< Ĥabakuk 1 >

1 Profetaĵo, kiun laŭvizie eldiris la profeto Ĥabakuk.
Ko e tala mamafa ʻaia naʻe mamata ki ai ʻae palōfita ko Hapakuki.
2 Ĝis kiam, ho Eternulo, mi krios, kaj Vi ne aŭskultos, mi krios al Vi pri perfortaĵo, kaj Vi ne helpos?
‌ʻE Sihova, ʻe fēfē hono fuoloa ʻo ʻeku tangi, kae ʻikai te ke fanongo! ʻIo, ʻa ʻeku tangi kalanga kiate koe, koeʻuhi ko e fakamālohi, kae ʻikai te ke fakamoʻui!
3 Kial Vi devigas min vidi maljustaĵon, rigardi mizeraĵon? Rabado kaj perfortado estas antaŭ mi, leviĝas disputoj kaj malpaco.
Ko e hā ʻoku ke fakahā ai kiate au ʻae angahala, pea pule ke u mamata ki he mamahi? He ʻoku ʻi hoku ʻao ʻae maumau mo e fakamālohi: pea ʻoku ai ʻaia ʻoku fakatupu ʻae fekeʻikeʻi, mo e fakakikihi.
4 Tial la instruo perdis sian forton, la justeco neniam venkas; ĉar la malvirtulo superfortas la virtulon, tial la rezultoj de juĝo estas malĝustaj.
Ko ia ʻoku vaivai ai ʻae fono, pea ʻoku ʻikai ʻaupito ke ʻalu atu ʻae fakamaau: he kuo kāpui ʻae māʻoniʻoni ʻe he angahala; ko ia kuo ʻalu atu ai ʻae fakamaau taʻetotonu.
5 Rigardu la naciojn, rigardu, kaj vi forte miros; ĉar en via tempo Mi faros ion, kion vi ne kredus, se oni rakontus al vi.
“Vakai, ʻakimoutolu ʻi he ngaahi hiteni, pea tokanga, mo ofo lahi: he te u fai ha ngāue ʻi homou ngaahi ʻaho, ʻe ʻikai te mou tui ki ai, ʻo kapau ʻe tala ia kiate kimoutolu.
6 Ĉar jen Mi levos la Ĥaldeojn, nacion kruelan kaj lertan, kiu trairos la tutan larĝon de la tero, por ekposedi loĝejojn, kiuj ne apartenas al ĝi.
He vakai, ʻoku ou fokotuʻu hake ʻae kakai Kalitia, ko e puleʻanga fakaʻita mo fakatoʻotoʻo, ʻaia ʻe ʻalu atu ki he māukupu ʻoe fonua, ke maʻu ʻae ngaahi potu nofoʻanga ʻoku ʻikai ʻonautolu.
7 Terura kaj timinda ĝi estas; ĝia juĝado kaj regado dependas de ĝi mem.
‌ʻOku fakailifia mo fakamanavahē ʻakinautolu: ko ʻenau fakamaau mo e nāunau ʻe ʻalu atu ʻiate kinautolu.
8 Pli rapidaj ol leopardoj estas ĝiaj ĉevaloj, kaj pli lertaj ol lupoj vespere; en grandaj amasoj venas ĝiaj rajdantoj de malproksime, flugas kiel aglo, kiu rapidas al manĝaĵo.
‌ʻOku veʻe vave foki ʻa ʻenau fanga hoosi ʻi he fanga lēpati, pea ʻoku fekai ʻi he fanga ulofi ʻoe efiafi: pea ko honau kau tangata heka hoosi, ʻe mafola ʻakinautolu, pea ʻe haʻu ʻakinautolu mei he mamaʻo: te nau puna ʻo hangē ko e ʻikale ʻoku fakavave ke kai.
9 Ĉiuj ili venas por rabi; kiel vento orienta ili direktas sin, kien ili volas; kaj ili kolektas kaptitojn kiel sablon.
