Ester 7
1 La reĝo kaj Haman venis, por festeni ĉe la reĝino Ester.
To pongah siangpahrang hoi Haman loe siangpahrang zu Esther mah sak ih buhraenghaih poihkung ah caeh hoi.
2 Kaj ankaŭ en la dua tago, dum la trinkado de vino, la reĝo diris al Ester: Kion vi petas, ho reĝino Ester? tio estos donita al vi; kaj kia estas via deziro? ĝis duono de la regno ĝi estos plenumita.
Ni hnetto misurtui naekhaih poihkung ah, siangpahrang mah Esther khaeah, siangpahrang zu Esther, Tih tahmenhaih maw nang hnik? Nang hnik ih hmuen to kang paek han; Timaw nang hnik? Nang hnik ih baktih toengah ka prae ahap mataeng doeh kang paek han, tiah a naa.
3 Tiam la reĝino Ester respondis kaj diris: Se mi trovis favoron en viaj okuloj, ho reĝo, kaj se al la reĝo plaĉas, tiam mia vivo estu donacita al mi laŭ mia peto, kaj mia popolo laŭ mia deziro;
To naah siangpahrang zu Esther mah, Aw siangpahrang, na mikcuk naakrak ah ka oh moe, na koehhaih baktiah ka oh nahaeloe, tahmenhaih kang hnik baktih toengah, ka hinghaih hae pathlung ah loe, kang hnik ih baktih toengah, kai ih acaengnawk hinghaih doeh pathlung ah.
4 ĉar ni estas venditaj, mi kaj mia popolo, por ekstermo, mortigo, kaj pereigo. Se ni almenaŭ estus venditaj nur por esti sklavoj kaj sklavinoj, mi silentus, kvankam la malamiko ne kompensus la malprofiton de la reĝo.
Kai ih kaminawk to paro moe, hum pacoengah, tamit boih hanah kaicae hae zawh o boeh. Misong nongpa hoi nongpata ah ka oh o hanah, na zaw o nahaeloe, tih lok doeh ka thui o mak ai; toe siangpahrang sunghaih loe misa mah pathok let thai mak ai, tiah ka poek tiah a naa.
5 Tiam la reĝo Aĥaŝveroŝ diris al la reĝino Ester: Kiu li estas kaj kie li estas, tiu, kiu prenis en sian koron la kuraĝon agi tiel?
To naah Ahasuerus siangpahrang mah, siangpahrang zu Esther khaeah, to baktih hmuen sak pacaeng kami loe mi aa? Naa ah maw oh? tiah a naa.
6 Kaj Ester respondis: La malamanto kaj malamiko estas ĉi tiu malbona Haman. Kaj Haman ektremis antaŭ la reĝo kaj la reĝino.
Esther mah, Kasae sak han pacaeng misa loe, kahoih ai kami Haman hae ni, tiah a naa. To naah Haman loe siangpahrang hoi siangpahrang zu hmaa ah paroeai tasoehhaih hoiah oh.
7 La reĝo leviĝis kolere de la vintrinkado, kaj iris en la ĝardenon de la palaco; sed Haman restis, por peti pri sia vivo la reĝinon Ester, ĉar li vidis, ke la reĝo destinis por li malbonan sorton.
Siangpahrang loe palungphui, misurtui naekhaih ahmuen hoiah angthawk moe, siangpahrang ih takha thungah caeh ving; siangpahrang mah anih nuiah kasae lok takroekhaih sak boeh, tiah Haman mah panoek pongah, siangpahrang zu Esther hmaa ah angdoet moe, a hinghaih pathlung hanah tahmenhaih a hnik.
8 Kiam la reĝo revenis el la palaca ĝardeno en la ĉambron de la festeno, Haman estis falinta sur la litbenkon, sur kiu sidis Ester. Tiam la reĝo diris: Eĉ perforti la reĝinon li volas ĉe mi en la domo! La vorto eliris el la buŝo de la reĝo, kaj oni kovris al Haman la vizaĝon.
Siangpahrang ih takha thung hoiah buhraenghaih im ih misurtui naekhaih ahmuen ah siangpahrang amlaem let naah, Haman loe Esther anghnuthaih tangkhang pongah amtim sut. Siangpahrang mah, Ka hmaa ah siangpahrang ih zu zae haih hanah na poek maw? tiah a naa. Siangpahrang mah to tiah lok thuih pacoengah, a tamnanawk mah Haman ih mikhmai to zaeng pae o khoep.
9 Ĥarbona, unu el la eŭnukoj antaŭ la reĝo, diris: Jen eĉ la arbo, kiun Haman pretigis por Mordeĥaj, kiu parolis bonon por la reĝo, staras en la domo de Haman; ĝi havas la alton de kvindek ulnoj. Tiam la reĝo diris: Pendigu lin sur ĝi.
Siangpahrang toksah angraeng, Harbonah, tiah kawk ih kami mah siangpahrang khaeah, Khenah, siangpahrang bomkung Mordekai bangh hanah, Haman mah sak ih dong quipangato kasang tung maeto Haman im taengah oh, tiah a naa. Siangpahrang mah, To tung pongah anih hae bang o ah, tiah a naa.
10 Kaj oni pendigis Hamanon sur la arbo, kiun li pretigis por Mordeĥaj. Kaj la kolero de la reĝo kvietiĝis.
To pongah Mordekai bangh hanah sak ih tung pongah, Haman angmah to bangh o lat. To pacoengah loe siangpahrang palungphuihaih to dip.
