2 Samuel 22
1 Kaj David eldiris antaŭ la Eternulo la vortojn de la sekvanta kanto, kiam la Eternulo lin savis el la manoj de ĉiuj liaj malamikoj kaj el la mano de Saul.
Och David talade till HERREN denna sångs ord, när HERREN hade räddat honom från alla hans fienders hand och från Sauls hand.
2 Li diris: La Eternulo estas mia Roko, kaj mia fortikaĵo, kaj mia Savanto.
Han sade: HERRE, du mitt bergfäste, min borg och min räddare,
3 Dion, mian Rokon, mi fidas; Mia ŝildo, kaj la korno de mia savo, mia fortigo, kaj mia rifuĝejo; Mia Savanto, kiu helpas min kontraŭ maljusteco.
Gud, du min klippa, till vilken jag tager min tillflykt, min sköld och min frälsnings horn, mitt värn och min tillflykt, min frälsare, du som frälsar mig från våldet!
4 Mi vokas al la Eternulo, la glorinda; Kaj mi saviĝas de miaj malamikoj.
HERREN, den högtlovade, åkallar jag, och från mina fiender bliver jag frälst.
5 Ĉar ĉirkaŭis min la ondoj de la morto, Torentoj pereigaj min teruris;
Ty dödens bränningar omvärvde mig, fördärvets strömmar förskräckte mig,
dödsrikets band omslöto mig, dödens snaror föllo över mig. (Sheol h7585)
7 En mia premiteco mi vokis la Eternulon, Kaj al mia Dio mi vokis; Kaj el Sia templo Li aŭdis mian voĉon, Kaj mia krio atingis Liajn orelojn.
Men jag åkallade HERREN i min nöd, ja, jag gick med min åkallan till min Gud. Och han hörde från sin himmelska boning min röst, och mitt rop kom till hans öron.
8 Ektremis kaj ekskuiĝis la tero, La fundamentoj de la ĉielo ekmoviĝis Kaj ekŝanceliĝis, ĉar Li koleris.
Då skalv jorden och bävade, himmelens grundvalar darrade; de skakades, ty hans vrede var upptänd.
9 Leviĝis fumo el Lia nazo, Kaj ekstermanta fajro el Lia buŝo; Karboj ekflamis de ĝi.
Rök steg upp från hans näsa och förtärande eld från hans mun, eldsglöd ljungade från honom.
10 Li klinis la ĉielon kaj iris malsupren, Kaj densa mallumo estis sub Liaj piedoj.
Och han sänkte himmelen och for ned och töcken var under hans fötter.
11 Kaj Li ekrajdis sur kerubo kaj ekflugis, Kaj Li portiĝis sur la flugiloj de la vento.
Han for på keruben och flög, han sågs komma på vindens vingar
12 Li ĉirkaŭigis Sin per mallumo kiel per tendo, Per densaj nuboj, plenaj de akvo.
Och han gjorde mörker till en hydda som omslöt honom: vattenhopar, tjocka moln.
13 De la brilo antaŭ Li Ekbrulis karboj per fajro.
Ur glansen framför honom ljungade eldsglöd.
14 El la ĉielo ektondris la Eternulo, Kaj la Plejaltulo aŭdigis Sian voĉon.
HERREN dundrade från himmelen den Högste lät höra sin röst.
15 Li ĵetis sagojn, kaj dispelis ilin; fulmon, kaj konfuzis ilin.
Han sköt pilar och förskingrade dem, ljungeld och förvirrade dem.
16 Kaj malkovriĝis la kuŝujoj de la maro, Nudiĝis la fundamentoj de la universo, De la minaca voĉo de la Eternulo, De la kolera spirado de Lia nazo.
Havets bäddar kommo i dagen, jordens grundvalar blottades, för HERRENS näpst, för hans vredes stormvind.
17 Li etendas el supre la brakon, kaj prenas min; Li eltiras min el grandaj akvoj;
Han räckte ut sin hand från höjden och fattade mig, han drog mig upp ur de stora vattnen.
18 Li savas min de mia potenca malamiko, De miaj malamantoj, ĉar ili estas pli fortaj ol mi.
Han räddade mig från min starke fiende, från mina ovänner, ty de voro mig övermäktiga.
19 Ili atingis min en la tago de mia malfeliĉo; Sed la Eternulo fariĝis mia subteno.
De överföllo mig på min olyckas dag, men HERREN blev mitt stöd.
20 Kaj Li elkondukis min en vastan lokon; Li liberigis min, ĉar Li estas favora al mi.
Han förde mig ut på rymlig plats han räddade mig, ty han hade behag till mig.
21 La Eternulo rekompencas min laŭ mia justeco; Laŭ la pureco de miaj manoj Li repagas al mi.
HERREN lönar mig efter min rättfärdighet; efter mina händers renhet vedergäller han mig.
22 Ĉar mi min tenis je la vojoj de la Eternulo, Kaj mi ne faris malbonon antaŭ mia Dio.
Ty jag höll mig på HERRENS vägar och avföll icke från min Gud i ogudaktighet;
23 Ĉar ĉiuj Liaj leĝoj estis antaŭ mi, Kaj Liajn ordonojn mi ne forigis de mi.
nej, alla hans rätter hade jag för ögonen, och från hans stadgar vek jag icke av.
24 Mi estis senkulpa antaŭ Li, Kaj mi gardis min, ke mi ne peku.
Så var jag ostrafflig för honom och tog mig till vara för missgärning.
25 Kaj la Eternulo rekompencis min laŭ mia justeco, Laŭ mia pureco antaŭ Liaj okuloj.
Därför vedergällde mig HERREN efter min rättfärdighet, efter min renhet inför hans ögon.
