< Predikanto 4 >

1 Kaj mi returniĝis, kaj mi vidis ĉiujn premojn, kiuj estas farataj sub la suno: kaj jen estas larmoj de prematoj, kaj ne ekzistas por ili konsolanto; kaj perforteco de la mano de iliaj premantoj, kaj ne ekzistas por ili konsolanto.
Maminsan manen pinanunotko ti maipapan kadagiti amin a panangidadanes a maar-aramid iti baba ti init. Kitaem dagiti lua dagiti naidadanes a tattao. Awan ti mangliwliwa kadakuada. Ti kinabileg ket adda iti ima dagiti mangidaddadanes kadakuada, ngem awan ti mangliwliwa kadagiti naidadanes a tattao.
2 Kaj mi trovis, ke la mortintoj, kiuj jam antaŭ longe mortis, estas pli feliĉaj ol la vivantoj, kiuj vivas ĝis nun;
Isu a kabkablaawak dagiti natayen a tattao, dagidiay natayen, saan a dagiti agbibiag, dagidiay sibibiag pay laeng.
3 kaj pli feliĉa ol ili ambaŭ estas tiu, kiu ĝis nun ne ekzistis, kiu ne vidis la malbonajn farojn, kiuj estas farataj sub la suno.
Nupay kasta, nagasgasat pay ngem kadakuada ti saan pay a nagbiag, ti saan pay a nakakita iti aniaman a kinadakes a maar-aramid iti baba ti init.
4 Mi vidis ankaŭ, ke ĉia laboro kaj ĉia lerteco en la faroj estas nur konkurado de unu kontraŭ alia; kaj ankaŭ ĉi tio estas vantaĵo kaj ventaĵo.
Ket nakitak nga amin a kinagaed ken amin a batido a trabaho ket nakaigapuan ti panangapal ti kaaruba ti maysa a tao. Alingasaw met laeng daytoy ken panangpadas a mangipastor iti angin.
5 Malsaĝulo kunmetas siajn manojn, kaj formanĝas sian korpon.
Agdalikepkep ti maag ken saan nga agtrabtrabaho, isu a ti bukodna a lasag ti taraonna.
6 Pli bona estas plenmano da trankvilanimeco, ol ambaŭmano da penado kaj ventaĵo.
Ngem nasaysayaat ti sangarakem a gunggona iti naulimek a trabaho ngem ti dua a rakem a gunggona iti trabaho a panangpadas a mangipastor iti angin.
7 Kaj denove mi turniĝis, kaj vidis vantaĵon sub la suno:
Ket napanunotko pay ti maipapan iti nakarkaro nga awan serserbina, ti apagbiit nga agpukaw nga alingasaw iti baba ti init.
8 jen estas solulo, kaj neniun alian li havas; nek filon nek fraton li havas; kaj tamen ne havas finon lia laborado, kaj lia okulo ne povas satiĝi de riĉeco; por kiu do mi laboras kaj senigas mian animon de ĝuado? Ĉi tio ankaŭ estas vantaĵo kaj malbona afero.
Adda ti kita ti tao nga agbibiag nga agmaymaysa. Awan a pulos ti kaduana, awan anakna a lalaki wenno kabsatna a lalaki. Awan pulos ti pagpatinggaan dagiti amin a trabahona, ken saan a mapmapnek dagiti matana iti panaggungun-od iti kinabaknang. Agsidsiddaaw isuna, “Siasino ti agnumar iti pagbanbannogak ken pangpawpawilak iti bagik iti ragsak?” Alingasaw met laeng daytoy, saan a napintas a pagteng.
9 Pli bone estas al du ol al unu, ĉar ili havas bonan rekompencon por sia laborado.
Nasaysayaat ti dua a tao nga agtrabaho ngem ti agmaymaysa; makaurnongda a dua iti nasayaat a bayad ti nagbannoganda.
10 Ĉar se ili falos, unu levos la alian; sed ve al solulo, se li falos, kaj se ne estas alia, kiu lin levus.
Ta no matumba ti maysa, mabalin a bangunen ti maysa pay ti gayyemna. Nupay kasta, panagladingit ti sumursurot iti agmaymaysa no matumba isuna no awan ti siasinoman a mangbangon kenkuana.
11 Ankaŭ se du kuŝiĝas, estas al ili varme; sed unu — kiel li varmiĝos?
Ken no agabay nga agidda ti dua, mabalin a bumarada, ngem kasano a pumudot ti agmaymaysa?
12 Kaj se iu montros sin pli forta kontraŭ unu, tiam ambaŭ kontraŭstaros lin; eĉ fadeno triopigita ne baldaŭ disŝiriĝos.
Ti tao nga agmaymaysa ket maparukma, ngem kabaelan a sarangten ti dua a tao ti panangraut, ken saan a nalaka a mapugsat ti tali nga adda tallo a linabagna.
13 Pli bona estas knabo malriĉa sed saĝa, ol reĝo maljuna sed malsaĝa, kiu jam ne povas akiri scion.
Nasaysayaat ti agbalin a nakurapay ngem masirib a baro ngem ti nataengan ken maag nga ari a saannan nga ammo ti dumngeg kadagiti ballaag.
14 Iu el malliberejo eliris, kaj fariĝis reĝo; alia por reĝeco naskiĝis, kaj tamen estas malriĉa.
Pudno daytoy uray no ti maysa a baro ket agbalin nga ari manipud iti pagbaludan, wenno uray no naiyanak isuna a marigrigat iti pagarianna.
15 Mi vidis, ke ĉiu vivanto iras sub la suno kun la junulo: ĝi estas la alia, kiu okupos lian lokon.
Nupay kasta, nakitak ti tunggal maysa a sibibiag ken magmagna iti aglawlaw iti baba ti init a papaiturayanda dagiti bagbagida iti sabali pay a baro a timmakder a kas ari.
16 Senfina estas la popolo, antaŭ kiu li estis, kaj tamen la posteuloj ne ĝojos pri li; ankaŭ ĉi tio estas vantaĵo kaj ventaĵo.
Awan ti pagpatinggaan dagiti amin a tattao a mangayat nga agtulnog iti baro nga ari, ngem saan nga agbayag ket adu kadakuada ti saanen a mangdayaw kenkuana. Pudno, daytoy a kasasaad ket alingasaw, ken panangpadas a mangipastor iti angin.

< Predikanto 4 >