Ezra 5

1 Kaj la profetoj, Ĥagaj, la profeto, kaj Zeĥarja, filo de Ido, profetis pri la Judoj, kiuj estis en Judujo kaj Jerusalem, en la nomo de Dio de Izrael.

Pea koe ongo palōfita, ko Hakeai ko e palōfita, mo Sakalia ko e foha ʻo Ito, naʻa na lea ki he kakai Siu naʻe ʻi Siuta mo Selūsalema ʻi he huafa ʻoe ʻOtua ʻo ʻIsileli, ʻio, kiate kinautolu.

2 Tiam leviĝis Zerubabel, filo de Ŝealtiel, kaj Jeŝua, filo de Jocadak, kaj komencis konstrui la domon de Dio en Jerusalem, kaj kun ili estis la profetoj de Dio, kiuj fortigadis ilin.

Pea naʻe tuʻu hake ʻa Selupepeli ko e foha ʻo Sialiteli, mo Sesua ko e foha ʻo Sosataki, pea kamata langa ʻae fale ʻoe ʻOtua ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema; pea naʻe ʻiate kinautolu ʻae kau palōfita ʻoe ʻOtua ke tokoniʻi ʻakinautolu.

3 En tiu tempo venis al ili Tatnaj, la estro de la transrivera regiono, kaj Ŝetar-Boznaj, kaj iliaj kunuloj, kaj tiele diris al ili: Kiu permesis al vi konstrui ĉi tiun domon kaj starigi ĉi tiujn murojn?

Pea naʻe haʻu kiate kinautolu ʻi he kuonga ko ia ʻa Tatinei, ko e pule ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe, mo Sita-Posinei, mo hona ngaahi kaumeʻa, ʻonau lea pehē kiate kinautolu, “Ko hai kuo ne fekau ʻakimoutolu ke langa ʻae fale ni, pea ke fakamaʻopoʻopo ʻae ʻā maka ni?”

4 Tiam ni diris al ili, kiaj estis la nomoj de tiuj homoj, kiuj konstruis tiun konstruaĵon.

Pea naʻa mau tala kiate kinautolu ʻo pehē ni, “Ko e hā ʻae hingoa ʻae kau tangata, ʻoku fai ʻae langa fale ni?

5 Sed la okulo de ilia Dio estis super la plejaĝuloj de la Judoj, kaj ili ne estis malhelpataj, ĝis la afero estis raportita al Dario kaj ĝis revenis decido pri tio.

Ka ko e fofonga ʻo honau ʻOtua naʻe ʻi he kau mātuʻa ʻoe kakai Siu, ko ia naʻe ʻikai te nau faʻa fai ke taʻofi, kaeʻoua ke hoko atu ia kia Talaiasi: pea naʻa nau toki ʻave hono tali tohi ki he meʻa ni.

6 Jen estas la enhavo de la letero, kiun sendis Tatnaj, la estro de la transrivera regiono, kaj Ŝetar-Boznaj, kun siaj kunuloj la Afarseĥanoj, kiuj estis en la transrivera regiono, al la reĝo Dario;

“Ko hono hiki eni ʻoe tohi ʻaia naʻe fai mo ʻatu kia Talaiasi ko e tuʻi, ʻe Tatinei ko e pule ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe, mo Sita-Posinei, mo hono kaumeʻa ko e kau ʻAfasatikai, ʻaia naʻe ʻi he potu kauvai ni ʻoe vaitafe.

7 la raporto, kiun ili sendis al li, havis la sekvantan tekston: Al la reĝo Dario plenan pacon.

“Naʻa nau ʻave ʻae tohi kiate ia, ʻaia naʻe tohi ʻi ai ʻo pehē; Ke ʻia Talaiasi ko e tuʻi ʻae fiemālie lahi.

8 Estu sciate al la reĝo, ke ni iris en la Judan landon, al la domo de la granda Dio; ĝi estas konstruata el grandaj ŝtonoj, kaj trabojn oni enmetas en la murojn, kaj la laboro estas farata vigle kaj sukcesas en iliaj manoj.

“Ke ʻilo ʻe he tuʻi, naʻa mau ʻalu ki he fonua ko Siuta, ki he fale ʻoe ʻOtua lahi, ʻaia ʻoku langa ʻaki ʻae ngaahi maka lalahi, pea kuo ʻai ʻae ngaahi ʻakau ʻi he ngaahi ʻā maka, pea ʻoku fai fakavave ʻae ngāue ni, pea ʻoku monūʻia ia ʻi honau nima.

9 Tiam ni demandis tiujn plenaĝulojn, kaj diris al ili: Kiu donis al vi la permeson konstrui ĉi tiun domon kaj starigi ĉi tiujn murojn?

“Pea naʻa mau fehuʻi ai ki he kau mātuʻa ko ia, ʻo mau pehē kiate kinautolu, Ko hai naʻa ne fekau kiate kimoutolu ke langa ʻae fale ni, pea ke fakamaʻopoʻopo ʻae ngaahi ʻā maka ni?