‌ʻE haʻu ʻakinautolu kotoa pē ko e fakamālohi: ʻe kokomo hake ʻe honau mata, ʻo hangē ko e matangi hahake, pea te nau tānaki ʻae pōpula, ʻo hangē ko e ʻoneʻone.
10 Reĝojn ili mokas, regantoj estas ridataĵo por ili; ĉiun fortikaĵon ili mokas; ili ŝutas teron, kaj venkoprenas.
Pea te nau manuki ki he ngaahi tuʻi, pea ʻe hoko ʻae houʻeiki ko e manukiʻanga kiate kinautolu: te nau taukaea ʻae ngaahi potu mālohi kotoa pē; he te nau fokotuʻu hake ʻae kelekele, ʻo maʻu ia.
11 Tiam ŝanĝiĝas ilia spirito, transiras kaj fariĝas peka, kaj ilia forto fariĝas ilia dio.
Pea ʻe toki liliu ai hono loto, pea te ne ʻalu atu, mo fai talangataʻa, ʻo tuki hono mālohi ni ki hono ʻotua.”
12 Sed Vi estas ja de ĉiam, ho Eternulo, mia sankta Dio! ne lasu nin morti. Vi, ho Eternulo, aperigis ilin por juĝo; Vi, ho nia Roko, destinis ilin por puni.
ʻIkai ʻoku ke talu mei muʻa koe, ʻE Sihova, ko hoku ʻOtua, ko ʻeku tokotaha māʻoniʻoni? ʻE ʻikai te mau mate. ʻE Sihova, kuo ke tuʻutuʻuni ʻakinautolu maʻa e fakamaau; pea kuo ke fokotuʻu ʻakinautolu maʻa e tautea, ʻE ʻOtua māfimafi.
13 Viaj okuloj estas tro puraj, por vidi malbonon, kaj rigardi maljustaĵon Vi ne povas; kiel do Vi rigardas malhonestulojn, kaj silentas, kiam malpiulo englutas tiun, kiu estas pli virta ol li?
‌ʻOku ke fofonga māʻoniʻoni fau ʻā koe, pea ʻikai ai te ke faʻa ʻafio ki he kovi, pea ʻoku ʻikai te ke faʻa sio ki he angahala: ko e hā ʻoku ke ʻafio ai kiate kinautolu ʻoku fai kākā, pea ke longo pe, ka ʻoku fakaʻauha ʻe he angahala ʻaia ʻoku māʻoniʻoni hake ʻiate ia?
14 Kial Vi faras la homojn kiel fiŝoj en la maro, kiel rampaĵoj, kiuj ne havas reganton?
Pea ʻoku ngaohi ʻae kakai ʻo hangē ko e ngaahi ika ʻoe tahi, mo tatau mo e ngaahi meʻa totolo, ʻoku ʻikai ha pule kiate kinautolu?
15 Ĉiujn ili tiras per fiŝhoko, kaptas per sia reto, amasigas per sia fiŝreto; kaj tial ili ĝojas kaj triumfas.
‌ʻOku nau toʻo hake ʻakinautolu kotoa pē ʻi he mātaʻu, ʻoku nau moʻua ʻakinautolu ʻi honau kupenga, mo tānaki ʻakinautolu ʻi honau kupenga toho, ko ia ʻoku nau fiefia mo nekeneka ai.
16 Tial ili alportas oferojn al sia reto, incensas al sia fiŝreto; ĉar per ĉi tiuj grasiĝis ilia parto kaj boniĝis ilia manĝaĵo.
Ko ia ʻoku nau feilaulau ki honau kupenga, mo feilaulau tutu ki honau kupenga toho; koeʻuhi ko e meʻa ʻiate kinautolu ʻoku momona ai honau ʻinasi, pea lahi ʻa ʻenau meʻakai.
17 Ĉu por tio ili devas ĵetadi sian reton kaj senĉese mortigadi naciojn senindulge?
Ko ia, ʻe ʻaʻau koā honau kupenga, pea ʻikai ʻaupito ha taʻofi ki he fakaʻauha ʻoe ngaahi puleʻanga?

< Ĥabakuk 1 >