्फ परमेशरेरे सेवक आन; परमेशरे तैना तैन लोकां केरि हिफाज़त केरनेरे लेइ भेज़ोरेन ज़ैन मुक्ति मैलोरीए।