26 Kun favorkorulo Vi estas favorkora, Kun piulo Vi estas pia;
Mot den fromme bevisar du dig from, mot en ostrafflig hjälte bevisar du dig ostrafflig.
27 Kun purulo Vi agas laŭ lia pureco, Kaj kun maliculo laŭ lia maliceco.
Mot den rene bevisar du dig ren, men mot den vrånge bevisar du dig avog.
28 Popolon humilan Vi helpas; Kaj per Viaj okuloj Vi malaltigas la fierulojn.
och du frälsar ett betryckt folk, men dina ögon äro emot de stolta, till att ödmjuka dem.
29 Ĉar Vi estas mia lumilo, ho Eternulo; La Eternulo lumigas mian mallumon.
Ja, du, HERRE, är min lampa; ty HERREN gör mitt mörker ljust.
30 Ĉar kun Vi mi forkurigas militistaron; Kun mia Dio mi transsaltas muron.
Ja, med dig kan jag nedslå härskaror, med min Gud stormar jag murar.
31 La vojo de Dio estas perfekta; La parolo de la Eternulo estas tute pura; Li estas ŝildo por ĉiuj, kiuj Lin fidas.
Guds väg är ostrafflig, HERRENS tal är luttrat. En sköld är han för alla som taga sin tillflykt till honom.
32 Ĉar kiu estas Dio, krom la Eternulo? Kaj kiu estas Roko, krom nia Dio?
Ty vem är Gud förutom HERREN, och vem är en klippa förutom vår Gud?
33 Dio fortikigas min per forto; Kaj Li perfektigas mian vojon.
Gud, du som var mitt starka värn och ledde den ostrafflige på hans väg,
34 Li similigas miajn piedojn al cervaj, Kaj starigas min sur miaj altaĵoj.
du som gjorde hans fötter såsom hindens och ställde mig på mina höjder,
35 Li instruas mian manon militi, Kaj miajn brakojn streĉi kupran pafarkon.
du som lärde mina händer att strida och mina armar att spänna kopparbågen!
36 Vi donis al mi la ŝildon de Via savo; Kaj Via favoro min grandigas.
Du gav mig din frälsnings sköld och din bönhörelse gjorde mig stor,
37 Vi larĝigas mian paŝon sub mi, Por ke ne ŝanceliĝu miaj piedoj.
du skaffade rum för mina steg, där jag gick, och mina fötter vacklade icke.
38 Mi persekutas miajn malamikojn, kaj ekstermas ilin; Kaj mi ne revenas, ĝis mi ilin pereigas.
Jag förföljde mina fiender och förgjorde dem; jag vände icke tillbaka, förrän jag hade gjort ände på dem.
39 Mi pereigas kaj frakasas ilin, ke ili ne povas plu leviĝi; Ili falas sub miajn piedojn.
Ja, jag gjorde ände på dem och slog dem, så att de icke mer reste sig; de föllo under mina fötter.
40 Vi ĉirkaŭzonas min per forto por la milito; Miajn atakintojn Vi ĵetas sub min.
Du omgjordade mig med kraft till striden, du böjde mina motståndare under mig.
41 Vi forkurigas de mi miajn malamikojn, Kaj miajn malamantojn mi ekstermas.
Mina fiender drev du på flykten för mig, dem som hatade mig förgjorde jag.
42 Ili rigardas ĉirkaŭen, sed ne venas helpanto; Al la Eternulo, sed Li ne respondas al ili.
De sågo sig omkring, men det fanns ingen som frälste; efter HERREN, men han svarade dem icke.
43 Mi disfrotas ilin simile al polvo de la tero; Kiel stratan koton mi ilin disbatas kaj dispremas.
Och jag stötte dem sönder till stoft på jorden, jag krossade och förtrampade dem såsom orenlighet på gatan.
44 Vi savas min de la ribeloj de mia popolo; Vi gardas min, ke mi estu ĉefo super la nacioj; Popolo, kiun mi ne konas, servas min.
Du räddade mig ur mitt folks strider, du bevarade mig till ett huvud över hedningar; folkslag som jag ej kände blevo mina tjänare.
45 Aligentuloj respektegas min; Ili obeas min per atentaj oreloj.
Främlingar visade mig underdånighet; vid blotta ryktet hörsammade de mig.
46 Aligentuloj senfortiĝas, Kaj kuras terurite el siaj fortikaĵoj.
Ja, främlingarnas mod vissnade bort; de omgjordade sig och övergåvo sina borgar.
47 Vivas la Eternulo; kaj benata estu mia Roko; Alte glorata estu mia Dio, la Roko de mia savo:
HERREN lever! Lovad vare min klippa, upphöjd vare Gud, min frälsnings klippa!
48 Tiu Dio, kiu donas al mi venĝon Kaj submetas al mi popolojn;
Gud, som har givit mig hämnd och lagt folken under mig;
49 Kiu forkondukas min de miaj malamikoj, Altigas min super miaj atakintoj, Kaj savas min de perfortulo.
du som har fört mig ut från mina fiender och upphöjt mig över mina motståndare, räddat mig från våldets man!
50 Tial mi gloras Vin, ho Eternulo, inter la popoloj, Kaj pri Via nomo mi kantas.
Fördenskull vill jag tacka dig, HERRE, bland hedningarna, och lovsjunga ditt namn.
51 Li donas grandan helpon al Sia reĝo, Kaj faras favoraĵon al Sia sanktoleito, Al David kaj al lia idaro, por eterne.
Ty du giver din konung stor seger och gör nåd mot din smorde, mot David och hans säd till evig tid.
