Ĥabakuk 2
1 Sur mia gardista posteno mi staris; kaj, stariĝinte sur turo, mi observis, por vidi, kion Li diros al mi kaj kion mi devas respondi al la riproĉo kontraŭ mi.
На стражи моей стану, и взыду на камень, и посмотрю еже видети, что возглаголет во мне и что отвещаю на обличение мое.
2 Kaj la Eternulo ekparolis al mi, kaj diris: Enskribu la vizion, kaj desegnu bone sur la tabeloj, por ke leganto povu facile tralegi.
И отвеща Господь ко мне и рече: впиши видение, и яве на дске, яко да постигнет читаяй я.
3 Ĉar la vizio koncernas tempon difinitan kaj parolas pri la fino, sed ĝi ne mensogas; se ĝi prokrastiĝus, atendu ĝin, ĉar ĝi nepre plenumiĝos, ne estos fordecidita.
Зане еще видение на время, и просияет в конец, а не вотще: аще умедлит, потерпи ему, яко идый приидет и не умедлит.
4 Vidu, kiu estas malhumila, ties animo ne estos trankvila en li; sed virtulo vivos per sia fideleco.
Аще усумнится, не благоволит душа моя в нем: праведник же (мой) от веры жив будет.
5 La vino trompas viron fieran, kaj li ne humiliĝas; li larĝigas sian animon kiel Ŝeol, kaj kiel la morto li estas nesatigebla, li kolektas al si ĉiujn naciojn kaj kaptas al si ĉiujn popolojn. (Sheol h7585)
Презорливый же и обидливый муж и величавый ничесоже скончает: иже разшири аки ад душу свою, и сей яко смерть ненасыщен: и соберет к себе вся языки и приимет к себе вся люди. (Sheol h7585)
6 Sed ili ja ĉiuj parolos pri li alegorion kaj mokan enigmon, kaj diros: Ve al tiu, kiu tro multigas al si fremdaĵon sen fino kaj metas sur sin tro grandan ŝarĝon de ŝuldoj!
Не сия ли вся на него притчу приимут и гадание в повесть его? И рекут: горе умножающему себе не сущая его, доколе? И отягчающему узу свою тяжце.
7 Subite ja leviĝos viaj pikontoj kaj vekiĝos viaj puŝontoj, kaj vi fariĝos ilia rabataĵo.
Яко внезапу востанут угрызающии его, и ободрятся наветницы твои, и будеши в разграбление им.
8 Ĉar vi prirabis multe da nacioj, tial ankaŭ vin prirabos la ceteraj popoloj, pro la sango de homoj, pro la premado de la lando, de la urbo, kaj de ĉiuj ĝiaj loĝantoj.
Понеже ты пленил еси страны многи, пленят тя вси оставшии людие крове ради человечи и нечестия земли и града и всех живущих на ней.
9 Ve al tiu, kiu kolektas por sia domo maljustan akiraĵon, por aranĝi alte sian neston, por defendi sin kontraŭ mano de malbonulo!
Горе лихоимствующым лихоимство злое дому своему, еже учинити на высоте гнездо свое, еже исторгнути от руки злых.
10 Vi elpensis malhonoron por via domo, disbatante multe da popoloj kaj pekigante vian animon.
Умыслил еси стыдение дому своему, скончал еси люди многи, и согреши душа твоя.
11 La ŝtonoj el la muroj krias, kaj la lignaj traboj respondas al ili.
Зане камень из стены возопиет, и хрущь от древа возглаголет сия:
12 Ve al tiu, kiu konstruas urbon per sangoverŝado kaj pretigas fortikaĵon per maljusteco!
у, люте созидающему град кровьми и уготовляющему град неправдами.
13 Tio venas ja de la Eternulo Cebaot, ke la popoloj klopodas por la fajro kaj la gentoj lacigas sin vane.
Не сия ли суть от Господа Вседержителя? И оскудеша людие мнози огнем, и языцы мнози изнемогоша:
14 Ĉar la tero pleniĝos de konado de la gloro de la Eternulo, kiel la akvo plenigas la maron.
яко наполнится вся земля ведения славы Господни, якоже вода многа в мори покрыет я.
15 Ve al vi, kiu drinkigas sian proksimulon, por elverŝi vian koleron, kaj ebriigas lin, por vidi lian honton!
Горе напаяющему подруга своего развращением мутным, и упоявающему, яко да взирает к пещерам их.
16 Vi satiĝis per honto anstataŭ per honoro; drinku do ankaŭ vi, kaj kovru vin per honto; ankaŭ al vi venos la kaliko el la dekstra mano de la Eternulo, kaj neniigo de via gloro.
Сытость безчестия от славы испий и ты: сердце, поколеблися и сотряснися: обыде о тебе чаша десницы Господни, и собрася безчестие на главу твою.
17 Ĉar via perforteco sur Lebanon falos sur vin, kaj atakate de bestoj vi estos terurata pro la sango de homoj, pro la premado de la lando, de la urbo, kaj de ĉiuj ĝiaj loĝantoj.
Занеже нечестие Ливаново покрыет тя, и страсть зверей престрашит тя, крове ради человечи и нечестия земли и града и всех живущих на ней.
18 Kion helpos la skulptaĵo, kiun skulptis la artisto, la fanditaĵo kaj malvera instruanto, kvankam la majstro fidis sian propran faritaĵon, farante mutajn idolojn?
Что пользует изваяное, яко изваяша е? Создаша слияние, мечтание ложное, яко упова создавый на создание свое, сотворити кумиры немыя.
19 Ve al tiu, kiu diras al ligno: Leviĝu, kaj al muta ŝtono: Vekiĝu! Ĉu ĝi povas instrui? ĝi estas ja tegita per oro kaj arĝento, sed havas en si nenian spiriton.
У, люте глаголющему ко древу: ободрися, востани: и камению: возвысися: и то есть мечтание, и сие есть скование злата и сребра, и всякаго духа несть в нем.
20 Sed la Eternulo estas en Sia sankta templo; la tuta tero silentu antaŭ Li!
Господь же во храме святем Своем: да убоится от лица Его вся земля.