10 Kaj krom tio ni demandis pri iliaj nomoj, por raporti al vi, kaj skribi la nomojn de tiuj homoj, kiuj estas iliaj ĉefoj.

Pea naʻa mau fehuʻi ki honau hingoa foki, koeʻuhi ke fakapapau kiate koe, pea ke mau tohi ʻae hingoa ʻoe kau tangata ʻoku tuʻukimuʻa ʻiate kinautolu.

11 Per la sekvantaj vortoj ili respondis al ni kaj diris: Ni estas servantoj de Dio de la ĉielo kaj de la tero, kaj ni konstruas la domon, kiu estis konstruita antaŭ multe da jaroj, kaj granda reĝo de Izrael konstruis ĝin kaj finis ĝin.

Pea naʻa nau tali mai, ʻo pehē, ‘Ko e kau tamaioʻeiki ʻakimautolu ʻoe ʻOtua ʻoe langi mo māmani, pea ʻoku mau langa ʻae fale ʻaia naʻe langa ʻi he taʻu lahi kuo hili, ʻaia naʻe langa ʻe he tuʻi lahi ʻo ʻIsileli pea fokotuʻu.

12 Sed kiam niaj patroj kolerigis Dion de la ĉielo, Li transdonis ilin en la manon de Nebukadnecar, reĝo de Babel, la Ĥaldeo; kaj tiun domon li detruis, kaj la popolon li transloĝigis en Babelon.

Kae hili ʻae fakatupu ʻe heʻemau ngaahi tamai ʻae houhau lahi ʻoe ʻOtua ʻoe langi, naʻa ne tuku ʻakinautolu ki he nima ʻo Nepukanesa ko e tuʻi ʻo Papilone, ko e tangata Kalitia, ʻaia naʻa ne maumauʻi ʻae fale ni, pea ne fetuku ʻae kakai ki he mamaʻo ki Papilone.

13 Sed en la unua jaro de Ciro, reĝo de Babel, la reĝo Ciro donis permeson rekonstrui ĉi tiun domon de Dio.

Ka ʻi he ʻuluaki taʻu ʻo Kolesi ko e tuʻi ʻo Papilone ko e tuʻi ko ia ko Kolesi naʻa ne fai ʻae fono ke langa ʻae fale ni ʻoe ʻOtua.

14 Eĉ la vazojn de la domo de Dio, la orajn kaj arĝentajn, kiujn Nebukadnecar elportis el la templo de Jerusalem kaj forportis en la templon de Babel, ilin la reĝo Ciro elportis el la templo de Babel, kaj oni transdonis ilin al Ŝeŝbacar, kiun li starigis kiel regionestron;

Pea ko e ngaahi ipu koula foki mo e siliva ʻoe fale ʻoe ʻOtua, ʻaia naʻe toʻo ʻo ʻave ʻe Nepukanesa mei he faletapu ʻaia naʻe ʻi Selūsalema, pea ʻomi ki he faletapu ʻo Papilone, naʻe toʻo ia ʻe Kolesi ko e tuʻi mei he faletapu ʻo Papilone, pea naʻe tuku ia ki he nima ʻoe tokotaha ko hono hingoa ko Sesipasa, ʻaia naʻa ne fakanofo ko e pule.

15 kaj li diris al li: Prenu ĉi tiujn vazojn, iru, kaj forportu ilin en la templon de Jerusalem, kaj la domo de Dio estu konstruata sur sia loko.

‌ʻO ne pehē kiate ia, Toʻo ʻae ngaahi nāunau ni, pea ʻalu, ʻo fetuku ia ki he faletapu ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema, pea tuku ke langa ʻae fale ʻoe ʻOtua ʻi hono potu.

16 Tiam venis tiu Ŝeŝbacar kaj metis la fundamenton por la domo de Dio en Jerusalem; kaj de tiu tempo ĝis nun ĝi estas konstruata, kaj ĝi ankoraŭ ne estas finita.

Pea naʻe haʻu ai ʻae Sesipasa ko ia, pea ne ʻai hono tuʻunga ʻoe fale ʻo Sihova ʻaia ʻoku ʻi Selūsalema: pea talu ʻae kuonga ko ia ʻo fai mai kuo langa ia, ka ʻoku teʻeki ai ʻosi ia.’

17 Tial, se plaĉas al la reĝo, oni serĉu en la domo de la reĝaj trezoroj tie en Babel, ĉu efektive la reĝo Ciro donis permeson konstrui ĉi tiun domon de Dio en Jerusalem; kaj la volon de la reĝo pri tio oni sendu al ni.

“Pea ko eni, kapau ʻoku matalelei ki he tuʻi, tuku ke kumi ʻi he fale koloa ʻoe tuʻi, ʻaia ʻoku ʻi Papilone, pe kuo pehē pe, [pe ʻikai], pe naʻe fai ha fono ʻo Kolesi ke langa ʻae fale ni ʻoe ʻOtua ʻi Selūsalema, pea ke fekau ʻe he tuʻi ʻaia ʻoku lelei hono loto ki ai ʻi he meʻa ni.”